Niedzielą Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata rozpoczynamy ostatni tydzień kończącego się roku liturgicznego.
Uroczystość tę do liturgii wprowadził papież Pius XI na zakończenie roku jubileuszowego 1925, a po reformie soborowej przeniesiono jej obchody z ostatniej niedzieli października na ostatnią niedzielę roku liturgicznego.
Rozmowa Chrystusa z Piłatem przed skazaniem na śmierć z dzisiejszej ewangelii stawała się często twórczym impulsem dla artystów. Dialog ten dotyczył królewskiej godności Jezusa i zagadnienia prawdy, której dał świadectwo, przychodząc na świat. Chrystus potwierdził transcendentalny wymiar swojego królestwa.
Rzymianie zastrzegli sobie w swoich prowincjach prawo wydawania wyroków skazujących na śmierć. Talmud Palestyński, gromadzący tradycje żydowskie, potwierdza, że czterdzieści lat przed zburzeniem świątyni przywilej decydowania w tych sprawach został Żydom odebrany. Stąd domaganie się od rzymskiego prefekta, aby to on skazał Jezusa na ukrzyżowanie.
Żydzi oczekiwali Mesjasza, który wyzwoli ich z niewoli. Rzymianie obawiali się każdego, kto mógłby stanąć na czele zbrojnego powstania. Zdaje się jednak, że Piłat nie widział w Jezusie wspomnianego zagrożenia, choć zapewne nie rozumiał, że Chrystusowi wcale nie chodzi o królestwo w sensie polityczno-militarnym. Kim więc dla Piłata był Jezus? Szaleńcem? Ofiarą nienawiści religijnej jerozolimskiej elity? A może – skoro próbował go uwolnić – bohaterem? Raczej jednak, jak podaje Pismo Święte, Piłat był po prostu przekonany o Jego niewinności.
Króluj nam, Chryste! – to wezwanie, którym pozdrawiają się ministranci. Dziś, jako wyznanie wiary i konkretna jej manifestacja, mogłoby stać się chrześcijańskim „dzień dobry”. Potrzeba odwagi, żeby publicznie przyznać się do Jezusa, kiedy tak wielu próbuje Go ośmieszyć i wyszydzić, tłumacząc swoje zachowanie wolnością czy wizją artystyczną. Potrzeba odwagi, aby zawierzyć Mu swoje życie, kiedy tak wielu odwraca się od Niego, odrzucając krzyż.
Dzisiejsza uroczystość zachęca nas do złożenia deklaracji: Jezus jest moim Królem! Prorok Daniel zapewnia nas: „Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie”. Jeśli chcesz razem z Nim królować, zdecyduj już dziś! Zakończmy szczęśliwie kolejny rok liturgiczny i z nowymi postanowieniami rozpocznijmy za tydzień nowy.
Co? Gdzie? Kiedy?
