Jak co roku 28 września  przy naszej kapliczce na Fieldorfa odśpiewaliśmy koronkę.

Zbiera się tam często grupa osób rozmodlonych z naszej Parafii.

Ze względów sanitarnych nie robiłem ogłoszenia a i tak zebrało się dziś koło 50 osób o 15.00.

Pomodliliśmy się także za tych, którzy dbają o tamta kapliczkę,

za ofiarodawców i wykonawców płotka,
solidnego krzyża,
nowego chodnika.

W tym czasie trwają prace rady gospodarczej, aby zrobić ładny, nowy daszek w kapliczce nad figurką Maryi.

Mamy na ten cel pieniądze, które otrzymałem, kiedy figurka z została poniszczona w tamtym roku.

Zakończyliśmy biały tydzień 7-iu klas czwartych, które przystąpiły do Pierwszej Spowiedzi i Komunii.

W sobotę były zdjęcia.

Dzieci reagowały naprawdę fajnie na całe to otoczenie kulturowe Komunii.

Tak mądrze się zachowywały w kościele.

Dostaliśmy też oprócz oficjalnego prezentu dla Parafii prywatne podziękowania od rodziców.

To było bardzo miłe.

Dziękuję katechetkom, ks. Łukaszowi Piotrowskiemu i wszystkim, którzy pomogli przygotować dzieci do Komunii.

Dziękuję rodzicom, dziadkom i wszystkim, którzy pomogli w tym trudnym czasie godnie przyjąć sakramenty Spowiedzi i Komunii naszym młodym parafianom.

Wczoraj odwiedził nas Biskup Marek Solarczyk.

Było bierzmowanie 85 młodych ludzi z Parafii św. Patryka.

Uważam, że dobrze się przygotowali.

Więc powinno się zadziać z czasem dużo dobrego w ich życiu.

Dużo paczków może rozkwitnąć.

Dużo drzew urosnąć.

Dużo serc może się umocnić w dobrym.

Dużo talentów rozwinąć.

Tyle osób odstrasza od kościoła, gruntuje w świadomości złe przekonania.

A Bóg ma plan miłosierdzia, dobra i miłości.

Plan na przepiękne życie tych młodych ludzi.

Zakończyły się na tym etapie spotkania w grupach z animatorami.

A jednak liczę, że animatorzy będą się dalej modlić za swoich podopiecznych.

A niektóre ich dobre relacje przetrwają.

Wczoraj była w Seminarium sesja profesorska.

Jeszcze nie mógł być na niej obecny nasz nowy profesor Seminarium Duchownego ks. Łukasz Piotrowski.

Ale jednak z dumą patrzyłem na plan zajęć, gdzie widniało jego nazwisko.

Będzie na pierwszym roku uzupełniał braki z języka polskiego alumnów, uzupełniał ich wiedzę literacką i inspirował do rozwoju.

Rośnie więc liczba wykładowców z Parafii św. Patryka.

Marzy mi się, że ks. Bartek skończy doktorat i stanie się wykładowcą teologii dogmatycznej w WSD.

Mnie także władza seminaryjna przyznała dwie godziny w tygodniu dla pierwszego roku.

Będę miał więc zajęcia z rokiem piątym i pierwszym.

Z teologii moralnej.

Na pierwszy rok zgłosiło się 11 kandydatów.

W tym jeden z naszej Parafii św. Patryka.

Wczoraj mieliśmy wielkie wydarzenie parafialne.

Skupienie i spowiedź młodzieży przed bierzmowaniem.

Ja jestem bardzo zadowolony.

Animatorzy z księdzem Barkiem duchowo poprowadzili ten wieczór.

W trakcie były spowiedzi.

Młodzież nasza jest bardzo fajna.

Wiadomo, że nie jest to tożsame z praktykowaniem.

Miałem jednak wrażenie, że młodzież przeżywała ten wieczór spowiedź, przygotowanie do bierzmowanie niebanalnie i dość uczciwie.

Wrócili wszyscy praktycznie, który mieli przyjmować bierzmowanie 17 marca.

Covid to udaremnił.

Ale dziś będzie Bierzmowanie.

Boże dobry, proszę Cię, o deszcz prezentów duchowych nie tylko dla młodzieży, ale i dla nas wszystkich.

Twa biały tydzień po Pierwszej Komunii.

Przychodzi codziennie około 40% dzieci.

W tym czasie strachu jesteśmy zadowoleni z frekwencji.

Dzieci poza tym – przynajmniej na razie - mądrze uczestniczą w Eucharystiach.

Biały tydzień jest duchowo piękny.

Opisuje to jedna z naszych parafianek.

„Zobaczyłam dzisiaj na dziedzińcu naszego kościoła ZJAWISKO.

Biel sukieneczek, delikatność biegających dziewczynek, powaga chłopców w nienagannych komżach.

Czyste piękno.

Zjawiskowe. 

Ale dreszcz mnie przeszedł. 

Czystość, lekkość, zwiewność wobec brudu świata. 

Pierwsze poruszenia serca dotykane Słowem Bożym wobec brutalności nachalnych treści i obrazów panoszących się w mediach.

A potem trud walki o podtrzymanie wiary.

