Życzenia przewodniczącego Episkopatu dla abp. Grzegorza Rysia

Publikujemy treść listu:

Warszawa, dnia 14 września 2017 roku 

Ekscelencjo,
Najdostojniejszy Księże Arcybiskupie Metropolito, 

W duchu radości i wdzięczności wobec Boga przyjąłem informację, że Ojciec Święty Franciszek mianował Księdza Biskupa nowym Arcybiskupem Metropolitą Łódzkim.

W imieniu Konferencji Episkopatu Polski składam Księdzu Arcybiskupowi serdeczne życzenia, nawiązując do słów Papieża Franciszka, który w Evangelii Gaudium wskazał na ważne cechy biskupiego posługiwania w diecezji:

"Biskup powinien zawsze sprzyjać komunii misyjnej w swoim Kościele diecezjalnym, dążąc do ideału pierwszych wspólnot chrześcijańskich, w których wierzących ożywiały jedno serce i jeden duch (por. Dz 4, 32). Dlatego niekiedy stanie z przodu, aby wskazać drogę i podtrzymać nadzieję ludu, innym razem zaś stanie pośród wszystkich ze swoim miłosierdziem, a w pewnych okolicznościach powinien iść za ludem, by pomóc tym, którzy zostali z tyłu, ponieważ jest pasterzem swojej owczarni, jego węch pozwala mu rozpoznać nowe drogi" (Evangelii Gaudium, 31).

Życzę więc, aby z pasterską miłością i apostolską żarliwością inspirował Ksiądz Arcybiskup wszystkich wiernych umiłowanej Archidiecezji Łódzkiej do odważnej odnowy pragnień i działań w duchu gorliwości misyjnej Kościoła pierwszych wieków.

Życzę, aby z Bożą pomocą umiał Ksiądz Arcybiskup rozpoznawać te momenty, kiedy należy stanąć z przodu powierzonego sobie Ludu Bożego, aby – głosząc przyjęte osobiście Słowo Boże – wskazywać drogę i podtrzymywać nadzieję wiernych, nie ukrywając się za opinią większości, za aktualnymi trendami społecznymi, czy za niesprawiedliwymi stereotypami.

Życzę, aby Ksiądz Arcybiskup potrafił rozpoznawać także te momenty, kiedy należy stanąć pośrodku swoich owiec, gdzie tętni życiodajny zmysł wiary Ludu Bożego, nie dając się pochłonąć awangardzie relatywizmu, zgubnemu dla życia Kościoła subiektywizmowi wiary, czy pokusie mentorskiej wszechwiedzy.

Życzę wreszcie, aby – jak sugeruje Ojciec Święty Franciszek – umieć rozpoznawać i ten moment, gdy trzeba iść za ludem, aby z wielkodusznością, cierpliwością i z miłosierdziem pozostać z tymi, którzy pozostali z tyłu i z rozrzutnością miłości Dobrego Pasterza świadczyć o Bogu, który pragnie iść z tymi, którym trudno odnaleźć drogę.

Życie i posługiwanie Księdza Arcybiskupa powierzam Bożej Opatrzności, prosząc o wstawiennictwo Pani Jasnogórskiej i św. Jana Pawła II.

Łącząc wyrazy szacunku, przesyłam braterskie pozdrowienia w Chrystusie,

Abp Stanisław Gądecki

Arcybiskup Metropolita Poznański
Przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski
Wiceprzewodniczący Rady Konferencji Biskupów Europy