Nierozpraszalni

Latem czas toczy się leniwie, co nie wyklucza refleksji na temat jego wykorzystania. W tej przestrzeni oferta poradników jest wielka. Ostatnio pojawił się polski przekład książki Nira Eyala „Nierozpraszalni. Jak panować nad swoją uwagą i decydować o swoim życiu”. Autor zwraca uwagę na to, że planowanie zajęć musi być poprzedzone refleksją na temat tego, jakie są nasze wartości. Zwykle jest ich wiele, do tego wzajemnie się przenikają. Dlatego Eyal nie poleca list rzeczy do zrobienia, w zamian proponując coś, co nazywa timeboxing: przedziały czasu przeznaczone do wypełnienia zadań, które odzwierciedlają wartości.

Dopiero potem podaje porady. W przedziałach czasowych istotną rzeczą jest unikanie wielozadaniowości. Kosztem bowiem zmiany zadań lub zrobienia dwóch rzeczy naraz jest strata znacznie większej ilości czasu i większa ilość błędów. Należy również zachować szczególną czujność w czasie przechodzenia od jednej czynności do drugiej, ponieważ w takich chwilach łatwiej się rozproszyć w poczuciu, że kilka minut spędzonych na oglądaniu portali społecznościowych jest uzasadnione.

Kolejna część książki poświęcony jest spotkaniom roboczym. Dla Eyala w większości przypadków są one stratą czasu. Spotkania nie są miejscem na burzę mózgów. Ta powinna być zarezerwowana dla maksymalnie dwóch osób. Eyal radzi, by na spotkaniach roboczych nie dopuszczać indywidualnych ekranów, tylko papier idługopis, ewentualnie takie pomoce jak post-it. Ekrany w spotkaniach to psychologiczny eskapizm: okno, aby wyjść ze spotkania i być gdzie indziej.

Nir Eylan przypomina też oczywistą sprawę: ludzie, których kochamy, nie mogą otrzymywać tylko ochłapów naszego czasu. Trzeba również poświęcać czas na opiekę nad domem, co w rzeczywistości jest opieką ludźmi, z którymi mieszkamy. Ponieważ autor jest mężem i ojcem, dokonuje trafnego spostrzeżenia oślepocie mężczyzn na obowiązki domowe. Większość nie wytrenowała uwagi, aby dostrzegać ilość pracy do wykonania w gospodarstwie domowym.

Poradniki tego typu zwykle rozwijają zasady mądrościowe. Nie odbiegają od tego, czego uczy nas Ewangelia. W niej czas jest przedstawiany jako przestrzeń, aby miłować. Trzeba czuwać, aby go wykorzystać dla chwały Boga. Zapomnienie o tym najważniejszym celu to najgorsze z możliwych rozproszeń. Jest utratą panowania nad własnym życiem. Do tego nawiązuje tytuł poradnika Nira Eyala.