On pragnie mocą Ducha Świętego, którego nam dał, wznieść nasz wzrok wyżej, patrzeć w przyszłość, którą On dla nas wysłużył na krzyżu.
komentarze Bractwa Słowa Bożego
autor: s. Tomasza Potrzebowska CSC
Pierwsze czytanie: Mdr 13,1-9
Kolejne mocne słowa w tym tygodniu wskazujące jak niezbędne jest poznanie Boga. Mamy dar życia i w większości parędziesiąt lat tu, na ziemi, by zrobić wszystko, co w naszej mocy, aby poznać, pokochać i zjednoczyć się z Bogiem, by po śmierci żyć z nim w chwale nieba. Słowo Boże nazywa głupim tego, kto koncentruje swoją uwagę na tym, co ziemskie i nie potrafi podnieść wzroku wyżej. Ulega wtedy pozorom prawdy i piękna, a Bóg zaprasza go do poznania prawdziwej prawdy i piękna, czyli Jego samego.
Patrząc na dzisiejszego człowieka łatwo można dopasować ten biblijny obraz do tak wielu z nas. Bóg stał się niemodny, ale do łask wróciły wróżby, zabobony, inne bożki przywożone z wakacyjnych wycieczek. W jak wielu chrześcijańskich domach stoi budda, bóstwa hinduskie czy afrykańskie maski szamańskie. Raczej żaden buddysta nie ma na półce figurki Maryi, ani żaden hinduista krzyża na ścianie, a my, w katolickich domach, mamy pomieszanie religijne. Czy nie świadczy to o głupocie, o której przed chwilą usłyszeliśmy? Może warto dziś posprzątać dom i wyrzucić to, co z chrześcijaństwem nie ma nic wspólnego, a w wielu wypadkach nawet nam szkodzi.
Psalm responsoryjny: Ps 19,2-5ab
Słowa psalmu zachęcają nas również, by spojrzeć w górę, w niebo, by nie być jak kura, która grzebie w ziemi, ale jak orzeł, który wzbija się wysoko. Bóg nas do tego uzdolnił, napełniając nas swoim Świętym Duchem. Boży Duch pozwala nam Go wielbić, głosić Jego chwałę, przekazywać słowa dobrej nowiny innym osobom, bo każdy powinien usłyszeć tę radosną wiadomość, że zbawienie jest w Jezusie Chrystusie.
Za dziesięć lat obchodzić będziemy jubileusz dwóch tysięcy lat śmierci, zmartwychwstania, wniebowstąpienia Pana Jezusa, Jego nakazu misyjnego oraz zesłania Ducha Świętego. Już dwa tysiące lat Kościół przekazuje słowa zbawienia i dźwięk tych słów dociera na krańce ziemi. Niech i nasz głos się rozchodzi wśród osób z naszej rodziny, wśród przyjaciół i tych, z którymi pracujemy. Niech słowa Kościoła dotrą do każdego człowieka na ziemi, by do roku 2033 wszyscy na naszej planecie usłyszeli dobrą nowinę o Zbawicielu.
Ewangelia: Łk 17,26-37
Dzień powtórnego przyjścia Pana Jezusa na ziemię z każdym dniem się przybliża. Nie wiemy, kiedy to nastąpi, ale mamy być na tę chwilę zawsze gotowi. Podczas każdej Eucharystii wspólne wyznajemy, że oczekujemy Jego przyjścia w chwale.
Pan Jezus powołuje się na dni Noego. Pamiętamy zapewne z lektury Księgi Rodzaju, że pokolenie Noego to byli ludzie bezbożni, którzy nie uniknęli sądu i kary. Jezus mówi, że tak samo będzie, kiedy On powróci, a więc przyjmijmy te słowa jako wezwanie do osobistego nawrócenia.
Jezus przypomina też żonę Lota. Ludzie z tego pokolenia również pochłonięci byli swoimi grzesznymi, ziemskimi sprawami, jak ci, o których słyszeliśmy w pierwszym czytaniu i również nie myśleli o Bogu. Jezus mówi, że zagłada na bezbożnych tak samo przyjdzie w dniu Jego objawienia się. Poucza, by nie starać się zachować swego życia, by nie wracać do tego, co tu na ziemi jest dla nas takie ważne, bo to nas zgubi, jak żonę Lota, która obejrzała się na siebie. On pragnie mocą Ducha Świętego, którego nam dał, wznieść nasz wzrok wyżej, patrzeć w przyszłość, którą On dla nas wysłużył na krzyżu i śmiało podążać za Nim w ramiona Ojca w niebie.
Co? Gdzie? Kiedy?
