O nowej polskiej komedii piszę ku przestrodze.
Premiera rodzimego komediodramatu sensacyjnego „Fuks 2” świadczy o tym, jak niebezpieczna dla twórców jest realizacja po 24 latach drugiej części udanego hitu frekwencyjnego. „Fuks”, nakręcony w 1999 r., został dobrze przyjęty przez media i cieszył się powodzeniem u widzów. Producenci zdecydowali się więc na modny dziś zabieg – wykorzystanie popularnych aktorów obsadzonych w rolach bohaterów znanych z pierwszej części i wprowadzenie do akcji filmu nowych postaci, również granych przez popularnych wykonawców.
Oglądamy historyjkę o młodym synu bohatera pierwszej części, który przypadkowo wpada w wielkie tarapaty, zostaje bowiem wplątany w aferę romantyczno-sensacyjną. Próba podpalenia posiadłości lokalnego gangstera podczas zapowiedzianej randki kończy się zagadkową i niefortunną ucieczką (porwaniem?) żony przestępcy i buntem jego córki, stukniętej na punkcie ekologii. Ofiarą intrygi okazuje się Alex, ojciec Maćka, podstarzały dziś właściciel działkowego saloniku samochodowego, który zostaje porwany przez gangsterów.
Akcja rozwija się zgodnie ze schematami kina sensacyjnego, w dużej mierze skopiowanego z drugorzędnego gatunku amerykańskiego, okraszonego dla podniesienia atrakcyjności swojskimi sytuacjami i dialogami w wykonaniu Cezarego Pazury i Macieja Stuhra. W założeniu autorów miało to nadać filmowi pewien komediowy wdzięk. Jednak skończyło się na tym, że utwór przypomina serię pośpiesznie zmontowanych śmiesznych scenek, będących, jak wspomniałem, skopiowanymi fragmentami amerykańskich i polskich komedii, doskonale znanych z kin i seriali telewizyjnych. Gangster robi swoje porządki, a jego żona i córka mieszają mu szyki różnymi prowokacjami. Maciek kiwa gangstera Bychawskiego. Maks prosi o pomoc kumpla, emerytowanego policjanta, który miesza się do akcji… I tak dalej, i tak dalej. Nie jesteśmy w stanie przejąć się tymi wydarzeniami ani nawet porządnie się roześmiać. Większość postaci nie wzbudza naszej sympatii ani solidarności, może poza podstarzałym Maksem, znanym z pierwszej części utworu. Przez to film poważnie się rozłazi i staje się mało atrakcyjny.
W kolejce do zimowych i wiosennych premier czekają kolejne pozycje tego typu. Warto zadać pytanie: co stało się z tradycją polskiej komedii okresu powojennego, opartej w dużej mierze na wzorach przedwojennego kina i teatru komediowego, a przy tym pełnej satyrycznych odniesień do sytuacji w PRL? Nasi filmowcy ostatnio stracili chyba komediową werwę.
„Fuks 2”. Polska, 2024. Reżyseria: Maciej Dutkiewicz. Wykonawcy: Maciej Musiał, Paulina Gałązka, Katarzyna Szewczuk, Maciej Stuhr, Cezary Pazura, Janusz Gajos i inni. Dystrybucja: Mówi Serwis
Co? Gdzie? Kiedy?
