Radość niech trwa

fot. Barbara Wiśniowska

Na studiach z psychologii przeprowadzaliśmy ciekawe ćwiczenie w parach. Jedna osoba miała zamknąć oczy i wyobrazić sobie bardzo przyjemne, piękne miejsce. Druga osoba nie wiedziała, o co chodzi w ćwiczeniu, miała jedynie naśladować oddech towarzysza z pary. Po krótkim czasie oboje zaczynali czuć się wspaniale. Kolejna grupa wyobrażała sobie bardzo trudne wyzwanie, a osoby z pary, które nie znały polecenia i miały tylko naśladować oddech, prędko zaczynały czuć się przytłoczone.

Naszymi emocjami zarażamy osoby znajdujące się w pobliżu. Możemy o emocjach nie mówić, nie rozumieć ich, mieć minę pokerzysty i zamknięte oczy, ale dla otoczenia będzie jasne, jak się czujemy. Nawet jeśli nie znają nazw emocji, odróżnią plus od minusa.

Naukowcy z Instytutu HeartMath w Kalifornii odkryli, że nasze serca zawierają komórki nerwowe, posiadają bezpośrednie połączenie z ośrodkiem emocji w mózgu, ponadto emitują ok. 5000 razy silniejsze pole magnetyczne i 60 razy silniejsze pole elektryczne niż mózg. Pola sięgają poza nasze ciało, można je zmierzyć z odległości nawet półtora metra i mogą one wpływać na pola innych osób, które znajdą się w tej odległości.

Co nam da ta wiedza? Nasz dobry humor może zmienić atmosferę w całym domu, biurze, klasie szkolnej. Skoro w powyższym ćwiczeniu wszystkie osoby wprowadziły się w pozytywny nastrój za pomocą banalnego wyobrażenia, szukajmy plusów w każdej chwili, choćbyśmy mieli sobie w kółko wyobrażać najpiękniejsze miejsca z wakacji. Oprawmy ulubione zdjęcie w ramki, żeby codziennie je widzieć. Upieczmy pyszne bananowe ciasto. Czyż właśnie nie zmieniliśmy świata na lepsze?

  Idziemy nr 08/2023