O księdzu Bukowińskim

Ojciec Święty przyjął na audiencji kard. Angela Amato i upoważnił kierowaną przez niego Kongregację Spraw Kanonizacyjnych do opublikowania 11 dekretów. Jeden z nich mówi o heroiczności cnót sługi Bożego ks. Władysława Bukowińskiego (1904–1974), bohaterskiego apostoła Kazachstanu, więźnia sowieckich łagrów.

Ksiądz Władysław Bukowiński urodził się w Berdyczowie. Studiował prawo i teologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Święcenia kapłańskie otrzymał 28 czerwca 1931 r. Po kilku latach pracy duszpasterskiej w Rabce i w Suchej Beskidzkiej 8 sierpnia 1936 r. wyjechał na Kresy i został wykładowcą w Seminarium Duchownym w Łucku. Od 1939 r. był proboszczem katedry w Łucku. W 1940 r. został uwięziony przez NKWD. Łącznie w łagrach i więzieniach spędził 13 lat, 5 miesięcy i 10 dni. Po odbyciu kary kontynuował w Karagandzie pracę duszpasterską: w prywatnych domach odprawiał Msze św., katechizował, udzielał sakramentów. Zmarł w Karagandzie 3 grudnia 1974 r., do końca duszpasterzując. Do jego beatyfikacji konieczny jest cud za wstawiennictwem sługi Bożego.

Idziemy nr 5 (488), 1 lutego 2015 r.