W ramach Tygodnia Świętości Życia
w naszej parafii odbędą się rekolekcje wielkopostne
dla małżeństw pragnących dziecka.
Rekolekcje te trwają w dniach 21, 22 i 23 marca,
zawsze o 18:00.
Prowadzi je oazowa Diakonia Życia
ze mną i z ciekawymi gośćmi.
Będzie okazja do skorzystania z modlitwy uzdrowienia
z niewłaściwych przekonań na temat macierzyństwa,
ojcostwa, pożycia małżeńskiego
i swojego życia.
Będzie możliwość spowiedzi
i spotkania po Mszy świętej z zaproszonymi specjalistami.
Dziś będzie także Droga Krzyżowa
poświęcona Panu Jezusowi
Miłośnikowi prawdziwego Życia.
Ponieważ zostałem Diecezjalnym Opiekunem
Małżeństw Pragnących dziecka,
to pierwsze rekolekcje
będą pod moją szczególna opieką.

W dniach 19-25 marca
czyli od Uroczystości św. Józefa
do Uroczystości Zwiastowania Pańskiego
organizujemy w naszej parafii Tydzień Świętości Życia.
Tydzień Obrony Życia.
Każdego dnia na Mszy o 18.00
będą dodatkowe modlitwy i świadectwa.
Mając w centrum naszej świątyni
figurę Matki Bożej Brzemiennej,
za Jej wstawiennictwem,
chcemy więcej troszczyć się o dar życia.
Na stoliku z prasą katolicką będzie wiele
bezpłatnych materiałów do zabrania
i dzielenie się z innymi.

Tydzień ten prowadzę ze świeckimi
z Diakonii Życia Oazy.
Cieszę się,
że ewidentnie  świeccy
mają świetne wyczucie świętości życia.

Bliskość to ciepło.
Osoby, które spowiadam
są mi bliskie.
Przez kratki konfesjonału
powstaje bliskość fizyczna.
Szepcze się do siebie.
Je jednak spowiadam głównie w Sali.
Bez bliskości fizycznej.
Powstaje jednak bliskość serca.
Słucham wyznań o grzechach,
ale i o rozterkach,
ale i o uczuciach ludzi.
Jeśli ktoś się spowiada regularnie….
Staje się ważną dla mnie osobą.

Stanisława Rachwał, Polska Patriotka,
aresztowana w 1942 za konspirację.
Ponad dwa lata więziona w Auschwitz-Birkenau.
Po wojnie skazana przez komunistów na śmierć.
W więzieniu na Montelupich spotkała Niemki,
które były nadzorczyniami w Auschwitz.
Wśród nich znalazła się Maria Mandel.
Maria Mandel nazywana była Bestią z Auschwitz.
Jej postępowanie było jednym z najokrutniejszych,
z jakim można było się spotkać w czasie II wojny światowej.
Dla Stanisławy Rachwał spotkanie - wstrząs.
Wrócił obozowy koszmar.
Pojawiły się myśli o zemście i odwecie:
„miałam ochotę sprać ją po twarzy pasem
i skopać, gdy mijała mnie przestraszona”.
Mandel siedziała w celi obok.
W więziennej łaźni doszło do spotkania kata i ofiary.
Mandel zbliżyła się do Polki
i powiedziała ze łzami:
"proszę o przebaczenie".
Wszystkie marzenia o rewanżu prysnęły w mgnieniu oka.
„Poczułam wielką litość i smutek.
Też zaczęłam płakać i odpowiedziałam: "przebaczam".
Już nigdy więcej jej nie widziałam.
Kilka dni później została stracona”
 - zapisała polska więźniarka.

Ja też przebaczam z serca winowajcom

Umarł pierwszy Biskup naszej Diecezji.
Udzielał mi święceń prebiteratu.
Z wdzięcznością myślę
o tych, którzy otoczyli Biskupa Romaniuka życzliwością.
Najpierw o naszym obecnym Biskupie Ordynariuszu,
Romualdzie Kamińskim.
Jeszcze jako kanclerz
bardzo pomagał Biskupowi Romaniukowi.
Potrafił złagodzić, ocieplić,
ochronić.
Z wdzięcznością myślę też
o księżach i siostrach,
którzy wspierali przez wiele lat ks. Biskupa Romaniuka
współpracą
czy bezpośrednią opieką.
Był wśród nich
ks. Robert Mikusek,
pochodzący z młodzieżowej wspólnoty Oazowej,
którą prowadziłem.
Niech Bóg będzie nagrodą dla wszystkich..

Jesienią zabezpieczyliśmy fundamenty plebanii
od strony południowej.
Działa niezawodny Pan Boguś Zdziebłowski
z ekipą.
Odkopaliśmy fundamenty.
Poszły trzy warstwy chemii budowlanej,
folia, styropian,
które zabezpieczają fundamenty.
Dodaliśmy warstwy piasku, żwiru,
tak aby odsuszyć
i odświeżyć zabezpieczenie fundamentów.
Teraz w marcu 2025 roku zaczęliśmy zabierać się
za stronę wschodnią plebanii.
Fundamenty odkopane przy Werandzie
okazały się być bardzo zniszczone.
Duża ilość wody,
rośliny, które rosną blisko ściany,
ich korzenie,
mocno wdarły się w strukturę fundamentów.
Cegła, która tam jest pod płytkami,
jest mocno zlasowana.
Okazało się, że pracy jest więcej,
niż planowaliśmy.
No ale cóż, tak to wygląda z pracami budowlanymi.
Jeśli się coś otworzy, odkryje
to widać większe wyzwanie.
Niech św. Józef nam pomaga.
Niech Pan Jezus się lituje nad nami,
a parafianie niech okażą zainteresowanie i dobroć,
aby wspólnymi siłami udało się uratować
fundamenty naszej plebanii.
To, co zrobiło poprzednie pokolenie,
niech to uda się teraz nam zabezpieczyć.

Wszyscy się pytają,
gdzie jest pani z czarnymi włosami,
co siedziała zawsze z przodu na adoracji.
Ponieważ siedziała z przodu,
to i świeccy i księża ją zapamiętali.
Otóż informuję,
że jest to Pani Ela.
Złamała nogę,
która wolno się goi.
Korzysta z transmisji z naszego kościoła przez Internet.
Czekamy na powrót do Adoracji
tego dzielnego wojownika Bożego.
I życzymy zdrowia.

Z księżmi w naszej parafii
 niedziele spotykamy się na  liturgii godzin.
Naszym obowiązkiem kapłańskim jest przecież chwalba Pana.
Gdy liturgia święta razem jest
przez nas sprawowana
- podkreśla, że w niedzielę
cały lud Boży gromadzi się, aby wielbić.
Staram się mieć wtedy poczucie
włączania się w chór wieków
Nowego i Starego przymierza,
bo psalmy i tam rozbrzmiewały.
I dobrze jest - uczył Ojciec Mokrzycki SJ -
widzieć apostołów śpiewających psalmy
i samego Chrystusa,
który psalmami uwielbia Ojca nawet na krzyżu.
Sobór nam przypomniał ogromną godność świętej liturgii,
także liturgii godzin.
Jest to modlitwa całego ludu Bożego,
ale nie wszyscy w nią mogą się włączyć.
Więc my stajemy przed Bogiem w imieniu wszystkich.
Jak przypomina nam Kościół,
że także w imieniu całego stworzenia.