Początek drogi

Czyż nie dotykamy w tej pięknej sytuacji Tajemnicy Boga? Ma Ona – pisał młody ksiądz Karol – „w człowieku taką moc przedziwną, że wszystko w niej się poczyna, co wzniosłe i wspaniałe”. „Każdy, który jest z prawdy, słucha głosu Twego. O Chryste, chciej nam to wyświadczyć królewską Twoją mocą, abyśmy byli z prawdy, aby nie ogarnął nas fałsz. Czujemy, o Panie, jak jego fale zalewają ludzkość, zdają się grozić jakimś nowym potopem, kataklizmem dusz. Iluż to z braci naszych, czasem pod tym samym dachem, nie potrafi odróżnić prawdy od fałszu, nie chce szukać, ucieka z Twojej królewskiej drogi, która – dobrze to wiemy – jest jedyna. Drżymy o młode dusze, któż im otworzy całą perspektywę Twej prawdy, tej jedynej, tej, która ocala i zbawia”.

Mocne słowa i jakie aktualne! A napisał je ponad sześćdziesiąt (!) lat temu młody ksiądz, wikariusz z krakowskiego kościoła św. Floriana, Karol Wojtyła. Napisał dla „swoich” studentów, z którymi współpracował w duszpasterstwie akademickim. Miał pomysł zorganizowania wymyślonych i napisanych przez siebie nabożeństw-misteriów opartych na wydarzeniach z życia Chrystusa i Matki Bożej. Jak pomyślał, tak zrobił, wciągając najpierw studentów Politechniki Krakowskiej i studentki z bursy sióstr nazaretanek.

Jeden z nich, Jacek Fedorowicz, grał jakąś rolę w tych misteriach i – można sądzić – był mocniej zaangażowany w realizację całego przedsięwzięcia, skoro został mu maszynopis z odręcznymi notatkami i poprawkami księdza Karola. Wojtyła został zabrany ze świętego Floriana, po kilku latach został biskupem, potem kardynałem i papieżem, a niedługo będzie świętym. Jacek Fedorowicz założył rodzinę, w której wspomnienia z duszpasterstwa zajmowały ważne miejsce, skoro syn
– dziś ks. Szymon Fedorowicz – wspomina, że „ojciec z pietyzmem przechował pożółkłe, wymięte, pobrudzone, a nawet miejscami naddarte kartki nędznego jakościowo papieru, zapełnione tekstami czterech nabożeństw-misteriów”: Lumen Gentium, Crux Christi, Christus Rex oraz Immaculata.

Po śmieci taty ks. Szymon Fedorowicz znalazł w jego papierach te gotowe scenariusze nabożeństw.
– Zastanawiał się, co zrobić, i przyniósł do nas – mówi z nietajoną radością ks. Jacek Siepsiak SJ, redaktor naczelny Wydawnictwa WAM – a my uznaliśmy, że wydamy to na 35. rocznicę wyboru krakowskiego biskupa na papieża. A teraz jeszcze się okazało, że wydaliśmy ten tom u wrót kanonizacji.

I to jak wydali! Pięknie i starannie, a przedmowę napisał – jakżeby inaczej – kardynał Stanisław Dziwisz: „Możemy przyjąć jego kolejny prosty tekst jako swoiste duchowe przesłanie zza grobu. Pozostaje ono nadal aktualne”.

Największą jednak niespodziankę sprawili krakowscy studenci z duszpasterstwa oo. jezuitów. – Wzorem poprzedników wystawiają Christus Rex, jedno z tamtych misteriów. I to gdzie – podkreśla o. Jacek Siepsiak – w kościele świętego Floriana! Zapraszamy na święto Chrystusa Króla, na godzinę 16!

Czyż nie dotykamy w tej pięknej sytuacji Tajemnicy Boga? Ma Ona – pisał młody ksiądz Karol – „w człowieku taką moc przedziwną, że wszystko w niej się poczyna, co wzniosłe i wspaniałe”.

Karol Wojtyła, Tajemnica Boga, Wydawnictwo WAM, Kraków 2013

Barbara Sułek-Kowalska Idziemy nr 42 (423), 20 października 2013 r.