Książki dla duszy

Są książki naukowe, analizy badań, ale są też książki dla duszy. Poezje, eseje, proza – zbliżają nas do wymiaru ponad codziennego. Dotykamy w nich innego wymiaru egzystencjalnego myślenia, odczuwania. Ten rodzaj literatury nie tworzy rzeczy, ale istniejące odsłania, niezauważone – zauważa, trudne do wyrażenia – wyraża. To jest trochę wyglądanie poza dzień dzisiejszy, poza horyzont dymiącej miski. Jako ksiądz posługuję się również tego typu przesłaniem poza kazaniami i publikacjami naukowymi. Poezja, esej w kilku słowach potrafi otworzyć nowe przestrzenie. Ale też stwarza możliwość komunikowania się z ludźmi za pomocą zapisanego wzruszenia

– mówi KAI ks. prof. Krzysztof Pawlina.

Wieczór literacko-muzyczny połączony z prezentacją najnowszej książki ks. prof. Krzysztofa Pawliny „Budzę nie tylko ze snu. Zamyślenia” oraz tomiku poezji „Jeżeli wiersz to teraz” odbędzie się 8 stycznia 2025 r. o godz. 18:00 w auli Narodowego Instytutu Kultury i Dziedzictwa Wsi przy ul. Krakowskie Przedmieście 66 w Warszawie. Spotkanie poprowadzą Marcin Styczeń, ks. Jerzy Szymik, Stanisław Baj i aktor Marcin Kwaśny (który zaprezentuje teksty). Oprawę muzyczną zapewni Kwartet AMOK.

„Budzę nie tylko ze snu. Zamyślenia” to zbiór felietonów ks. prof. Pawliny, rektora Akademii Katolickiej w Warszawie. W pięciu rozdziałach autor prowadzi czytelnika po zagadnieniach praktycznych i teoretycznych, egzystencjalnych i duchowych, zwyczajnych i pełnych zachwytu, spajając je za pomocą wartości – przede wszystkim prawdy, dobra i piękna. „Piękno nie pochodzi znikąd”, „Milczenie mądrości”, „Świętość bez patyny”, „Miłość, wieczny wędrowiec” i „Niezauważony świat narodzin” stanowią trzon prowadzonych rozważań.

Natomiast „Jeżeli wiersz to teraz” to zbiór bardzo intymnych spotkań poetyckich, do których wstęp napisał śp. Ernest Bryll: „Nie będę oceniał Twoich wierszy (…). Działasz skutecznie, potrafisz być bardzo dobrym organizatorem, pedagogicznym księdzem. O samym kapłaństwie nie mówię. To wielka tajemnica wezwania (…). Poezja to coś dziwnego, krótki błysk innego w codzienności, acz uwierającej. Ale musi być ten obszar codzienny, żeby ten błysk był czymś tak innym”.

Fragment jednego z wierszy ks. Pawliny:

Wyciszony telefon
Wyciszona wrażliwość
Wyciszone serce
Sygnały nie docierają

Kto odbierze mój niepokój