Warszawa: pożegnanie ks. Kanta

Mszy pogrzebowej przewodniczył Przełożony Inspektorii Warszawskiej o. Andrzej Wujek SDB, zaś homilię wygłosił były Inspektor o. Zbigniew Malinowski SDB. Podkreślił w niej, że choć życie zmarłego współbrata od początku naznaczone było cierpieniem wynikającym z utraty najbliższych, to jednak do końca pozostał duchowym synem św. Jana Bosko.

– Strata w wieku pięciu lat matki i osiem lat później ciotki sprawiła, że o. Kant znalazł się w sierocińcu. Od najmłodszych lat musiał więc wszystkie ważne decyzje podejmować sam, co sprawiło że stał się nieugięty i ogromnie wymagający od siebie, aż do końca. Mimo to potrafił na wzór św. Jana Bosko łączyć niezwykle czynne życie z tym co nazywamy kontemplacją – wspominał o. Malinowski.

Przypomniał, że wraz ze współbratem ks. Władysławem Ciszewskim był on twórcą Salezjańskiego Ośrodka Misyjnego, jednej z najlepiej funkcjonujących dziś w świecie salezjańskich placówek. – Po latach misjonarze wspominali z wdzięcznością jak o. Kant dbał o nich, o ich zdrowia w czasie ich pobytu wypoczynkowego w Ojczyźnie. W ośrodku mogli zawsze się zatrzymać i czuć jak we własnym domu – zauważył zakonnik.

Wspomniał również, o wkładzie intelektualnym zmarłego w dokumentowanie i popularyzowanie wiedzy na temat zgromadzenia i jego działalności. – Ks. Kant był autorem ponad 70 publikacji naukowych i popularnonaukowych poświęconych zarówno zgromadzeniu jak i stołecznej Bazylice Najświętszego Serca Jezusowego której przez 12 lat był proboszczem. Wiele z jego dział to prawdziwa historyczna dokumentacja o działalności salezjanów i za to należy się Ci nasza ogromna wdzięczność – podkreślił o. Malinowski.

Śp. ks. Bronisław Kant SDB zmarł 11 maja w wieku 86 lat. Z tego w życiu zakonnym przeżył 69 lat, w tym w kapłaństwie lat 59.

Urodził się 25 lutego 1930 r. w Glodeni (Rumunia). Do nowicjatu wstąpił jako 16-latek w Czerwińsku nad Wisłą. Święcenia kapłańskie otrzymał w Płocku w 1957 r.

Był duszpasterzem w Warszawie, Baniach, Rumii, Płocku, Ostródzie, Kutnie oraz w Łodzi. W roku 1981 został kierownikiem Salezjańskiego Ośrodka Misyjnego. Pięć lat później rozpoczął organizowanie takiej samej placówki w Warszawie.

W 2000 r. przeszedł na emeryturę i ostatnie 12 lat spędził w bazylice Najświętszego Serca Jezusowego będąc cenionym spowiednikiem.