Premiera audiobooka z powieściami Parnickiego

W 966 roku Polska przyjęła chrzest, ale co miało miejsce po tej dacie? Nie bardzo wiadomo. Kronika Thietmara urywa się na 1018 roku. Jak wyglądały dzieje Polski do 1025 roku, w którym Bolesław Chrobry został koronowany na króla Polski? Jaka była reakcja zagranicy na koronację Chrobrego? Czy zauważono ją w Konstantynopolu? Teodor Parnicki wydobywa fakty, które zmieniły bieg historii, odkrywa czasem wstydliwe tajemnice i wyjaśnia konflikty, które targały Polską w pierwszych latach chrześcijaństwa. W szerokiej perspektywie ukazuje ówczesną sytuację polityczno-geograficzną Polski.

Powieści Teodora Parnickiego: „Dary z Kordoby” i „Kordoba z darów” to pasjonujące lektury i znakomita powtórka z historii dla każdego! Ich wydanie w formie audiobooka przygotowała Pallotyńska Fundacja Misyjna Salvatti.pl, a dofinansowało je Narodowe Centrum Kultury w ramach programu „Chrzest 966”.

Audiobook brawurowo czytany przez Zbigniewa Moskala pozwala całkowicie zatopić się wyobraźni w pierwszych latach chrześcijaństwa w Polsce. Dostarcza wielu wrażeń estetycznych i duchowych.

Tegoroczne Święto Niepodległości 11 listopada to okazja do kolejnej już refleksji nad tym, co dla Polski oznaczało przyjęcie chrztu w 966 r. A dwa dni wcześniej, w środę 9 listopada o godz. 18.00 w kawiarni „AMAKURU” przy al. Solidarności 101 w Warszawie – spotkanie z twórcami audiobooka i szczególna promocja! Kupując kawę w sklepie charytatywnym Amakuru, otrzymasz link do powieści w formie mp3. Zapraszamy!

Patronat medialny nad spotkaniem sprawuje tygodnik "Idziemy".

Odsłuchaj fragmenty powieści:

***
Teodor Parnicki zawitał na świat w Berlinie, w 1908 r. Początkowo studiował w katolickim seminarium duchownym. Z czasem przeniósł się na politechnikę, którą ostatecznie, po wydaleniu z Rosji za działalność polityczną, skończył właśnie w Berlinie. Potem wraz z rodzicami mieszkał w Moskwie. W 1918 roku stracił matkę. Po powtórnym ożenku ojca przyszły pisarz opuścił dom rodzinny i wstąpił do Korpusu Kadetów w Omsku. Wydarzenia rewolucyjne rzuciły go do Władywostoku. Stamtąd, po ucieczce z Korpusu, jako niespełna dziesięcioletni chłopiec przedarł się w poszukiwaniu bliskich do Charbina. Tam znalazł się pod opieką Polaków i w 1920 roku zaczął uczęszczać do polskiego gimnazjum. Siedem lat później dowiedział się o śmierci ojca. Zdał wtedy maturę i postanowił wyjechać do Polski. Na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza we Lwowie studiował polonistykę, anglistykę i orientalistykę. Na przełomie lat dwudziestych i trzydziestych Parnicki zaczął próbować swoich sił w publicystyce i literaturze. W latach 1929-31 ukazywała się w "Lwowskim Kurierze Porannym" jego powieść w odcinkach o tematyce sensacyjnej zatytułowana „Trzy minuty po trzeciej”. Za debiut Parnickiego uważa się rozprawkę "Henryk Sienkiewicz a Aleksander Dumas (ojciec)"  opublikowaną w 1928 roku w "Tygodniku Polskim" wychodzącym w Charbinie. Dziewięć lat później, w 1937 roku ukaże się pierwsza ważna powieść Parnickiego „Aecjusz ostatni Rzymianin”. Ta historyczna fabuła zainicjowała wielkie dzieło pisarskie Parnickiego, który od tamtej pory w kolejnych powieściach starał się zrozumieć nie tylko sens dziejów, ale także odnowić powieść historyczną jako gatunek. W 1981 r. zostaje wydana powieść „Dary z Kordoby”, a w 1988 r. „Kordoba z darów”.