Maryja z Akatystu

Każda z 24 strof Akatystu zaczyna się od kolejnych liter alfabetu. Wszystkie strofy układają się w dwie części. Pierwsza część opisuje historie z życia Maryi od Zwiastowania do Ofiarowania Jezusa w Świątyni. Druga część, teologiczna, rozważa tajemnice bosko-ludzkiej natury Chrystusa i dziewictwa Maryi. W tekście Akatystu możemy znaleźć na przemian kondakiony, czyli strofy krótkie zakończone refrenem „Alleluja”, i ikosy – dłuższe strofy zakończone inkantacją „Witaj, Oblubienico Dziewicza”.

ŁĄCZY WSCHÓD Z ZACHODEM

W jasnogórskiej kaplicy Matki Bożej modlitwa Akatystem trwa od pierwszej soboty stycznia 2012 r. Zapoczątkował ją ówczesny przeor sanktuarium o. Roman Majewski OSPPE, który prowadził pierwsze sobotnie śpiewy razem z Jasnogórskim Zespołem Wokalnym Camerata pod dyrekcją Jarosława Jasiury. Później w śpiew włączały się także inne jasnogórskie chóry. – Kiedy o. Roman odchodził, poprosił mnie, czy mógłbym kontynuować tę modlitwę. Ucieszyłem się i chętnie się tego podjąłem – wspomina o. Ogorzałek. Dodaje, że teraz zaprasza do modlitwy także siostry i braci z różnych zgromadzeń zakonnych.

Św. Jan Paweł II w encyklice Redemptoris Mater podkreślał, że „Tak wielkie bogactwo chwały, zebrane z różnych form wielkiej tradycji Kościoła, mogłoby nam pomóc do tego, aby Kościół zaczął na nowo oddychać w pełni »obydwoma płucami«: chodzi o Wschód i Zachód”, a recytację Akatystu do Matki Bożej zatwierdził jako jedną z praktyk, która umożliwiała uzyskanie odpustu zupełnego w Roku Wielkiego Jubileuszu 2000.

– Akatyst był przyrównywany do naszych litanii, szczególnie do Litanii Loretańskiej, poświęconej Matce Bożej. Porównywano go także do Godzinek o Niepokalanym Poczęciu NMP, który także należą do tradycyjnej modlitwy. I dzisiaj Jasna Góra jest miejscem, gdzie łączą się dwie tradycje Kościoła – w różnych wymiarach. Połączono Akatyst, najpiękniejszą modlitwę Kościoła bizantyjskiego, z Różańcem, najpiękniejszą modlitwą Kościoła zachodniego. Uważam, że jest to coś niezwykłego – podkreśla paulin.

– Jasna Góra to miejsce, które łączy dwie kultury. Wcześniej nawet tego nie zauważałem, ale pielgrzymi z Francji czy Szwajcarii, których oprowadzam po sanktuarium, podkreślają, że na Jasnej Górze szczególnie widzą to połączenie Wschodu i Zachodu – dodaje o. Ogorzałek.

ROZPALA SERCA

Atmosferę modlitwy o pokój dla świata trudno oddać słowami. – Kiedy pierwszy raz uczestniczyłam w Akatyście, słowa i melodia tej modlitwy wywarły na mnie ogromne wrażenie. Moją uwagę najbardziej zwróciła mnogość wezwań, które opisują w piękny sposób Maryję i ukazują Ją jako wielką, potężną, niepokonaną i Tą „przez którą raj nam się otwiera”. Poczułam, że jestem bliżej Maryi. Jeszcze bardziej zdałam sobie sprawę, jak wielką pomocą i łaską jest dla mnie Ta, „która ludzi prostuje ku górze” – przyznaje Alina Zieniewicz, która była wolontariuszką na Jasnej Górze.

Siłę i piękno Akatystu dostrzegają wierni w całym świecie. – Kiedy pracowałem na misjach w Kamerunie, pięć razy w roku odprawialiśmy Msze Świętą przed obrazem Matki Bożej Jasnogórskiej, które gromadziły tysiące osób na terenie naszego nowego sanktuarium. Przetłumaczyłem tekst na język francuski i przed Mszą Świętą śpiewaliśmy Akatyst do Matki Bożej razem z młodzieżą – wspomina o. Ogorzałek.

– Kościoła w sensie materialnym jeszcze wtedy nie było, ale udało nam się zbudować Kościół duchowy. Pracowałem wtedy w 20 wioskach, wśród różnych plemion. Zdarzało się, że w jednej Mszy Świętej uczestniczyło ponad 10 tys. osób – opowiada zakonnik i dodaje, że zwykle modlitwa rozpoczynała się o godz. 9 przed południem, a kończyła około godz. 15.

Popularność Akatystu do Matki Bożej rośnie w parafiach w całej Polsce, ale też poza jej granicami. – Otrzymuję podziękowania z całego świata, m.in. Nowej Zelandii, Kanady, Stanów Zjednoczonych i Arabii Saudyjskiej, za wspólną modlitwę Akatystem, która jest też transmitowana przez internet. Niektórzy Polacy mieszkający w Belgii, Niemczech czy Holandii opowiadali mi, że zabierają do Kościoła własny laptop, wyświetlają transmisję z Jasnej Góry na ekranie i wspólnie śpiewają Akatyst ku czci Jasnogórskiej Bogurodzicy. Kościół jest wtedy pełen ludzi – mówi o. Ogorzałek. A mury tych kościołów, tak jak i mury kaplicy Matki Bożej, a przede wszystkim ludzkie serca, drżą od śpiewu i modlitwy.