Rok 1965 był ważny w Kościele. W Rzymie trwała ostatnia sesja Soboru Watykańskiego II, w którego prezydium do końca obrad zasiadał kard. Stefan Wyszyński.
W Polsce był to ósmy rok Wielkiej Nowenny przed Tysiącleciem Chrztu Polski. Trwały też nieustające konflikty, prowokowane przez komunistyczne władze wobec Kościoła. Próbowano ingerować w działalność seminariów duchownych, masowo powoływano kleryków do wojska, utrudniano katechizację młodzieży. Wszystkie te sprawy znalazły odzwierciedlenie w zapiskach prowadzonych przez kard. Stefana Wyszyńskiego, które zostały wydane jako dwunasty tom „Pro memoria”.
Sam prymas podsumował ten okres słowami zanotowanymi 31 grudnia 1965 r. w Gnieźnie: „Rok ten był pełen bardzo ciężkich prac soborowych, milenijnych i wielu udręk wyrządzonych nam przez naszych rodzimych komunistów. Zawsze ich posądzamy o to, że byliby lepsi, gdyby nie natchnienie z Moskwy, która zawsze słynęła z nienawiści do Polski katolickiej”.
Jeden z zapisków to ten po pobycie we włoskiej Fiuggi: „Msza św. W kaplicy jest dwóch biskupów niemieckich, jeden «w spodniach i w piusce». Jeszcze nie widziałem biskupa w piusce i bez sutanny”.
Stefan Wyszyński „Pro memoria”,
Instytut Pamięci Narodowej,
Uniwersytet Kardynała Stefana
Wyszyńskiego 2021,
tom XII: 1965, 396 s.
Co? Gdzie? Kiedy?
