Książkowe wspomnienia Anny Seniuk, spisane przez jej córkę na podstawie rodzinnych rozmów, staną się zapewne czytelniczym bestsellerem.
Aktorka cieszy się bowiem od lat niebywałą popularnością, szczególnie z powodu wielu ról komediowych w filmach, serialach („Czterdziestolatek”), spektaklach telewizyjnych i na deskach teatrów krakowskich i warszawskich (kultowa „Panna Tutli Putli” w Teatrze Ateneum). Jej żywiołowe i jednocześnie w pełni profesjonalne aktorstwo wyróżnia się do dziś na tle artystycznego życia teatralnego i filmowego. W książce Anna Seniuk szczęśliwie nie stara się jednak analizować swego bogatego dorobku. Pozostawia to innym.
W rozmowach z córką wspomina swoje życie – od dzieciństwa w Stanisławowie, przez wypędzenie całej polskiej rodziny w roku 1945 po ostateczne osiedlenie w Krakowie. Mówi o studiach w szkole teatralnej, początkach kariery na deskach teatrów i przeniesienie do Warszawy. Opowiada o korzeniach swojej kresowej rodziny (dziś jest to szczególnie ważne), doświadczeniach małżeńskich i macierzyńskich, walce z chorobą, a także o meandrach kariery. Dowiadujemy się na przykład, że Anna Seniuk odmówiła roli Jagny w serialu „Chłopi” z powodu podróży poślubnej, przez co przestała być obsadzana w filmach i straciła rolę w „Potopie”. Kulisy tej aferki są bardzo ciekawe. Opisu takich smakowitych epizodów mamy tu więcej.
Książka została podzielona na krótkie rozdziały, przez co nabiera charakteru pamiętnika rodzinnego i artystycznego na tle PRL i III RP. Jako fan talentu Anny Seniuk gorąco polecam lekturę tej książki.
„Nietypowa baba jestem. Anna Seniuk w rozmowie z córką Magdaleną Małecką-Wipppich”, Wydawnictwo Znak. Litera Nova, Kraków 2016, ss. 416
Mirosław Winiarczyk |