Zarówno dziecko, jak i nastolatki zawsze mają zdolność rozumowania. Wezwaniem wychowawców jest doprowadzenie do tego, aby potrafiły w odpowiedni sposób z niej korzystać
Pewno nic nie jest tak krępujące dla rodziców, jak awanturujące się dziecko: tarzające się po podłodze i wydzierające się, aby rodzice spełnili natychmiast i bezwarunkowo jego zachciankę. Każda reakcja mamy i taty spotka się wtedy z dezaprobatą przypadkowych świadków. Ulec dziecku będzie znakiem słabości i bezradności, natomiast przemoc pod każdą postacią będzie szalenie niepoprawna i niedzisiejsza.
Na ratunek wychowawcom przychodzi nowy trend, zwany PD (positive discipline), pozytywna dyscyplina. Polega na okazywaniu dziecku konsekwencji jego czynów i uczeniu go podejmowania lepszych decyzji. PD daje narzędzia wychowawcze, uczy łączenia stanowczości z serdecznością. Każe nawiązywać emocjonalną więź z dzieckiem, by poczuło odpowiedzialność za własne zachowanie. Nie chodzi o decyzje starszych, którym dziecko musi bezwzględnie się podporządkować, lecz o logiczne reguły, na których wszyscy zyskują – ono na pierwszym miejscu. Rodzice dążą do pokazywania dziecku, jak ma radzić sobie z konfliktami w sposób konstruktywny. Zarówno dziecko, jak i nastolatki zawsze mają zdolność rozumowania. Wezwaniem wychowawców jest doprowadzenie do tego, aby potrafiły w odpowiedni sposób z niej korzystać.
Czytaj dalej w e-wydaniu lub wydaniu papierowym
Idziemy nr 11 (597), 12 marca 2017 r.
Artykuł w całości ukaże się na stronie po 22 marca 2017 r.
