28 czerwca
piątek
Leona, Ireneusza
Dziś Jutro Pojutrze
     
°/° °/° °/°

Komentarze do czytań - Wtorek, XII Tydzień zwykły

339

Głosząc Dobrą Nowinę, mówiąc o swoich wierze, bądźmy ostrożni. Czasami milczenie jest większym miłosierdziem niż mówienie.

Tekst Czytań

fot. cathopic

komentarze Bractwa Słowa Bożego,
autor: ks. Mateusz Wielgosz

Pierwsze czytanie: 2 Krl 19, 9b-11. 14-21. 31-35a. 36

Fragment z Drugiej Księgi Królewskiej opisuje oblężenie Jerozolimy przez wojska asyryjskie pod wodzą Sennaheryba w 701 roku przed Chrystusem. Świętemu Miastu groziła zagłada. Wtedy król Ezechiasz i cały lud modlili się gorąco do Boga o ratunek i ratunek przyszedł dzięki Boskiej Interwenci za pośrednictwem anioła. Jerozolima była w kryzysowej sytuacji jeszcze parokrotnie, zwłaszcza w 586 roku przed Chrystusem, kiedy miasto oblegali Babilończycy. Tamto oblężenie skończyło się sukcesem najeźdźców. Dlaczego Bóg raz ocalił Święte Miasto, a drugim razem nie? W czasie najazdu Babilończyków Izraelici czcili bożki pogańskie, których kult kwitł wtedy w Judzie. Nie chcieli zwrócić się do prawdziwego Boga i podjąć nawrócenia, pomimo nawoływań proroka Jeremiasza. Dlatego Pan Bóg dopuścił tamtą katastrofę, aby zrozumieli swój błąd i mogli pokutować. Często zadajemy sobie pytania: Dlaczego Bóg mnie nie wysłuchał? Dlaczego mi nie pomógł w danej sytuacji? Odpowiedź leży w naszym życiu duchowym. Czasem ziemskie powodzenie sprowadza na nas zagładę duchową, natomiast kryzys w relacjach ziemskich sprawia, że zwracamy uwagę na Pana Boga i wiarę, co jest stokrotnie cenniejsze i co będzie miało efekt w wieczności. To, co wydaje się klęską, może być tak naprawdę szansą.

Psalm responsoryjny: Ps 48, 2-3b. 3c-4. 10-11

Psalmista wychwala wielkość Boga, Jego Chwałę, która objawia się w Świętym Mieście, czyli w Jerozolimie, na Górze Syjon, na której została zbudowana Świątynia Pańska. Dziś nie ma Świątyni w Jerozolimie, została zburzona przez Rzymian, w 70 roku po Chrystusie. Czy zatem psalm ten przestał być aktualny? Nie! Jerozolima i jej Świątynia w interpretacji Ojców Kościoła, wielkich pisarzy pierwszych wieków chrześcijaństwa, staje się symbolem Kościoła Świętego, rozsianego po całej ziemi. Kościół ten jest  świątynią i jednocześnie świętą górą Boga, która jest radością całej ziemi. Dlaczego radością? Bo przekazuje Radosną Nowinę o Zbawieniu. Ta góra jest kresem północy. Dlaczego jest kresem północy? Ojcowie interpretowali północ jako symbol narodów pogańskich. To znaczy, że Kościół ma swoją granicę – tam, gdzie są niewierzący, ale jednocześnie przenika poza tę granicę, przyjmując ich do siebie i przez Chrzest rodząc do nowego życia. Północ w ich interpretacji miała oznaczać również moc demonów, złych duchów. Kościół jest zatem granicą północy, ponieważ broni się przed nimi, poprzez modlitwę, sakramenty, również egzorcyzmy. Zamki Boga, o których mówi psalmista, interpretowali jako cnoty i dobre uczynki. Gdy człowiek się w nich wyszkoli, to stają się dla niego jak zamki.

Ewangelia: Mt 7, 6. 12-14

W słynnym filmie Pasja Mela Gibsona jest scena, kiedy umęczony i zbity Pan Jezus zostaje przyprowadzony do króla Heroda Antypasa. Herod został ukazany jako skrajny hedonista, który potrzebuje służby, zwierząt i bogactwa. Właśnie zabawiał się ze swoim dworem i bardzo się ucieszył na wiadomość, że może spotkać Cudotwórcę z Nazaretu. Zasypuje Go wieloma pytaniami, ale nie zyskuje od Chrystusa żadnej odpowiedzi. Pan Jezus w film Gibsona nie spojrzał na niego ani razu i nie odpowiedział na jego zaczepki. Jest to żywa ilustracja słów z dzisiejszej Ewangelii, by nie dawajcie psom tego, co święte i nie rzucajcie swych pereł przed świnie. My, jako chrześcijanie, mamy wielki skarb: Ewangelię, sakramenty, modlitwy, tradycje religijne i teologiczne itd. Ten skarb wymaga szacunku, a nie każdy jest dobrze usposobiony, żeby go przyjąć. Są ludzie, którzy usłyszawszy Ewangelię, wykorzystują ją do drwin, cynicznego wyśmiewania się i do obracania jej przeciwko tym, którzy ją głoszą. Pan Jezus nie odpowiedział Herodowi, ponieważ wiedział, że cokolwiek by nie rzekł, ten by i tak nie uwierzył, tylko użył Go do swoich zabaw. Głosząc Dobrą Nowinę, mówiąc o swoich wierze, bądźmy ostrożni. Czasami milczenie jest większym miłosierdziem niż mówienie.

PODZIEL SIĘ:

DUCHOWY NIEZBĘDNIK - 28 czerwca

Piątek, XII Tydzień zwykły
Wspomnienie św. Ireneusza, biskupa i męczennika
Jezus wziął na siebie nasze słabości
i dźwigał nasze choroby.

+ Czytania liturgiczne (rok B, II): Mt 8, 1-4
+ Komentarz do czytań (Bractwo Słowa Bożego)



Najwyżej oceniane artykuły

Blog - Ksiądz z Warszawskiego Blokowiska

Reklama

Miejsce na Twoją reklamę
W tym miejscu może wyświetlać się reklama Twoich usług i produktów. Zapraszamy do kontaktu.



Newsletter