Detoks od cukru i soli

fot. Barbara Wiśniowska/Idziemy

Jakoś nie mogę się oprzeć skojarzeniu ze zrywaniem z nałogiem. Uzależnić możemy się od wszystkiego. Może nigdy nie byłam palaczką, alkoholiczką ani narkomanką, ale śmiało mogę powiedzieć, że byłam uzależniona od cukru, od czytania książek, od przeglądania internetu i od chińskich dań. Choć w chińskich budkach przestałam jadać już jakieś 14 lat temu, ciągle na ich widok robię się głodna. Na szczęście nie zamordowałam moich wrażliwych kubków smakowych. Dietetycy mówią, że jeśli ktoś zawsze mocno przyprawia jedzenie, po dłuższym czasie przestaje czuć łagodne smaki.

Odzwyczajać się od soli można na dwa sposoby: dodając zamiast niej dużo aromatycznych ziół albo ostrych składników: cebuli, pieprzu, imbiru, czosnku. Wtedy kubki smakowe da się oszukać.

Z cukrem jest dużo trudniej. Nie smakowała mi woda, piłam wciąż tylko świeżo wyciskane soki. Gorzką czekoladę uważałam za paskudztwo, kupowałam zawsze tę możliwie najsłodszą. Dopiero kiedy dentysta zapowiedział mi plombowanie wszystkich zębów, zrozumiałam, że coś jest nie w porządku z moją dietą. Szokiem była informacja, że słodkie napoje także psują zęby. Co tu zrobić, kiedy pić trzeba, a nic innego nie smakuje? Od razu zaczęłam rozcieńczać soki wodą. Najpierw trzy jednostki soku, jedna wody. Kubki smakowe przyzwyczajają się do nowego smaku przez jakieś dwa tygodnie. Po tym czasie mogłam spróbować rozcieńczania pół na pół. Odkryłam też, że soki 100% już mi nie smakują, są za słodkie. Gorzkiej herbaty nadal nie lubię, ale dolewam do niej tylko kropelkę soku, nie więcej. Ze słodyczy chętnie wybieram czekoladę 90%, a zupa gruszkowo-pietruszkowa jest dla mnie doskonałym deserem.

Idziemy nr 45 (785), 08 listopada 2020 r.