To jest najważniejsza walka, a świat wciąga nas w walki światowe, w rywalizacje, porównywanie się, gromadzenie.

Zabija ciszę w sercu.

Czy w rodzicach jest wiara, by ją podtrzymywać w dzieciach ?

Ta chwila patrzenia na to radosne zjawisko przed kościołem była chwilą piękną, radosną. 

Myślę, że w życiu wiarą takie momenty też mają swoje znaczenie.

Dotyk piękna  też ma wartość zbawczą.

Kościół jako obdarowujący Pięknem.

Ten widok przywołał wspomnienie mojego pierwszego poruszenia serca.”

Wojny i zarazy zaskakiwały ludzi, ale nie były w istocie zaskakujące.

Wojny były zawsze wybuchem narastającej frustracji nienawiści ludzkich serc.

Choroby duszy poszczególnych ludzi sumują się.

Zarazy lub wojny są także tylko ujawnieniem się, co się nagromadziło w społeczeństwie.

Tylko w dużej części ludzie w bezsilności wojny i zarazy zwracali się ku Bogu.

Koronawirus nie jest strasznie groźny medycznie.

Koronawirus wygląda –skoro ludzi się nie nawracają– jedynie na przestrogę.

Dlatego w ogrodzie parafialnym odnawiamy krzyż.

Ciężkie dębowe bale zastępują spróchniałe części dotychczasowego krzyża.

Żeby stał krzyż jak latarnia morska.

Bo społeczeństwo zeświecczałe, społeczeństwo, które zgłupiało od nadmiaru sadła (Ps 119), musi mieć latarnie.

Powinno mieć krzyż, kościół, gdzie można wrócić, kiedy przyjdzie bieda.

Miałem dziś po dwóch spotkaniach wieczornych wolny wieczór.

Zajrzałem wreszcie do poczty.

Ksiądz Bartek pokazał, gdzie kliknąć i wpłynęło mi tysiące maili na komputer i na komórkę.

Wyczyściłem na razie 10 000 maili.

Była to sposobność zerknięcia, przypomnienia sobie osób,  wspólnot.

Stare informacje o pogrzebie poruszyły mnie najbardziej.

Wielu bliskich mi ludzi umarło.

Byli dla mnie cenni.

Idę objąć ich modlitwą.

Przypomina mi się piosenka Matta Redmana „10000 powodów mojego serca”, aby chwalić Jezusa.

Wracają po przerwie grupy.

W niedzielę było spotkanie tradycjonalistów a potem Anonimowych Narkomanów.

Większą motywację czuje widząc Narkomanów.

Są ewidentnie ludźmi wielu straconych szans.

Wygląda poza małymi wyjątkami, jak ludzie po ciężkich przejściach.

Cieszę się, że spotykają się w kościele.

Jezu, nie wypuszczaj ich ze swoich rąk.

Dziś pierwsze Komunie.

Dzieci przepiękne i skupione.

Mamy regularne zgłoszenia od osób starszych, że przed kościołem jest za cicho ustawione nagłośnienie.

Jednocześnie z bloków piszą do nas, że jest za głośno słychać.

Staramy się wypracowywać kompromis w regulacji głośników, ale nie jest on prosty.

Ściszamy a wtedy przychodzą nawet młodzi sprzed kościoła, że nie słyszą.

Z jednej strony prawa mieszkańców do spokojnej, cichej soboty czy niedzieli.

Z drugiej zarzuty, że marginalizujemy osoby starsze utrudniając im możliwość korzystania z Mszy świętej na zewnątrz kościoła.

A wewnątrz nie chcą być ze względu na koronawirus.

Na rozchodzenie się głosu ma wpływ fakt, czy powietrze jest suche, czy też wilgotne, czy wiatr wieje od czy w stronę kościoła, czy jest ciepło czy zimno.

O poranku ziemia trzyma nocny chłód dłużej, niż wyższe partie powietrza, w rezultacie głos szybciej rozchodzi się na wyższych piętrach niż na parterze.

Wilgotne powietrze tłumi pewien zakres fal a inny wzmacnia.

Fale dźwiękowe głośnikowe nie biegną równolegle, ale rozchodzą się pod szerokim kątem.

Część fali dźwiękowej biegnie dokładnie prostopadle do wiatru, inna część nieco z wiatrem, a jeszcze inna pod wiatr.

Wtedy może powstawać pudło rezonansowe między budynkami.

Ci przed kościołem słyszą inaczej, jak jeżdżą samochody, jak ludzie gadają, jak dzieci biegają.

Zmieniliśmy głośniki zewnętrze na łagodniejsze, mniej krzykliwe.

Młodzieży z bloków to jednak nie zadawala.

Starsi tymczasem wciąż proszą „głośniej”.

……

Ja mam za oknem wielki kontener na odpady szklane.

Butelki wrzucają o różnych godzinach dnia i nocy.

Przyjmuję to jako jednoczenie się ze wszystkimi cierpiącymi słuchowo.

Modlitwa i umartwienie księdza przyda się.

Żeby osiągnąć kompromis.

…..

„A głos Mszy świętej nie był tak straszny - pomyślał człowiek, któremu zamienili kościół na meczet i słyszał o wschodzie słońca dźwięk nawoływań muezina”.