Zaznaczył, że na tej bazie ks. Blachnicki wypracował teologię wyzwolenia społecznego, która bardzo mocno współgrała z nurtem solidarności, który rozpoczął się w latach 70-tych pokazując potrzebę wyzwolenia przez prawdę".
Wskazał, że „ks. Blachnicki wnikliwie oceniał zarówno sam komunizm, jak i kapitalizm, który poznał w ostatnich latach życia znajdując się na emigracji w Carlsbergu w Niemczech". Nie mógł, bowiem wrócić do Polski z powodu stanu wojennego.
Blachnicki widział wiele słabości systemu kapitalistycznego. Nazywał to cywilizacją konsumpcyjną, a dziś byśmy to nazwali cywilizacją postmodernistyczną. W ocenie ks. Blachnickiego problem zniewolenia człowieka istnieje w obu systemach. Różnica między nimi polega tylko na tym, że w bloku sowieckim panowało także zniewolenie fizyczne, poprzez zewnętrzny terror i rozwiązania siłowe. Natomiast kapitalizm dużo bardziej zniewala człowieka wewnętrznie poprzez promocję fałszywej antropologii sprowadzając jego życie do wymiaru konsumpcyjnego, co często przyczynia się do wewnętrznego zagubienia osoby
– wyjaśnił bp Wodarczyk.
Podkreślił, że mimo upływu lat, myśl ks. Blachnickiego nie straciła na swojej aktualności. „Jeśli myślimy dziś o jakiejś odnowie człowieka, Kościoła czy społeczeństwa, to wiele jego przemyśleń wciąż pozostaje aktualnych" - dodał.
Hierarcha zwrócił uwagę, że „ks. Blachnicki widział słabości ludzi, niedoskonałości w życiu wspólnoty Kościoła, słabość systemu społecznego, który wówczas funkcjonował, ale był konstruktywnym krytykiem".
Nie poprzestawał na kanapowym komentowaniu rzeczywistości. Liczyła się dla niego nie tylko diagnoza, ale także starł się zmieniać rzeczywistość. Na tym w jego ocenie polegała wiarygodność. Ks. Blachnicki czynił wszystko zawsze w duchu jedności z całą wspólnotą Kościoła.
– zaznaczył bp Wodarczyk.
Po zakończeniu stanu wojennego ks. Franciszek Blachnicki nie mógł powrócić do Polski, ponieważ był poszukiwany listem gończym, a śledztwo z tego okresu formalnie zakończono dopiero w 1992 roku. W 1982 zamieszkał w ośrodku polskim Marianum w Carlsbergu.
Zmarł nagle 27 lutego 1987 roku. Oficjalnie jako przyczynę śmierci podano zator płucny. W związku z podejrzeniem zabójstwa duchownego prokuratorzy IPN przeprowadzili ekshumację jego zwłok.
Główna Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu przypomina, że wywiad cywilny PRL, czyli Departament I MSW, umieścił w Carlsbergu, gdzie ks. Blachnicki tworzył m.in. Chrześcijańską Służbę Wyzwolenia Narodów, dwóch agentów o pseudonimach „Yon" i „Panna" (z dotychczasowych ustaleń wynika, że było to małżeństwo Jolanta i Andrzej Gontarczykowie).
Czytaj także:
- Bp Wodarczyk: dzięki ekshumacji ciała ks. Blachnickiego przybliżymy się do prawdy
- Ekshumacja zwłok ks. Blachnickiego
- Apostoł prawdy i wolności
Duchowny został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski i Krzyżem Oświęcimskim. W 1995 r. rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny. W 2015 r. papież Franciszek wydał dekret o heroiczności jego cnót. Od tego czasu jest określany w Kościele, jako Czcigodny Sługa Boży.
Ruch Światło-Życie składał się z gałęzi młodzieżowej i rodzinnej nazywanej Domowym Kościołem, która powstała w 1973 r. W 1974 r. było ich już 36. Obecnie gałąź rodzinna liczy ok. 44 tys. członków, w tym są 4652 kręgi, z czego 473 to kręgi istniejące poza granicami Polski. Najwięcej jest ich w diecezjach katowickiej, warszawskiej i krakowskiej, a najmniej w drohiczyńskiej i w elbląskiej.
Wspólnoty Domowego Kościoła istnieją w 20 państwach, m.in. w Wielkiej Brytanii, Irlandii, Francji, Szwecji, Niemczech, Czechach, na Słowacji, we Włoszech, na Ukrainie, Białorusi, Litwie i w Kazachstanie.
Co? Gdzie? Kiedy?
