Zagadnienia budowy „cywilizacji życia” nie można ograniczyć do walki z aborcją i eutanazją. To troska o całokształt życia człowieka, w którym w pełni może rozeznać i zrealizować swoje powołanie. To jednak może dokonać się tylko wspólnym wysiłkiem całego społeczeństwa.
Błogosławiony Józefa Ulma wielokrotnie był napominany przez swojego brata Antoniego: „Józef, nie przechowuj Żydów, bo będą z tego kłopoty”. Ale Samarytanin z Markowej odpowiadał za każdym razem: „Nie mogę ich wyrzucić z domu, bo to są również ludzie”. Słowa te są cennym drogowskazem, wskazującym, że budowa cywilizacji życia zaczyna się od odpowiedzi na pytanie: Kim jest człowiek?
KIM JEST CZŁOWIEK?
Jasne stanowisko Kościoła w kwestii początku życia, w oparciu o naukowe dowody, zaprezentował św. Jan Paweł II: „od chwili zapłodnienia (…) rozpoczyna się życie, które nie jest życiem ojca ani matki, ale nowej istoty ludzkiej, która rozwija się samoistnie (…) od pierwszej chwili istnieje dokładny program tego, kim będzie ta żywa istota: człowiekiem” (EV, 60).
Św. Jan Paweł II stawał także w obronie ludzi chorych i w podeszłym wieku, dostrzegając niebezpieczeństwo „«kultury śmierci», szerzącej się zwłaszcza w społeczeństwach dobrobytu, charakteryzujących się mentalnością nastawioną na wydajność, według której obecność ludzi starych i niesprawnych wydaje się zbyt kosztowna i uciążliwa (…) [gdyż] życie nieodwracalnie upośledzone nie ma już żadnej wartości” (EV, 64). Tymczasem „cierpienie (…) jest obecne w świecie także i po to, ażeby wyzwalać w człowieku miłość, ów właśnie bezinteresowny dar z siebie na rzecz innych ludzi, ludzi cierpiących” (SD, 29). Stąd ludzie w podeszłym wieku i chorzy mają do odegrania w dziejach świata szczególnie ważną rolę.
Dlatego też prawdę o tym, kim jest człowiek, można odkryć dopiero w perspektywie wiary. To ona ukazuje, że każdy z nas jeszcze przed poczęciem w łonie matki był chciany przez Boga, a przychodząc na świat, ma do wypełnienia konkretne zadanie (por. Jr 1, 5). Stworzony na obraz i podobieństwo Boga, został zaproszony do troski i przemiany świata (por. Rdz 1, 26-28). Szczytem objawienia prawdy o godności człowieka jest tajemnica wcielenia, w której Syn Boży w łonie Maryi przyjął ludzką naturę (por. J 1, 14). Jako prawdziwy Bóg i prawdziwy człowiek pracował, budował relacje przyjaźni, dzielił z ludźmi ich radości i smutki. Ukazując, że świętość życia objawia się w codzienności ukierunkowanej na Boga. Szczytem objawienia godności człowieka, zwłaszcza chorego i cierpiącego, była męka, śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa.
WSPÓLNE ZADANIA
Chociaż to Kościół stoi na straży prawdy o świętości życia, do budowania „cywilizacji życia” potrzeba współpracy całego społeczeństwa. U jej podstaw winna stać promocja rodzicielstwa i macierzyństwa, gdyż w „imię postępu i nowoczesności prezentuje się jako przestarzałe takie wartości, jak wierność, czystość, poświęcenie” (EV, 87). Pomoc, zwłaszcza dla młodych rodziców, nie może jednak ograniczyć się do wsparcia mentalnego. Jego konsekwencją winny być programy mieszkaniowe, socjalne, rozwoju miast, dostępu do usług, aż po prawo pracy pozwalające godzić obowiązki rodzica i aktywność zawodową, a w późniejszym czasie opiekę nad podeszłymi w latach rodzicami.
Szczególna odpowiedzialność w budowaniu „cywilizacji życia” spoczywa na personelu medycznym. Wyraża się zaś w pełnej miłości – z której wynikają cierpliwość i ofiarność – służbie na rzecz chorych i cierpiących. „Nakazuje także skorzystać z prawa do sprzeciwu sumienia wobec aborcji i eutanazji” (EV, 89).
Niezastąpioną misję odkrywają także osoby zaangażowane w wolontariat, które łączą dary i talenty oraz kwalifikacje zawodowe z wielkoduszną i bezinteresowną miłością. Działanie to podejmują ludzie zrzeszeni w grupy, wspólnoty czy stowarzyszenia. Tak naprawdę każdy z nas może dołączyć do budowania „cywilizacji życia”, gdy w drugim człowieku zobaczy bliźniego, za którego jest odpowiedzialny.
STWORZYĆ MOŻLIWOŚĆ ROZWOJU
Okazją do tego jest wsparcie działań Fundacji „Dzieło Nowego Tysiąclecia”. Udział w programie stypendialnym pomaga młodym ludziom z niezamożnych rodzin, pochodzącym z małych miast i wsi, uwierzyć w to, że mogą zrealizować swoje naukowe aspiracje oraz marzenia. Otrzymywane co miesiąc stypendium pozwala im nie tylko zakupić niezbędne pomoce naukowe lub wziąć udział w dodatkowych kursach i szkoleniach. Oprócz tego podopieczni Fundacji podczas wakacyjnych obozów, rekolekcji oraz spotkań przeżywają swoją formację w duchu nauczania św. Jana Pawła II.
Wsparcie można Fundacji okazać, wysyłając SMS o treści STYPENDIA pod numer 74265 (4,92 zł z VAT), a także biorąc udział w październikowych obchodach. XXIII Dzień Papieski, obchodzony pod hasłem „Św. Jan Paweł II – Cywilizacja życia” – odbędzie się w niedzielę 15 października. W całej Polsce będziemy wspominali życie i nauczanie św. Jana Pawła II. Będzie to też okazja do pomocy zdolnej i niezamożnej młodzieży podczas ogólnopolskiej zbiórki przy kościołach i na ulicach. Więcej o Fundacji i jej stypendystach można przeczytać na www.dzielo.pl.
Co? Gdzie? Kiedy?
