Lublin: Nadia Sawczenko otrzyma Nagrodę Orła Jana Karskiego

24 czerwca br. przypada 102. rocznica urodzin Jana Karskiego.

Towarzystwo Jana Karskiego przypomina, że Nadia Sawczenko została porwana w nocy z 23 na 24 czerwca 2014 r. z terytorium swego kraju, fałszywie oskarżona, skazana i więziona w Rosji mimo protestów całego cywilizowanego świata. Swą postawą w rosyjskim więzieniu dała przykład, że człowieka być może można pozbawić życia, ale złamać nie sposób. Pod wpływem głosu solidarności całego świata została uwolniona.

"Orzeł trafia do niej za hart ducha w walce o ludzką godność i honor. Swą postawą w rosyjskim więzieniu dała przykład, że człowieka być może można pozbawić życia, ale złamać nie sposób" – czytamy w uzasadnieniu przyznania nagrody.

Jak podkreślił członek Kapituły Nagrody arcybiskup Alfons Nossol, nie mogło być trafniejszej kandydatury w Roku Miłosierdzia Bożego aniżeli Sawczenko, której rosyjskie władze z zaciekłym uporem odmawiały uwolnienia. Z kolei, inny członek Kapituły biskup Tadeusz Pieronek zaznaczył, że "to, co wyczyniali z Laureatką ciemiężyciele było wyrazem ich bezradności i zastępowaniem norm cywilizacyjnych ‘argumentami’ tępej siły".

Członkowie Kapituły profesorowie Julian Kornhauser i Karol Modzelewski z głębi serca solidaryzowali się z Laureatką w Jej cierpieniu i byli pełni podziwu dla jej walki. Jeszcze inny członek Kapituły, b. prezydent RP, Aleksander Kwaśniewski uważa, że postawa Laureatki będzie zawsze inspiracją dla całej Ukrainy i świata wspólnych wartości europejskich.

W ubiegłym roku Nagrodę otrzymał pośmiertnie rosyjski opozycjonista Borys Niemcow, były wicepremier, kandydat na prezydenta Rosji, założyciel Partii Republikańskiej, zamordowany w centrum Moskwy przez „nieznanych sprawców”, bojownik o wolność słowa i prawa człowieka w swoim kraju, przyjaciel Polski.

Nagroda Orła Jana Karskiego przyznawana jest od 2000 roku Polakom oraz zasłużonym dla Polski cudzoziemcom. Ustanowił ją sam Karski, krótko przed swoją śmiercią. Chciał, by nagroda jego imienia trafiała do tych, którzy "godnie nad Polską potrafią się zafrasować" oraz tych, którzy "nie będąc Polakami, dobrze Polsce życzą".

Jan Karski, ps. Witold, właśc. Jan Kozielewski (1914-2000) – prawnik, historyk, kurier, emisariusz polityczny. W latach 1936-39 był w polskiej służbie dyplomatycznej, był także uczestnikiem kampanii wrześniowej 1939 r., zbiegiem z niewoli radzieckiej. W konspiracji od 1939, kilkakrotnie był wysyłany przez konspiracyjne władze krajowe do rządu w Paryżu i Londynie. Aresztowany przez gestapo, został odbity przez AK ze szpitala więziennego.

W latach 1942-43 poinformował władze RP na uchodźstwie, rządy Wielkiej Brytanii i USA oraz organizacje żydowskie o zagładzie Żydów w Polsce. Pracował w Wydziale Informacji Biura Informacji i Propagandy w Warszawie i w londyńskiej radiostacji „Świt”. Po wojnie przebywał na emigracji w USA, od 1952 był wykładowcą Uniwersytetu Georgetown w Waszyngtonie. W 1995 r. został odznaczony Orderem Orła Białego.