19 marca
wtorek
Józefa, Bogdana
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Komentarze do czytań - Sobota, VII Tydzień Wielkanocny

786

„Jest ponadto wiele innych rzeczy, których Jezus dokonał, a które, gdyby je szczegółowo opisać, to sądzę, że cały świat nie pomieściłby ksiąg, jakie trzeba by napisać”. Jeśli weźmiemy pod uwagę, ile przez wieki było tych historii Jezusa z każdą wierną duszą, to trafniejszych słów je opisujących nie znajdziemy. 

-teksty czytań-

Fot. pixabay.com/CCO

komentarze Bractwa Słowa Bożego
autor: o. Dariusz Pielak SVD

Pierwsze czytanie: Dz 28,16-20.30-31

Księga Dziejów Apostolskich zaczyna się od sceny Wniebowstąpienia, kiedy to Jezus przekazuje Apostołom misję głoszenia Dobrej Nowiny: „gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jerozolimie i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi” (Dz 1,8). Misja pierwotnego Kościoła rozwijała się według tego programu. Zataczała ona coraz szersze kręgi. Dzisiejsze czytanie pochodzi z ostatniego rozdziału księgi. Św. Paweł jest już w Rzymie. Jego obecność tam jest swego rodzaju symbolicznym wypełnieniem się polecenia Pana Jezusa: „będziecie mi świadkami aż po krańce ziemi”. Nie przypadkiem powstało przysłowie: „Wszystkie drogi prowadzą do Rzymu”. Rzym był centrum, w którym zbiegały się szlaki imperium, ale również z niego wychodziły ku najdalszym peryferiom. Jeśli, zatem, Ewangelia dotarła do Rzymu, to stamtąd miała już ułatwione zadanie, żeby dotrzeć „aż po krańce świata”, w najdalsze zakątki imperium i poza nie. Wszystko to dokonało się pod kierownictwem i w mocy Ducha Świętego, wielkiego animatora misji. Dziś mamy wigilię Zesłania Ducha Świętego.  Przyzywajmy gorliwie Jego przyjścia i otwórzmy nasze serca na Jego wezwania.

Psalm responsoryjny: Ps 11 (10), 4. 5 i 7 (R.: por. 7b)

Niekiedy w katechezach i homiliach można usłyszeć, że nie powinniśmy przedstawiać sobie Pana Boga jako swego rodzaju policjanta, który tylko czeka, aby przyłapać nas na jakimś błędzie i nas ukarać. Tekst dzisiejszego psalmu zdaje się jednak potwierdzać opinię o Bożej kontroli nad światem: „Oczy Jego patrzą, a powieki śledzą synów ludzkich”. Istotnie, obraz ten mówi nie o czymś innym jak o śledzeniu sprawiedliwych i występnych. Jak więc jest naprawdę? Chyba musimy sobie uświadomić, że Duch Boży przenika wszelkie stworzenie, bo jest jego Twórcą. Nie mamy możliwości ukrycia się przed tym swoistym „promieniowaniem łaski”, która przenika wszystko, jak o tym mówi List do Hebrajczyków: „Żywe bowiem jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca. Nie ma stworzenia, które by było przed Nim niewidzialne, przeciwnie, wszystko odkryte i odsłonięte jest przed oczami Tego, któremu musimy zdać rachunek” (Hbr 4,12-13). Tyle tylko, że to „prześwietlenie” jest pełnym miłości obcowaniem dla dusz Bożych, a staje się męką dla dusz, które od Boga uciekają. Mówi o tym również św. Paweł, porównując przepowiadanie Ewangelii do aromatów: „Jesteśmy bowiem miłą Bogu wonnością Chrystusa zarówno dla tych, którzy dostępują zbawienia, jak i dla tych, którzy idą na zatracenie; dla jednych jest to zapach śmiercionośny - na śmierć, dla drugich zapach ożywiający – na życie” (2 Kor 2,15-16). 

Ewangelia: J 21,20-25

Dzisiejszym urywkiem kończymy lekturę Ewangelii według św. Jana. Autor ukrywa swoją tożsamość, ale nie trudno jest zidentyfikować Umiłowanego Ucznia jako Jana, syna Zebedeusza. Orygenes powiedział o tej Ewangelii, że aby ją zrozumieć, należy - jak Umiłowany Uczeń - złożyć swoją głowę na piersi Pana oraz wziąć do siebie Maryję jako Matkę. Na koniec wydaje się, że Pan Jezus ma co do Jana szczególny zamysł. Na pytanie Piotra: „Panie, a co z tym będzie?”, Jezus odpowiada: „Jeżeli chcę, aby pozostał, aż przyjdę, co tobie do tego? Ty pójdź za Mną!”. Ten krótki dialog uświadamia nam, że Bóg ma osobistą historię z każdym człowiekiem. C.S. Lewis w swoich „Kronikach Narni” wkłada w usta lwa Aslana, który jest obrazem Chrystusa, słowa: „Każdemu opowiadam jego historię”. Ewangelia jest wezwaniem, kierowanym do każdego człowieka, aby taką właśnie osobistą historię z Chrystusem przeżył. W tym kontekście bardziej zrozumiałe stają się słowa kończące Ewangelię Janową, które na pierwszy rzut oka mogą się wydawać nieco przesadzone: „Jest ponadto wiele innych rzeczy, których Jezus dokonał, a które, gdyby je szczegółowo opisać, to sądzę, że cały świat nie pomieściłby ksiąg, jakie trzeba by napisać”. Jeśli weźmiemy pod uwagę, ile przez wieki było tych historii Jezusa z każdą wierną duszą, to trafniejszych słów je opisujących nie znajdziemy. 

PODZIEL SIĘ:

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 19 marca

Wtorek - V Tydzień Wielkiego Postu
Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie,
nieustannie wielbiąc Ciebie.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): Mt 1, 16. 18-21. 24a
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)

Nowenna do św. Rafki

ZAPOWIADAMY, ZAPRASZAMY

Co? Gdzie? Kiedy?
chcesz dodać swoje wydarzenie - napisz
Blisko nas
chcesz dodać swoją informację - napisz



Najczęściej czytane artykuły



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter