Ks. Marek Kruszewski
Proboszcz parafii św. Patryka w Warszawie. Znany duszpasterz rodzin. Ceniony przez czytelników "Idziemy" gospodarz rubryki "Proszę księdza" (jego porady można znaleźć w tym miejscu). Prowadzi audycję "Anioły rodzinne" w Radiu Warszawa.
2018
2018-12-07 16:48
„Kogo Bóg kocha, karci i ćwiczy”.
Jestem zbieraczem ćwiczeń, drobnych przykrości.
Kolekcjonerem małych niepowodzeń.
Takie to moje ubóstwo.
Przepowiadać w ubóstwie.
Nie doszły wszystkie zamówione rzeczy.
Nie przyszli zamawiani, upewniani fachowcy.
Dużo drobiazgów się nie udało.
Co zaplanowałem, musiałem zrezygnować.
„Bądź wola Twoja”, a nie moja.
I jest nie moja.
Piszę to, bo może ktoś jeszcze ma tak samo i będzie mu raźniej.
2018-12-07 00:18
Mikołajczyka.
To były piękne odwiedziny.
Pan Jezus został przyjęty w osobie kapłana.
Ja mogłem oddać Bogu domy moich parafian i poznać ich trochę.
Większość stanowiły fajowe rozmowy.
Przeszedłem dwa bloki, pięć klatek.
Jest to możliwe, bo przyjmuje nas mniej więcej, co piąty dom.
Co z tymi 80 % z obu bloków, którzy nas nie przyjmują?
Zostawiam ich w sercu pod opiekę Bożą.
Bóg ich nie będzie karał w ludzkim rozumieniu.
Pozwoli im jednak doświadczyć konsekwencji swoich wyborów.
Zrobią dokładnie to samo, co potępiają, na co oburzają się w innych.
Tak mówi Pismo.
Boże, Ty jesteś Miłosierdziem w nagradzaniu i karaniu.
2018-12-06 23:57
Trochę mnie denerwuje już to ocenianie kościoła.
Wierzę, że czasem jest dokładnie odwrotnie niż nam się wydaje.
Autorytety są autodestrukcjami a pogardzani mają piękne strony.
Ja sam próbuję przekreślać moje racje, podważać moje pewniki i wrażenia.
Co by było, gdybym nie miał racji?
Zastanawiam się -jakie perspektywy, jakie racje mają moi wrogowie.
I staram się nie dołączać do tłumu kamieniujących ludzi kościoła.
Mogę się nie zgadzać, ale nie kamienuję.
Na razie nikogo.
Autorytetem, Mistrzem, Nauczycielem i wzorem ma być dla nas Jezus.
Tak uczy Pismo.
Inni ludzie są tylko uczniami.
2018-12-04 17:00
Bóg dał nam dar Ducha świętego, byśmy się rozradowali jak Jezus się rozradował.
1 Czy otwieram się na Ducha świętego?
2 Czy go przyjmuje jako dar Boży, czy też chce sam działać
3 Czy się raduję w Duchu świętym? To jest radość, że spełnia się Boże upodobanie, nie moje.
W historii świata i w mojej.
4. Czy odrzucam podszepty ducha złego?
5. Czy nie zasmucam Ducha Świętego?
6. Czy dobrze odróżniam radość fałszywą od prawdziwej?
7 Szatan tej radości nienawidzi. Produkuje namiastki. Czy nie ulegam tym namiastkom?
2018-12-04 16:51
Czym się różni radość fałszywa od prawdziwej?
1. Prawdziwa jest głęboka a nie powierzchniowa
2. Jest to radość duchowa w przeciwieństwie do zmysłowej. Kto goni za zmysłową, jakby ona była wszystkim, nie doświadcza prawdziwej radości.
3. Radość prawdziwa jest niezależna od uwarunkowań. Nawet w chorobie i pośród łez działa.
4. Jest trwała.
5. Mobilizuje do ofiarnej służby.
6. Jest spokojna. Może być żywiołowa, ale nie niszczy dobra.
2018-12-02 16:28
Nasza parafia jest jedyną w okolicy, gdzie jest komunia święta na klęcząco.
Nie jest to praktyczne, ale sympatyczne duchowo.
Uginanie kolan - pokorny znak uniżenia przed Bogiem.
Znak rozpoznawczy Parafii.
Dobry znak.
A z drugiej strony w słowach i zachowaniu wielu osób brakuje mi pokory.
„Ma być tak, jak je chcę, teraz, szybko, bo ja mam prawo i żądam od Ciebie.
Czasem żądam nie dając w zamian nic od siebie”.
Słyszę to na poczcie, na ulicy i nie tylko.
Proszę Cię, Panie Jezu, żeby nie tylko kolana, ale i serce moich parafian uklękły kiedyś przed Tobą.
Żebyś był też uszanowany w drugim człowieku.
2018-12-01 22:18
Dzisiaj wieczorem zaczyna się Adwent.
Jutro rekolekcje adwentowe.
W niedzielę, w poniedziałek i wtorek.
Nauki rekolekcyjne głosi ks. Tomasz Metelica.
To student teologii dogmatycznej na Gregorianum w Rzymie.
Pochodzi z Diecezji świdnickiej.
Mądry ksiądz.
Oby Dobry Bóg pozwolił mu dotrzeć do serc moich parafian.
2018-12-01 22:12
Młodzież oazowa zorganizowała zabawę Andrzejkową.
Nie leją wosku, nie piją, nie ćpają, nie bluzgają, nie siedzą w komórkach ani w komputerach.
Stwarzają potrzebne dla siebie środowisko wzrostu.
Konwencja zabawy: na Janusza i Grażynę.
Najlepiej moim zdaniem przebrał się ks. Bartek.
Ale cała młodzież jest przebrana świetnie.
Jakaś parafianka przyszła z pretensją do młodzieży słysząc zabawę w świetlicy.
Zdecydowana większość parafian cieszy się jednak, że coraz więcej młodzieży pojawia się w naszej Parafii.
Bardzo bym chciał, żeby udało się też kiedyś pociągnąć dzieci.
Jakaś Pani napisała w Internecie, że u nas w kościele na 11.00 rozrabiają dzieci.
Ja bym już wolał, żeby nawet rozrabiały, ale żeby były.
A jest ich niestety malutko.
Prawdziwa parafia musi mieć ludzi w każdym wieku, nie tylko starszych.
