Adam Pietrzak był człowiekiem skromnym, niezwykle życzliwym i otwartym na ludzkie sprawy. Szanował osoby o odmiennych poglądach. Żył dla ludzi, poświęcając im swój czas bez reszty.
Ukończył Papieski Wydział Teologiczny w Warszawie. Od początku istnienia Przymierza Rodzin odpowiadał za formację dorosłych. Był niestrudzonym propagatorem kultu i myśli wychowawczej bł. Edmunda Bojanowskiego. Prowadził spotkania dla nowo powstających grup w Terenowych Ośrodkach Przymierza Rodzin oraz wygłaszał prelekcje formacyjne – w Warszawie, Kutnie, Rawie Mazowieckiej, Garwolinie i Ursusie. Prowadził również spotkania dla rodziców dzieci ze świetlic środowiskowych. Był współodpowiedzialny za doroczną pielgrzymkę Przymierza Rodzin do Sanktuarium Matki Bożej Świętorodzinnej w Miedniewicach, a później do innych sanktuariów. Zainicjował i poprowadził kilkanaście tygodniowych obozów formacyjnych dla dorosłych. Obozy łączyły letni wypoczynek z rekolekcjami.
Dzięki swojej wiedzy teologicznej współpracował ze wszystkimi szkołami Przymierza Rodzin przy opracowywaniu i wprowadzaniu programów formacyjnych dla nauczycieli i rodziców. Brał udział w rozmowach kwalifikacyjnych, a później podczas spotkań z rodzicami opowiadał o zasadach pracy wychowawczej w placówkach Stowarzyszenia. Był szczególnie związany ze szkołą Przymierza Rodzin w Garwolinie. Zaraz po jej powołaniu w 1996 roku został jej opiekunem z ramienia Zarządu.
Zasiadał w senacie Szkoły Wyższej Przymierza Rodzin, obecnie Collegium Verum.
Był członkiem Komitetu Budowy Szkoły Przymierza Rodzin na Ursynowie. Z ramienia Zarządu nadzorował kolejne inwestycje Stowarzyszenia – adaptacje budynku szkoły na Bielanach, a ostatnio – szkoły na Mokotowie.
Praca formacyjna Adama Pietrzaka nie ograniczała się do środowiska Przymierza Rodzin – w warszawskich parafiach prowadził nauki dla narzeczonych, a także dla młodzieży przygotowującej się do sakramentu bierzmowania. Przez kilka lat na falach Radia Józef miał swoje audycje o wychowaniu chrześcijańskim.
Brał udział w tworzeniu Wspólnoty Pro Publico Bono; był członkiem Kolegium Wigierskiego i współzałożycielem Ecce Homo – Towarzystwa im. ks. Franciszka Kardynała Macharskiego oraz członkiem założycielem Towarzystwa Przyjaciół Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie. W odpowiedzi na inicjatywę Fundacji Christiani angażował się w dzieło „Cracovia – Vilna; Pons Misericordiae Dei”.
Miał nie tylko wiedzę teologiczną, lecz także żywą wiarę, którą żył na co dzień. Jego życie, stosunek do ludzi były jasnym świadectwem wiary w Boga. Szczególny dar mówienia prosto i przekonująco o trudnych prawdach wiary oraz znajomość ludzkiej psychiki zjednywały mu zaufanie ludzi. Wiele osób powierzało mu swoje trudności, a nawet dramaty życiowe.
Za swoją działalność Adam Pietrzak został odznaczony m.in. Krzyżem Pro Ecclesia et Pontifice (2007), Złotym Krzyżem Zasługi (2013). Był także laureatem nagrody Fundacji Polcul (1995).
+++++
Msza święta żałobna zostanie odprawiona w poniedziałek 18 stycznia o godz. 10:30 w kościele św. Andrzeja Boboli przy ul. Rakowieckiej w Warszawie, po niej nastąpi złożenie do grobu rodzinnego na Cmentarzu Południowym w Antoninowie o godz. 12:30.
Niestety z powodu pandemii w kościele obowiązuje limit 90 osób. Msza św. będzie transmitowana na kanale YouTube parafii. Zamiast ofiarowania kwiatów można dokonać wpłaty na Fundusz Stypendialny im. Izabeli Dzieduszyckiej (konto Przymierza Rodzin numer: 93 1090 1030 0000 0001 4657 0669 z dopiskiem na Fundusz Stypendialny im. Izy Dzieduszyckiej).
Co? Gdzie? Kiedy?
