Franciszek ogłosił 7 nowych świętych

16 października ogłosił w Watykanie świętymi Francuza Salomona Leclerca, Meksykanina Józefa Sancheza del Río, Hiszpana Emanuela Gonzáleza Garcíi, Włochów Ludwika Pavoniego i Alfonsa Marii Fusco, Argentyńczyka Józefa Brochero i Francuzkę Elżbietę od Trójcy Przenajświętszej Catez.

Na początku liturgii prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych kard. Angelo Amato i towarzyszący mu postulatorzy podeszli do papieża i poprosili, aby przystąpiono do kanonizacji błogosławionych. Kardynał przedstawił krótkie życiorysy nowych świętych.

Przypomniał, że żyjący w drugiej połowie XVIII wieku męczennik czasów rewolucji francuskiej brat Salomon Leclercq był członkiem zgromadzenia braci szkolnych. Odznaczał się gorliwością w wypełnianiu swych obowiązków i głębokim życiem duchowym. Zginął wraz z innymi kapłanami w zamienionym na więzienie stołecznym klasztorze karmelitów 2 września 1792 roku.

Drugi z męczenników – Meksykanin, Józef Sánchez del Río żył na początku XX wieku. Oddał życie za wiarę jako 14-letni chłopiec 10 lutego 1928 roku, gdy w kraju trwały prześladowania religijne. Był brutalnie torturowany. Na wszelkie namawianie go do wyrzeczenia się wiary odpowiadał okrzykiem: „Niech żyje Chrystus Król! Niech żyje Maryja z Guadalupe!”.

W burzliwym czasie wojny domowej w Hiszpanii działał także bp Emanuel González García (1877 – 1940). Był gorliwym duszpasterzem, założycielem Dzieła Tabernakulów-Kalwarii. Należące do niego osoby zobowiązywały się do częstego kontaktu z Jezusem Eucharystycznym jak trzy Maryje i św. Jan Apostoł na Kalwarii. Był świadkiem profanacji wielu kościołów podczas wojny domowej w swej ojczyźnie.

Kolejny z nowych świętych, włoski kapłan Ludwik Pavoni (1784 – 1849) założył Zgromadzenie Synów Maryi Niepokalanej (pawonianów), był wybitnym społecznikiem. Również inny Włoch, ks. Alfons Maria Fusco (1839 – 1910) był założycielem nowej rodziny zakonnej – Zgromadzenia Sióstr św. Jana Chrzciciela (baptystynek) z Nazaretu.

Z kolei Argentyńczyk Józef Gabriel del Rosario Brochero (1840 – 1914), kapłan, duszpasterz Gauczów, był też członkiem III zakonu dominikańskiego. Znany był ze swej gorliwości apostolskiej, posługując chorym i przemierzając rozległe tereny swej parafii.

Ostatnia w gronie nowych świętych, Elżbieta od Trójcy Świętej Catez (1880 – 1906) była francuską karmelitanką, mistyczką. Heroicznie znosiła wielkie cierpienia choroby Addisona.

Po odśpiewaniu Litanii do Wszystkich Świętych papież odczytał formułę kanonizacyjną: „Na chwałę Świętej i Nierozdzielnej Trójcy, dla wywyższenia wiary katolickiej i wzrostu życia chrześcijańskiego, na mocy władzy naszego Pana Jezusa Chrystusa i świętych Apostołów Piotra i Pawła, a także Naszej, po uprzednim dojrzałym namyśle, po licznych modlitwach i za radą wielu naszych Braci w biskupstwie orzekamy i stwierdzamy, że błogosławieni Salomon Leclercq, Józef Sánchez del Río, Emanuel González García, Ludwik Pavoni, Alfons Maria Fusco, Józef Gabriel del Rosario Brochero i Elżbieta od Trójcy Przenajświętszej Catez są świętymi i wpisujemy ich do katalogu świętych, polecając, aby odbierali oni cześć jako święci w całym Kościele".

Przy wtórze Psalmu 32 na ołtarz wniesiono relikwie nowych świętych, po czym kard. Amato podziękował Ojcu Świętemu, w imieniu całego Kościoła „za tę proklamację” i poprosił go o wydanie listu apostolskiego o dokonanej kanonizacji, na co Franciszek odpowiedział: „Tak zarządzamy”.

