Zaznacza także, że raport nie uprawnia do wniosku, iż 30% sprawców wykorzystania seksualnego dzieci stanowią osoby duchowne. Omówiona została również kwestia prawna dostępu do akt oraz współpraca między Państwową Komisją, a Kościołem katolickim.
Publikujemy Stanowisko Państwowej Komisji w sprawie uwag i komentarzy do pierwszego raportu
Państwowa Komisja, licząc na merytoryczną dyskusję o zjawisku wykorzystania seksualnego dzieci w Polsce, z uwagą wsłuchuje się i analizuje wszystkie głosy dotyczące jej pierwszego raportu. Odpowiadając na uwagi, Państwowa Komisja wskazuje, że:
1. Wykorzystanie seksualne dzieci to problem społeczny
Państwowa Komisja podkreśla, że wykorzystanie seksualne dzieci jest zjawiskiem społecznym i do większości tego typu przestępstw dochodzi w środowisku bliskim dziecku. Sprawcami mogą być: członkowie rodziny, osoby mające zawodowy kontakt z dziećmi (nauczyciele, trenerzy, osoby duchowne, reprezentanci środowisk artystycznych czy medycznych itd.). Mogą być też nimi osoby nieznane dzieciom, w tym takie, które nawiązują relację za pomocą środków teleinformatycznych.
2. Z 349 spraw zgłoszonych Państwowej Komisji 100 dotyczy osób duchownych
W pierwszym roku działalności do Państwowej Komisji zgłoszono 349 spraw. 100 z nich dotyczy osób duchownych, w tym 36 dotyczy niezawiadomienia o podejrzeniu wykorzystania seksualnego dzieci, a 64 wykorzystania seksualnego dzieci. Dane te nie dotyczą całej populacji sprawców tego typu przestępstw ani nie pochodzą z wyników badań akt sądowych. Nie uprawniają też do ogólnego wniosku, że 30% sprawców wykorzystania seksualnego dzieci stanowią osoby duchowne.
3. Prawo dostępu do akt i dokumentów z postępowań wynika z ustawy
Państwowa Komisja otrzymuje akta, w tym z postępowań prokuratorskich lub sądowych, na podstawie trzech przepisów ustawy o Państwowej Komisji: w celach badawczych - art. 2 ust. 2 pkt 2 ustawy; w celu monitorowania postępowań w toku - art. 20 ustawy; w celu prowadzenia postępowań wyjaśniających - art. 26 ustawy.
Na potrzeby badań własnych Państwowa Komisja zwróciła się do sądów powszechnych, sądów biskupich i wszystkich polskich ordynariuszy o akta spraw dotyczących wykorzystania seksualnego dzieci.
W ciągu miesiąca od wysłania pism, 245 prezesów sądów powszechnych przekazało akta Państwowej Komisji, nie mając wątpliwości co do podstaw prawnych ani bezpieczeństwa danych wrażliwych. Państwowa Komisja otrzymała akta z ok. 2500 spraw. Akt postępowań kościelnych Państwowa Komisja nie otrzymała do dziś, choć zwróciła się o nie w lutym i marcu 2021 r.
Doświadczenia z badań prowadzonych przez Państwową Komisję w sposób jednoznaczny wskazują, że tylko analiza dokumentów postępowań umożliwia wskazanie luk i błędów oraz zaproponowanie odpowiednich rekomendacji i wniosków, co jest jednym z podstawowych obowiązków Państwowej Komisji.
4. Współpraca między Państwową Komisją a Kościołem Katolickim
Państwowa Komisja aktywnie zabiega o partnerską współpracę z Kościołem Katolickim, którą uważa za bardzo ważną. W pierwszej kolejności spotkała się z ekspertami katolickimi, w tym duchownymi. Pierwszą organizacją pozarządową, z którą rozmawiała Państwowa Komisja była kościelna Fundacja św. Józefa. O spotkanie z Delegatem Konferencji Episkopatu Polski ds. ochrony dzieci i młodzieży abp Wojciechem Polakiem Państwowa Komisja zabiegała od marca br. Spotkanie nastąpiło 10 maja br. Komisja wyraziła chęć otrzymania danych źródłowych z prowadzonych kwerend, w tym treści stosowanej ankiety, danych nieprzetworzonych oraz procedury badawczej. Pismo w tej sprawie zostało do księdza Prymasa wysłane 16 lipca br., pozostało bez odpowiedzi do dziś.
Co? Gdzie? Kiedy?
