Dziś pękła rura od wody.

Cały dzień szukaliśmy miejsca pęknięcia kopiąc w ogrodzie.

Chodzi o to, żeby nie zniszczyć ogrodu ciężkim sprzętem.

To codzienne kłopoty.

Rura ma ponad dwadzieścia lat i ma prawo pęknąć.

Obok panowie skrobali i malowali okna.

Trzeba pomalować je drugi raz.

Żeby je dobrze zabezpieczyć.

We czwartek przyjdzie czas na walkę z pleśnią w zalanej piwnicy.

W międzyczasie sprzątamy miedzy krzakami.

Zajrzałem dziś do internetu.

Sporo maili do odpisania.

Codzienne małe kłopoty.

Wieczorem na Kamionku spotkałem Księdza Biskupa.

Rozmawialiśmy chwilę.

Pomyślałem sobie: Biskup to dopiero ma odpowiedzialność i kłopoty.

Tragedia antyczna: co nie wybierze, będzie kłopot.

Pan Andrzej naprawia.

Padła pompka wymuszająca obieg cieplej  wody.

Nie chce się też uruchomić obwód solarny.

Padła też pompa do drenażu.

Cały system drenażu jest nieczynny, co wyszło podczas burzy.

Trzeba było wybrać piach.

Pompa wypompowująca nadmiar wody po naprawie dała się uruchomić.

Będę mógł się przyjrzeć, na ile istniejący system jest właściwy i wydajny.

Kościół i plebania stoi na terenie bagiennym.

Silne są wciąż wody podskórne.

Nachodzi wciąż woda z piaskiem.

Bez systematycznego wypompowywania „zgnijemy” od dołu.

Bronimy się więc od wody na trzech frontach: dach, pękające rury od wody i centralnego oraz fundamenty.

Teraz front pomp.

Mam nadzieję, że ksiądz Wojciech, pierwszy Proboszcz i budowniczy, pomoże nam z nieba swoją modlitwą.

Że znajdą się pomysły, środki i dobrzy ludzie.

Ja od początku nie biorę żadnej pensji z Parafii.

Wszystkie swoje środki finansowe, także oszczędności, wkładam w naprawy.

Aby zrobić to, co najpilniejsze i potrzeb

Malujemy mieszkanie księdza Bartka.

Wcześniej odmalowaliśmy mieszkanie dla księdza Karola i mieszkanie po  gospodyni, Pani Halince.

Trwa też malowanie w kościele.

Dzisiaj wrócimy z Mszami z kaplicy św. Wojciecha do kościoła.

Jest z tym niestety zamęt, kłopoty.

Jak to przy remontach.

Obok wnętrza kościoła proszą się o malowanie okna na zewnątrz.

Okna na kościele i plebanii – dziesiątki okien.

Lakier poschodził z niektórych kompletnie.

Trzeba je ratować.

Jeszcze rok a trzeba będzie je wymieniać.

Dwa okna dachowe są już chyba do wymiany.

Drzwiom też by nie zaszkodziło odnowienie.

Sporo pracy nas czeka.

Kościół ubogich i kościół mężnych.

Kościół hojnych wobec Boga.

Kościół wierzących nie w swiat, ale w Chrystusa.

Ziarna obumierające w Panu.

„Nienawidzi świat…. „

Zachowa się, jakby nienawidził świat.

Czyli nie przyjmie zła pod żadnym warunkiem.

Prośba kobiety kananejskiej „odganianej” przez Jezusa.

My chcemy wysłuchania modlitwy tu i teraz.

Tymczasem Pan Bóg patrzy na perspektywy całego naszego życia i wieków.

Dlatego wypełnia naszej prośby po swojemu.

Inaczej i w innym czasie.

Na przykład brak zniechęcenia w modlitwie jest owocem działania Ducha Świętego.

Wołanie wytrwałe, uparte do Boga staje się drganiem oczyszczającym.

Sprawia, że odkleja się od nas brud grzechów.

Nie jest łatwo w upały wspominać Białobrzegi.

Tam Sławek założył mi Klimę w domu.

Poza tym codziennie chodziłem pływać na Zalew.

174 kroków do plaży.

Oczywiście mogę tam pojechać, ale zawsze wypada coś.

Parafia Patryka wciąż odsłania nowe miejsca.

Dziś ratowaliśmy piwnice po wczorajszym zalaniu.

Widziałem, co nie działa.

Sprawdzałem wczoraj i dziś zapchane studzienki.

Nieczynny drenaż i zalane podczas burzy pomieszczenia plebanii.

Rozmawiałem z pracownikami.

Co zostało zrobione a co nie.

Gdzie leje się woda najmocniej.

Dlaczego nie działa pompa.

Gdzie jest ta, która działa.

Gdzie ją można podłączyć.

Pan Bóg kocha jednak Parafie Patryka, bo przysłał po Księdzu Wojciechu mnie.

Po Białobrzegach trochę wiem na temat pływających kościołów i plebanii, drenaży, wilgoci, grzyba i pomp.

Dziś święto w proboszczów.

Mnóstwo rzeczy mi się nie udało.

Plany nie wychodziły.

Uczę się więc pokory.

„Bądź wola twoja”……

W prezencie dla siebie słucham Radiohead.

Trzecie wydawnictwo zespołu, OK Computer (1997), które przyniosło zespołowi światową sławę.

Zremasterowane przez iTunes stanowi przyjemną płytę na każdy ciepły wieczór.

Polecam.

+ Henryka Kloch

Ostatnio pogrzeby

Zmarła mama ks. Zbyszka Klocha, mojego serdecznego kolegi.

Ogromnie ciepło Ją wspominam.

Mówiła z serdecznością o wszystkich księżach.

Pamiętam, jak doceniała każde dobro.

Dawno temu dopadł ją rak czerniak.

Odwiedziłem ja.

Kropki zasypały jej ciało.

I zaskakująco, z wdziękiem znosiła ból i chorobę.

Żyła jeszcze kilkanaście lat.

Mądra i wierząca.

Wspaniała osoba.

Czy obawiam się filmu „Kler”?

Mało.

Bo jest już i tak niezwykle biednie.

Martwię się, że ludzie masowo odchodzą od Kościoła.

Obawiam się, że nie ma powołań.

Boje się, bo ubywa sióstr zakonnych.

Jest mi źle, że księża porzucają powołanie.

Wszystko to jednak może obrócić się na dwoje.

Bo Bóg lubi sytuacje beznadziejne.

I On nie dołamie trzciny nadłamanej.

Wczoraj wieczorem odkryłem kolejną osobę, która ma klucze do obiektów kościelnych.

Nieswojo mi z tym trochę.

Mnie brakuje kluczy, gdy jest taka potrzeba.

Zamki były wymieniane i połowa kluczy już nie działa.

Ciągle ujawnia się, że nie mam kluczy do jakiegoś pomieszczenia.

A ktoś je ma.

Dużo „ktosi”.

Założyłem zeszyt pod nazwą „klucze”.

I myślę, czy wymieniać zamki?

Miło, że ludzie czują się tu, jak w domu.

Potrzeba jednak porządku.

Żeby Parafia nie była zamknięta, ale nie była też bez „władzy kluczy”.

Lepiej czy gorzej, ale powinien proboszcz czyli ja takie tematy ogarniać.

Przypatruję się jednak, aby nie dać ludziom niewłaściwego sygnału.

Ludzie łatwo czują się odrzuceni przez księży.

Zachowuję więc ostrożność.

Ale będę dążył do porządku w kluczach.

Żeby też w razie jakiegokolwiek zagrożenia straż pożarna mogła mieć dostęp do właściwych pomieszczeń.