– Po raz pierwszy tak jasno widać w zamachu dokładne zaprogramowanie całości ataku. Ojciec rodziny precyzyjnie wszystko zorganizował, każdemu przydzielił konkretne zadanie. Zaplanował wykorzystanie bliskich, by uderzyć w kościoły. I w ostatnim ataku on sam wjechał samochodem w świątynię i odpalił ładunek wybuchowy. To jest pierwsza rzecz, która szokuje. Kolejna to wykorzystanie dzieci – mówi Radiu Watykańskiemu ks. Cervellera. – Myślę, że jest to wynik manipulacji własnymi dziećmi i uprzedmiotowienia ich, by móc dokonać tych zamachów terrorystycznych. Przerażające jest to, że te dwie dziewczynki, które szły z mamą miały na sobie ładunki wybuchowe. Podobne sytuacje z wykorzystaniem dzieci mają miejsce np. w Nigerii, gdzie islamiści z Boko Haram posługują się małymi dziewczynkami do przeprowadzania ataków terrorystycznych. Doszliśmy do poziomu przeraźliwego szaleństwa, do totalnego wynaturzenia człowieczeństwa”.
Zamachy miały miejsce w Surabai, która jest drugim pod względem liczby mieszkańców miastem Indonezji, a jednocześnie stolicą prowincji Jawa Wschodnia. Matka wraz córkami, dziewięcio- i dwunastolatką, ukryły ładunki wybuchowe pod islamskimi sukniami i jako pierwsze wysadziły się w powietrze w kościele protestanckim. Dwaj synowie, szesnastolatek i osiemnastolatek podjechali na motorze pod kościół katolicki. Zostali jednak zatrzymani przez czuwającego nad bezpieczeństwem katolickiego wolontariusza, który nie pozwolił im wejść do środka. Ładunek, który mieli w plecaku odpalili przed bramą, zabijając przy tym wolontariusza. Jako ostatni zamachu dokonał ojciec, wjeżdżając samochodem w kościół protestancki.
Jak informuje policja, cała rodzina była mocno związana z miejscową fundamentalistyczną organizacją Jemaah Ansharut Daulach, która ślubowała wierność tzw. Państwu Islamskiemu. Policja nie ujawniła dotąd szczegółów czwartego zamachu, który został udaremniony dzięki sprawnemu działaniu służb bezpieczeństwa. Jego celem była katolicka katedra Najświętszego Serca Pana Jezusa.
Co? Gdzie? Kiedy?
