Martyrologium Rzymskie wspomina 23 czerwca św. Józefa Cafassa, włoskiego księdza, o którym jego uczeń św. Jan Bosko, późniejszy założyciel salezjanów, takie wydał świadectwo: "Był nauczycielem kapłanów, ojcem ubogich, pocieszycielem chorych, doradcą wątpiących, pociechą konających, dźwignią dla więźniów, zbawieniem dla skazanych, przyjacielem wszystkich, wielkim dobroczyńcą ludzkości".
![](imgs_upload/zdjecia/201307/Cafasso.jpg)
Pochodził z Castelnuovo d’Asti w Piemoncie, z rodziny głęboko religijnej. W 1833 roku przyjął święcenia kapłańskie. Za motto swojego życia przyjął słowa: „Zbawić siebie i innym służyć do zbawienia”. Zasłynął jako rektor Instytutu Teologii Moralnej w Turynie i niezrównany kierownik duchowy młodych kapłanów. Żył bardzo skromnie, wręcz w skrajnym ubóstwie. Włosi wspominają go przede wszystkim jako kapelana więźniów, także skazanych na karę śmierci, których jednał z Bogiem. Jego kult we Włoszech jest bardzo żywy, a we wszystkich tamtejszych zakładach karnych wiszą jego wizerunki. W 1960 roku z racji 100. rocznicy śmierci świętego jego relikwie peregrynowały po więzieniach włoskich.
Beatyfikowany w 1925 roku przez Piusa XI, kanonizowany w 1947 roku przez Piusa XII. W 1948 roku został ogłoszony patronem więzień i więźniów.