Opatrzność Boża

Z królowania Chrystusa wynika prawda o Bożej Opatrzności nad światem. Słowo „opatrzność” (gr. pronoia) rzadko występuje w Biblii, ale jego idea jest obecna w całym Piśmie Świętym. Pierwotnie pojawia się ono w Księdze Mądrości 14,3, gdzie czytamy: „Ale Twoja, Ojcze, Opatrzność nim kieruje, bo Ty i na morzu drogę uczyniłeś, bezpieczne przejście między falami”. Po raz drugi znajdujemy je w tej samej Księdze Mądrości 17,2. Autor mówi, iż „bezbożni sądząc, że zapanują nad ludem świętym, zostali skrępowani więzami ciemności i nocy długiej; legli, jako ci, co się uchylili od wiecznej Opatrzności – uwięzieni pod dachem”.

Opatrzność działa w całej historii Ludu Bożego. To ona w ostatniej chwili podsuwa Abrahamowi ofiarę całopalną (Rdz 22,8-14), wiedzie Saula do groty, w której przebywa Dawid (1Sm 24,1-23), nakazuje krukom, aby żywiły proroka Eliasza (1Krl 17,4) i prowadzi go do wdowy w Sarepcie Sydońskiej, by uratował ją wraz z synem od śmierci głodowej, a po pewnym czasie wskrzesił jej syna, zmarłego wskutek choroby (1Krl 17,7-24). Troska, z jaką Bóg opiekuje się światem, jest konkretna i bezpośrednia; obejmuje sobą wszystko, od rzeczy najmniejszych aż do wielkich wydarzeń swiata i historii. Jego wiedza i władza są absolutnie doskonałe i suwerenne. „Nasz Bóg jest w niebie; czyni wszystko, co zechce” (Ps 115,3), a o Chrystusie zostało powiedziane: „Ten, co otwiera, a nikt nie zamknie, i Ten, co zamyka, a nikt nie otwiera” (Ap 3,7). „Wiele zamierzeń jest w sercu człowieka, lecz wola Pana się ziści” (Prz 19,21). Nic nie wymyka się Jego spojrzeniu. On panuje nad wszystkim, nawet jeśli pozory wydają się przeczyć tej prawdzie.

Jezus domaga się dziecięcego zawierzenia Opatrzności Ojca Niebieskiego, który troszczy się o nas. „Nie troszczcie się zbytnio i nie mówcie: co będziemy jesć? Co będziemy pić?… Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie” (Mt 6,31-33) – mówi Jezus do swoich uczniów.

Jest to prawda piękna i pełna nadziei. Po pierwsze, uczy, że chociaż przeszkody są liczne, dostęp do raju otwarty jest dla każdego, kto tego pragnie. Po drugie, że do Boga należy ostatnie słowo nad światem.