Chociaż Synod dla Amazonii, który odbywa się w Rzymie w dniach 6-27 października, przekroczył już swój półmetek, nadal głównym punktem nie tylko zaintersowania mediów, ale i rozmów i oświadczeń biskupów jest kwestia dopuszczenia do święceń kapłańskich żonatych „sprawdzonych mężczyzn”. Wśród podzielonych głosów nie brakuje tych krytycznych wobec viri probati.
Kolejnymi hierarchami, którzy zabrali głos, są - po raz kolejny - prefekt watykańskiej Kongregacji ds. Biskupów, a zarazem przewodniczący Papieskiej Komisji ds. Ameryki Łacińskiej kard. Marc Ouellet oraz brazylijski biskup Wellington Tadeu de Queiroz Vieira.
Celibat ma w sobie niezrównany potencjał ewangelizacyjny, którego najbardziej dziś potrzebują tubylcze kultury Amazonii, aby odkryć Chrystusa i Jego Kościół jako tajemnicę miłości i radości
– przypomniał kard. Ouellet po raz kolejny studząc zapały w synodalnej dyskusji o wyświęcaniu żonatych mężczyzn.
Kanadyjski purpurat wcale nie jest przekonany, że Kościół w Amazonii potrzebuje zniesienia celibatu, aby mieć miejscowych kapłanów. Przypomina zarazem historyczny fakt, że Kościół pojawił się w Amazonii właśnie dzięki misjonarzom, którzy żyli w celibacie. Choć celibat nie należy do istoty kapłaństwa, to jednak Kościołowi łacińskiemu zawsze zależało na jego zachowaniu, ponieważ widział w nim wielki potencjał ewangelizacyjny, konkretne świadectwo wiary i miłości. To, że nie wszyscy są święci czy to, że popadli w różne formy klerykalizmu jest smutne i zasługuje na potępienie, jednakże
jedno drzewo nie może nam przysłaniać całego lasu
– mówi kard. Ouellet zapewniajac, że zdecydowana większość kapłanów stara się żyć na wzór Jezusa Dobrego Pasterza, choć we współczesnym świecie wcale nie jest to łatwe.
Dzieląc się swymi refleksjami o obecnym synodzie w wywiadzie dla dziennika Avvenire, kanadyjski purpurat podkreśla, że podobnie jak Papież Franciszek jest on przekonany, że sprawa viri probati nie jest najważniejsza. Brakuje natomiast koncentracji ewangelizacji na samym Jezusie.
++++++
W podobnym tonie wypowiedział się niedawno także bp Wellington Tadeu de Queiroz Vieira.
Nie sądzę, by to celibat był głównym problemem na drodze budzenia nowych powołań kapłańskich. Istnieją inne problemy, jak nasza niespójność życia, niewierność. To skandale z naszym udziałem i brak świętości sprawiają, że często kapłani stają się przeszkodą w tym, by młodzi zdecydowali się wejść na tę drogę [...]. Musimy pozwolić, aby w sercu człowieka rozwinęła się żyzna ziemia, by mógł przyjąć wołanie Jezusa. Niestety przez nasz sposób życia i działania często nie pozwalaliśmy, by to mogło się dokonać. Papież Franciszek często mówi, że musimy zbliżyć się do ludzi, «nieść na sobie zapach owiec». Problem w tym, że zbyt często sami nie przekazujemy «zapachu Jezusa, nie pachniemy Nim». Zbyt łatwo stajemy się głosicielami siebie samych poprzez zachowania, które oddalają ludzi od Jezusa. ”
- mówił w auli synodalnej ordynariusz diecezji Cristalândia. Podkreślił on, że nie ma przeszkód doktrynalnych, by święcić żonatych mężczyzn, wskazał jednak, że to nie celibat jest głównym problemem, by mieć więcej księży, także w Europie. Problemem jest brak wiarygodnego świadectwa.
Naszym głównym kierunkiem musi być droga świętości i nawrócenia. Podstawowe narzędzie budzenia nowych powołań to świętość aktualnych ewangelizatorów
- przekonywał. Dlatego "trzeba nie tyle zastanawiać się, co zmienić w Kościele, ile co zmienić w nas samych".
Brazylijski hierarcha ze smutkiem stwierdził także, że problem braku kapłanów w Amazonii wynika m.in. ze złej dystrybucji księży.
W Ameryce Łacińskiej coraz bardziej brakuje ducha misyjnego. Jest coraz mniej dyspozycyjnych księży gotowych pójść pracować na peryferie, w trudnych warunkach i granicznych sytuacjach
– podkreślił bp de Queiroz Vieira.
Co? Gdzie? Kiedy?
