Choć sytuacja w Iraku powoli się normalizuje to prawie 200 tys. jazydów wciąż mieszka w czternastu obozach dla uchodźców znajdujących się w Kurdystanie, a 90 proc. ich domów jest totalnie zniszczona. – Ci ludzie potrzebują konkretnej pomocy państwa i wspólnoty międzynarodowej, a są dla nich wciąż niewidzialni – mówi Radiu Watykańskiemu Sara Lucaroni, dziennikarka specjalizująca się w tematyce bliskowschodniej. Często odwiedza Irak opisując m.in. los tamtejszych dzieci.
Nawet dzieci, którym po upadku Państwa Islamskiego udało się wrócić do swych rodzin znajdują się w dramatycznej sytuacji. Mowa o dzieciach, które musiały walczyć z bronią w ręku, dziewczynkach, które były niewolnicami i nałożnicami islamskich bojowników. Z takiej traumy nie da się wyjść bez specjalistycznej pomocy. Te dzieci potrzebują konkretnego wsparcia. Pamiętajmy, że przez trzy lata islamiści dopuszczali się w Iraku zbrodni przeciwko ludzkości, które ONZ definiuje, jako ludobójstwo wspólnoty jazydzkiej
– mówi papieskiej rozgłośni Lucaroni.
Kolejnym ogromnym problemem jest zupełne odrzucenie przez wspólnotę jazydzką dzieci, które poczęły się w wyniku gwałtu, ponieważ ich ojcami są wyznawcy islamu, przez co dzieci zgodnie z irackim prawem automatycznie stają się muzułmanami. Jazydem nie można się stać, można się nim tylko urodzić. Stąd dzieci nie są akceptowane we wspólnocie i wiele z nich zostało porzuconych.
Co? Gdzie? Kiedy?
