Pieśń nadziei

Autorem „Litanii za Ukrainę” jest polski jezuita br. Dominik Dubiel SJ. Pieśń została dobrze przyjęta przez ukraińskich uchodźców, dla których przygotowano napisy w ich języku. Gdy „Modlitwa w drodze” podjęła się produkcji utworu, do jej wykonania jezuita zaprosił swoich przyjaciół, będących zarazem artystami, których wrażliwość muzyczną ceni.

W przedsięwzięciu wzięli udział wokaliści Kasia Bogusz i Rafał Maciejewski, skrzypek Dawid Czernik, akordeonista Mateusz Dudek oraz kontrabasista, producent muzyczny Mateusz Frankiewicz. Całości dopełnia lyric video przygotowane przez Elwirę Ginalską z „Modlitwy w drodze” na kanwie pięknej fotografii Kamili Kansy (Laury Makabresku), której sztukę jezuita podziwia od wielu lat. Tekst modlitwy przełożył na język ukraiński Andrij Dudnyk, a na angielski – br. Piotr Jabłoński SJ i br. Pierce Gibson SJ.

MOTYWY POWSTANIA

– Były dwa motywy powstania „Litanii za Ukrainę”. Z jednej strony próbuję mierzyć się z konfliktem zbrojnym, którego moje pokolenie nie doświadczyło tak blisko nas; z drugiej strony wpływ miały moje uwarunkowania życiowe – to, że jestem jezuitą i muzykiem. Muzyka to mój naturalny język, w którym przeżywam rzeczywistość i ją wyrażam. W myśl maksymy założyciela jezuitów św. Ignacego z Loyoli szukam Pana Boga we wszystkich rzeczach. „Litania za Ukrainę” to moja próba odnajdywania Stwórcy w codziennych trudnych wydarzeniach – wyjaśnia br. Dominik. Utwór przybrał formę modlitwy maryjnej, co jest bezpośrednio związane z decyzją Ojca Świętego o zawierzeniu Ukrainy i Rosji Niepokalanemu Sercu Maryi.

Br. Dominik opowiada, że skoro Pan Bóg wyposażył go w talent muzyczny i poprowadził przez życie tak, że mógł go rozwinąć, to widocznie chce, żeby w ten sposób komunikował się z Nim oraz opowiadał o tym, co On robi w jego życiu. Próbując przedstawić drastyczną rzeczywistość wojny, jezuita zaczął zbierać w świadomości trudne obrazy i emocje, które przewijały się w rozmowach z innymi ludźmi, kłębiły się w jego umyśle, aby ostatecznie przekuć to w prostą modlitwę do Boga za wstawiennictwem Maryi.

WOŁANIE DO BOGA

Jezuita podkreśla, że Pismo Święte i cała tradycja chrześcijańskiej duchowości uczy, żeby w chwilach, kiedy doświadcza się zła, wołać do Boga, lamentować, jak mówi psalmista: „wylewać przed Nim swoje serce”. – Takie jest też moje własne doświadczenie życia duchowego, że kiedy nastają momenty ciemności, to próbuję je przeżywać, zwracając się do Boga. Wtedy prędzej czy później w głębi serca odnajduję iskierkę pokoju i nadziei, która pozwala zrobić przynajmniej najbliższy krok naprzód – wyznaje br. Dominik Dubiel SJ.

Cieszy się z dobrego odbioru pieśni. Zaznacza, że sama kompozycja nie miałaby takiej mocy, gdyby nie wspaniali wykonawcy, dzięki którym każda jej nutka jest autentycznie głęboką modlitwą. – Słyszałem, że ta pieśń jest już śpiewana w niektórych wspólnotach, że ludzie się nią po prostu modlą. Wiem, że wielu osobom pomaga podobnie jak mnie przeżyć trudny czas i przemienić traumatyczne chwile w głęboką modlitwę. Nie ukrywam, że szczególnie mnie wzrusza, kiedy otrzymuję informację, że litania dotyka serc sióstr i braci z Ukrainy – informuje. Nie wyklucza, że uda się jeszcze przygotować wersję śpiewaną litanii w języku ukraińskim.

– Mam nadzieję, że „Litania za Ukrainę” za wstawiennictwem Maryi Królowej Pokoju będzie wnosić w nasz świat przynajmniej odrobinkę nadziei, zaufania i ostatecznie pokoju – puentuje br. Dominik.