Apel o modlitwę, dialog i odrzucenie nienawiści - biskupi w Święto Niepodległości (synteza)

Abp Marek Jędraszewski przywołał list hetmana koronnego Stanisława Żółkiewskiego do swojej żony Reginy, który pisał kilka godzin przed śmiercią pod Cecorą przed 400 laty.

Na wypadek jaki bądź zalecam Waszej Miłości najukochańszej Małżonce miłość do dziatek, pamięć na me zwłoki, bo je styrałem ku usłudze Rzeczypospolitej. (…) W tym mnie modlitwom i łasce Waszej Miłości najukochańszej Jejmości polecam. I dziatki nasze na Pana Boga pamiętać upominam [...] Prawdziwy program dla Matki-Polki. Ma uczyć dzieci wiary i miłości do Boga. Ma uczyć syna pamięci o ojcu, który poległ. Ma dbać o grób męża

– komentował metropolita i dodawał, że Regina Żółkiewska uczyła kolejne pokolenia miłości do Ojczyzny – jej prawnukiem był marszałek wielki koronny, a później król Jan III Sobieski.

Odwołując się do wydarzeń z listopada 1918 r., gdy dokonał się cud odzyskania niepodległości, arcybiskup zwrócił uwagę, że było to możliwe po latach niewoli, bo do głosu doszło nowe pokolenie Polaków, którzy poświęcali się dla Ojczyzny, aby zbudować na nowo „wolności fundamenta” i „wolności wznieść na nowo sztandary”. Metropolita zauważył, że był to zbiorowy wysiłek żołnierzy, oficerów, a także wielkich polityków, których dziś uważamy za ojców niepodległości – Józefa Piłsudskiego, Romana Dmowskiego, Ignacego Jana Paderewskiego, Ignacego Daszyńskiego, Wincentego Witosa.

Wiele różniło ich między sobą – w programach, w osobistej wrażliwości, w wizjach. Ale łączyło ich jedno – miłość do Polski. Wiedzieli, że trzeba pokonywać wszystkie różnice, jakie są między nimi, by Polska zmartwychwstała

– podkreślał abp Jędraszewski.

Metropolita zastanawiał się, dlaczego to nowe pokolenie, dlaczego polscy chłopcy nie ulegli pokusie bolszewickiej propagandy. W jakiejś mierze odpowiedź na to dawał Józef Piłsudski wspominając własną matkę. „Nieprzejednana patriotka, nie starała się nawet ukrywać przed nami bólu i zawodów z powodu upadku powstania (1863 r.), owszem, wychowywała nas, robiąc właśnie nacisk na konieczność dalszej walki z wrogiem ojczyzny”.

Wracamy z wdzięcznością wobec Boga, który dał nam takie pokolenie, który dał nam takie matki, który dał nam taką historię, który dał nam taką Ojczyznę, z której się wyłaniamy, by się móc pojąć

– mówił abp Jędraszewski.

Metropolita krakowski zwrócił uwagę, że te słowa wdzięczności wobec Boga kierowane są w w roku 100-lecia urodzin Karola Wojtyły i Cudu nad Wisłą, ale także w obliczu nowych zagrożeń: pandemia; próby wprowadzenia do Polski antychrześcijańskiej, neo-marksistowskiej kultury; pogarda dla świętości poczętego życia; poniżania godności matki, która chce urodzić noszone pod jej sercem dziecko; zbluzganie piękna polskiego języka; ataki na kościoły i narodowe świętości; absolutyzacja wolności aż po anarchię.

W gruncie rzeczy po to, żeby komuś innemu, na nowo oddać władanie nad Polską i tak lekko, bez refleksji zrezygnować z niepodległości, dla której tak wielu cierpiało, ginęło, modliło się i ciągle nie traciło nadziei

– mówił abp Marek Jędraszewski.

Arcybiskup podkreślił, że dziś konieczna jest wdzięczność Bogu za dar Niepodległej, za cud jej wskrzeszenia. – Wdzięczność jest przejmującym i głębokim przejawem szlachetności serc – mówił metropolita zaznaczając za kard. Karolem Wojtyłą, że tam gdzie jest dar, tam też jest zmaganie.

To nasze zmaganie musi być ciągle pogłębianym i coraz bardziej świadomym wyłanianiem się z naszej Ojczyzny. Najpierw przez pamięć – o ojcach naszej Niepodległości, o Matkach-Polkach, o wielkiej i wspaniałej chrześcijańskiej tradycji, która jest najbardziej istotną tkanką polskich dziejów

– mówił metropolita krakowski i dodawał, że mamy się zmagać przez miłość – ofiarną i bezinteresowną; przez wierność, by w chwilach próby nie rezygnować z ideałów i przez gotowość na cierpienie.

Spod Cecory, sprzed 400 lat dobiegają nas słowa hetmana wielkiego koronnego Stanisława Żółkiewskiego „I dziatki nasze na Pana Boga pamiętać upominam”. Wpisując się w głos hetmana wołamy dzisiaj: Boże, coś Polskę…, Ojczyznę wolną pobłogosław…

– zakończył abp Marek Jędraszewski.

+++++

Podczas Mszy w katedrze w Białymstoku abp Tadeusz Wojda przypomniał, że Polska kraj wielkiej kultury, tolerancji, pokojowego współistnienia grup społecznych, narodowościowych i religijnych.

Nie szukajmy więc zwycięstw, które rodzą się w nienawiści i obrzucaniu się obelgami, lecz zwycięstw, które rodzą się z miłości i wzajemnego poszanowania

– apelował metropolita białostocki.

Odnosząc się do opinii, że w Polsce dokonuje się swoista rewolucja kulturowa wskazał, że dziś w Ojczyźnie potrzebna jest rewolucja duchowa, której celem jest „lepsza asymilacja Ewangelii i moralności chrześcijańskiej, a nie ideologii bez pokrycia w porządku naturalnym i Bożym”.

Abp Wojda podkreślił, że nowego społeczeństwa, nowej kultury, dobrobytu duchowego, ludzkiego i materialnego nie zbuduje się nienawiścią, lecz tylko miłością, która ma swój początek we wzajemnym przebaczeniu sobie win i dialogu społecznym.

+++++

O tym, że drogi Kościoła i prawdziwej polskiej wolności nie mogą się rozejść mówił na Jasnej Górze metropolita częstochowski abp Wacław Depo.

Naszą modlitwę pragniemy złączyć z zawierzeniem Królowej Polski drogi Kościoła i prawdziwej polskiej wolności, bo one nie mogą się rozejść, gdyż albo Kościół musiałby porzucić swoją misję i zdradzić Chrystusa, albo Polska musiałaby wyrzec się swojej tożsamości i stać się tylko europejska karykaturą, papugą narodów

– mówił kaznodzieja.

+++++

Do budowania ojczyzny jako cywilizacji miłości zachęcił abp Adam Szal. Metropolita przemyski wskazywał, że człowiek powinien panować nad językiem, „nie znieważać drugiego człowieka, nie oczerniać, nie mówić o innych tego, co nie chciałby, żeby o nim powiedziano”.

Abp Szal zacytował też słowa kard. Wyszyńskiego wypowiedziane w 1969 r. w Niepokalanowie: “Polacy już dosyć byli bici przez obcych, niechże więc nauczą się czegoś z tych bolesnych doświadczeń. Trzeba spróbować innej drogi porozumienia przez miłość, która sprawi, że cały świat patrząc na nas, będzie mówił: oto jak oni się miłują. Wtedy dopiero zapanuje upragniony pokój, zgoda i wzajemne zaufanie”.

+++++