Nowa ewangelizacja

Zwróćmy uwagę na tytuł Matki Bożej „Gwiazda nowej ewangelizacji”. Czym jest ta ewangelizacja? Pojęcia tego użył po raz pierwszy bł. Jan Paweł II, w Nowej Hucie w 1979 r., w czasie pielgrzymki do Polski. Nie oznacza ono głoszenia nowej Ewangelii. Nowość nie dotyczy treści. Nowi są adresaci, których wiara osłabła albo zanikła; przyjęli chrzest, ale zneutralizowali jego znaczenie i żyją „jakby Boga nie było”. Nowe mają być modele i metody działalności duszpasterskiej, aby znaleźć sposób dotarcia do współczesnego człowieka. Chodzi też o nowy, apostolski rozmach, gorliwość i zaangażowanie; język przekazu i nowe podmioty wezwane do głoszenia, bo nowa jest sytuacja kulturowa.

Ewangelizację, czyli przekaz Ewangelii można rozumieć w sposób przedmiotowy lub podmiotowy. Rozumiana przedmiotowo oznacza podawanie wiedzy teologicznej. Natomiast rozumiana podmiotowo, to ukazywanie życiem osoby samego Chrystusa. Jest to próba pokazania, że Jezus żyje i warto przyjąć Go jako swojego Zbawiciela. Nie jest opowiadaniem martwej historii, lecz promocją faktów, które dotyczą każdego człowieka.

Wyróżniamy trzy rodzaje zbawczej działalności Kościoła: 1. ewangelizacja ad gentes, czyli działalność misyjna wśród osób, które nie słyszały o Chrystusie i zupełnie Go nie znają; 2. autoewangelizacja, czyli działalność duszpasterska wśród wiernych członków Kościoła. Ma na celu pogłębienie wiary we wspólnocie. 3. Nowa ewangelizacja, tzn. reewangelizacja tych, którzy odeszli od Jezusa (Mt 10,5-7). Jest to działalność wśród ochrzczonych, którzy jednak nie uważają się za członków Kościoła. Ta odpowiedź na dechrystianizację jest skierowania do tych, których wiara i praktyki religijne uległy redukcji do poziomu działalności charytatywnej, obrony praw człowieka lub zwierząt, ochrony klimatu, etc.

Nowa Ewangelizacja jest więc procesem odrodzenia chrześcijaństwa, który rozpoczyna się od własnego nawrócenia. Rozwija się na poziomie nastawienia. Chodzi o rodzaj osobistej, wewnętrznej reakcji na zmiany, które nas dotykają.

Postawa świadomego i selektywnego wyboru jest krytyczną oceną nowoczesnych przemian, której towarzyszy ufność, że Bóg jest Panem dziejów.

A Kościół, służąc ochrzczonym, ma równocześnie zadania wobec całego świata. Jego misją jest prowadzenie wszystkich do zbawienia, także tych, którzy nie wchodzą do kościoła. Ma ewangelizować siebie i cały świat. Jak widać, jest co robić.


ks. Jan Sawicki
Idziemy nr 26 (355), 24 czerwca 2012 r.