Ważne jest, aby być świadomym swoich problemów i otwarcie o nich rozmawiać z tymi, którzy mogą nam pomóc.
fot.freepik„Jolanta” to opera Piotra Iljicza Czajkowskiego, której premiera odbyła się w Petersburgu w 1892 r. Opowiada historię księżniczki Jolanty, niewidomej od urodzenia. Jej ojciec, król René, aby uniknąć cierpienia córki, postanowił wychować ją z dala od dworu i nikomu nie pozwolił mówić jej, że jest niewidoma, ani wspominać o świetle, kolorach czy czymkolwiek, co można poznać za pomocą wzroku. Kiedy Jolanta była już piękną panną, do dworu przybył arabski lekarz i powiedział królowi, że ma lekarstwo na ślepotę jego córki. Warunkiem wyleczenia było to, że Jolanta pozna swoją sytuację i zapragnie widzieć. Król obawiał się, że proponowane przez lekarza lekarstwo zawiedzie, a jego córka pozna swoją smutną sytuację i będzie nieszczęśliwa, dlatego nie przyjął propozycji. Ponieważ jest to historia z happy endem, pojawił się hrabia Vaudémont, który nie znając zakazu króla, zakochawszy się w księżniczce, opowiedział jej o świetle i kolorach. Jolanta w końcu poznała prawdę, zapragnęła się wyleczyć i odzyskała wzrok oraz miłość.
Historia Jolanty i jej ojca może być interpretowana jako metafora dwóch sposobów zamknięcia się na prawdę. Pierwszy odnosi się do sytuacji, w której osoba jest nieświadoma swojego stanu lub problemu, co uniemożliwia jej podjęcie działań w celu poprawy swojego życia. Niewiedza Jolanty o własnej ślepocie sprawiała, że nie mogła ona podjąć kroków, aby się wyleczyć. Drugi sposób dotyczy osób, które z nadmiernej troski i strachu przed zranieniem bliskich ukrywają przed nimi prawdę, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do jeszcze większych problemów. Król René, chcąc chronić swoją córkę przed cierpieniem, izolował ją od rzeczywistości, co uniemożliwiało jej pełne zrozumienie i akceptację swojej sytuacji.
Obie postawy pokazują, jak ważne jest, aby być świadomym swoich problemów i otwarcie o nich rozmawiać z tymi, którzy mogą nam pomóc. Ukrywanie prawdy, choć może wydawać się ochroną, często prowadzi do jeszcze większych trudności. W przypadku Jolanty dopiero poznanie prawdy i chęć zmiany pozwoliły jej na odzyskanie wzroku i znalezienie miłości. Jak wiemy, prawda, choć czasem bolesna, jest kluczowa dla naszego rozwoju i szczęścia.