W tym duchu działał bohater filmu. Wiara Pawła sprowadzała się do przekonania, że słowo musi być dotrzymane. Wierny jest Bóg swojemu słowu, kiedy mówi „ Nie bój się, wierz tylko” i wierny danemu słowu powinien być człowiek. W postawie chłopca nie ma nic prócz prostego zaufania i mocnego zawierzenia Matce Bożej. W jednej ze scen filmu do głosu dochodzi przedstawiciel Kościoła. Kapłan, który pojawia się, nie podtrzymuje wiary w chłopcu, nie pomaga w niczym, poza daniem mu pozwolenia na samotną modlitwę w pustym kościele. Milczącej obecności Boga w życiu Pawła, towarzyszy milcząca obecność Kościoła.
Wobec wrażenia, że Bóg i Kościół milczą, rodzi się kolejne pytanie, które nasuwa opisywana historia: Jaki jest sens i znaczenie wiary w życiu człowieka? Odpowiada na nie daje papież Benedykt XVI:
Potrzebujemy nie tylko chleba materialnego, ale także miłości, sensu i nadziei, pewnego fundamentu, solidnych podstaw, które pomogłyby nam żyć z autentycznym sensem także w kryzysie, w ciemnościach, w trudnościach i codziennych problemach.
Wiara daje nam właśnie to; jest ufnym zawierzeniem pewnemu Ty, które jest Bogiem, który daje mi jakąś inną pewność, choć nie mniej solidną od tej, która pochodzi z dokładnego obliczenia lub nauki. Wiara nie jest zwykłą intelektualną zgodą człowieka na szczególne prawdy dotyczące Boga; jest aktem, poprzez który swobodnie powierzam się Bogu, który jest Ojcem i mnie kocha; jest posłuszeństwem Ty, dającemu mi nadzieję i ufność.