Zaginione podczas II wojny światowej marmurowe popiersie antycznej bogini Diany zostało zwrócone polskiemu rządowi w wyniku porozumienia zawartego z dotychczasowym posiadaczem, który wystawił obiekt na sprzedaż w domu aukcyjnym w Wiedniu.
2015-12-18 13:20 mat. pras., mzfot. PAP/Rafał Guz
Odzyskana rzeźba będzie jednym z najcenniejszych zabytków zdobiących wnętrza Pałacu na Wyspie w Łazienkach Królewskich.
Popiersie Diany przekazał w piątek do tamtejszego muzeum wicepremier i minister kultury i dziedzictwa narodowego Piotr Gliński. Rzeźba autorstwa Jeana-Antoine’a Houdona zaginęła w trakcie nazistowskiej okupacji Polski w 1940 roku. Wraz z najcenniejszymi dziełami sztuki została wywieziona do Krakowa, gdzie mieściła się kwatera główna Generalnego Gubernatora Hansa Franka.
Miejsce przechowywania popiersia pozostawało tajemnicą do czasu, kiedy w lipcu 2015 r. zostało ono zidentyfikowane przez Ewę Ziembińską z Muzeum Narodowego w Warszawie na aukcji dzieł sztuki w wiedeńskim domu aukcyjnym. Polski resort kultury wystąpił o jego zwrot. Odzyskanie dzieła było możliwe dzięki współpracy ministerstwa z Art Recovery Group, londyńską firmą specjalizującą się w odzyskiwaniu dzieł sztuki, działającą w tej sprawie w formule pro bono. Sprawę udało się sfinalizować dzięki pomocy ambasadora RP w Austrii Artura Lorkowskiego oraz pracowników ambasady w Wiedniu, w szczególności Konsula Generalnego Andrzeja Kaczorowskiego.
Popiersie Diany powstało w 1777 roku. Przedstawia rzymską boginię łowów i księżyca, występującą w XVIII-wiecznej symbolice jako noc. Twórcą popiersia był Jean-Antoine Houdon, francuski rzeźbiarz neoklasycystyczny, specjalizujący się w portretach czołowych osobistości Oświecenia: polityków, filozofów, naukowców i przedstawicieli arystokracji. Uwiecznił m.in. Denisa Diderota, Benjamina Franklina i Jean-Jacques’a Rousseau.
Popiersie Diany było jedną z najdroższych rzeźb zakupionych przez króla Stanisława Augusta i odnotowanych w inwentarzu Marcello Bacciarellego z 1795 roku. Popiersie stanowiło część Królewskiej Kolekcji Rzeźby, która obok Galerii Obrazów i Grafiki była urzeczywistnieniem marzenia władcy o nowoczesnym muzeum publicznym.