Z kolei odśpiewano po łacinie hymn „Gloria” i odczytano – kolejno po hiszpańsku, francusku, łacinie i grecku – fragmenty Księgi Wyjścia, 2. Listu św. Pawła do Tymoteusza i Ewangelii św. Łukasza, a następnie papież wygłosił kazanie.

Poruszył w nim zagadnienie modlitwy. Wychodząc od prośby zawartej w modlitwie Kolekty o serce szczere i o wolę oddaną Bogu, podkreślił, że taka przemiana serca jest darem Boga. Zaznaczył, że takim sercem szczodrym i wiernym dzięki modlitwie obdarzeni byli kanonizowani dziś święci.

Nawiązał następnie do pierwszego czytania dzisiejszej liturgii, ukazującego Mojżesza, modlącego się ze wzniesionymi ramionami o zwycięstwo Żydów nad Amalekitami. Wskazał, że ten przykład modlitwy wspieranej przez innych jest „stylem życia duchowego, jakiego wymaga od nas Kościół: nie aby wygrać wojnę, ale żeby wygrać pokój!”. Papież podkreślił konieczność wzajemnego wspierania się w modlitwie.

Poruszył też kwestię wytrwałości w modlitwie potrzebnej, aby trwać mocno w wierze i świadectwie. Zwrócił uwagę, że nie jesteśmy sami, ale stanowimy część Kościoła. „Tylko w Kościele i dzięki modlitwie Kościoła możemy trwać mocno w wierze i świadectwie” – stwierdził Ojciec Święty. Dodał, że to Duch Święty uczy nas modlitwy i prowadzi w modlitwie.

Kaznodzieja podkreślił, że święci są ludźmi, którzy dogłębnie wchodzą w tajemnicę modlitwy. – Także tych siedmioro świadków, którzy dzisiaj zostali kanonizowani, modląc się, stoczyło dobrą walkę w duchu wiary i miłości. Z tego powodu wytrwali mocni w wierze z sercem szczodrym i wiernym. Niech za ich przykładem i dzięki ich wstawiennictwo Bóg sprawi, że również my staniemy się mężczyznami i kobietami modlitwy; że będziemy wołali do Boga w dzień i w nocy, bez wytchnienia; żebyśmy pozwolili, aby Duch Święty modlił się w nas, i byśmy się modlili wspierając się nawzajem, aby trwać ze wzniesionymi ramionami, dopóki nie zwycięży Boże Miłosierdzie – zakończył swoją homilię Franciszek.

W Modlitwie Wiernych pierwszą intencję – za Kościół – wzniesiono po angielsku, prosząc Boga, aby zachował go w autentyczniej wierze, radosnej nadziei i żarliwej miłości. Następnie po portugalsku modlono się za papieża, biskupów i kapłanów, aby Pan ich uświęcił, na chwałę Boga i zbawienia braci. W trzeciej intencji – po chińsku – proszono za rządzących i sędziów, aby Pan uczynił ich wrażliwymi na wołanie najmniejszych braci i sióstr i żeby służyli w każdym człowieku Chrystusowi Panu. Kolejne wezwanie – po włosku – dotyczyło młodzieży, aby Pan umocnił ją w posłuszeństwie woli Bożej i rozwijaniu przyjaźni z Chrystusem Panem. Piąte wezwanie – w języku guarani – było prośbą o powołania do kapłaństwa i życia konsekrowanego i w ostatniej intencji – po holendersku – modlono się za ubogich i cierpiących, aby Bóg ich pocieszył w udrękach i otworzył ich serca na przyjście Chrystusa Pana.

W procesji z darami udział wzięły delegacje reprezentujące środowiska, w których żyli i działali nowi święci. 

Przybyłym na uroczystości kanonizacyjne oficjalnym delegacjom rządowym państw, z których pochodzili święci, przewodniczyli: Argentyny – prezydent Mauricio Macri; Hiszpanii - minister spraw wewnętrznych Jorge Fernández Díaz; Francji – minister ds. środowiska Ségolène Royal; Włoch - minister ds. reform konstytucyjnych i stosunków z parlamentem Maria Elena Boschi oraz Meksyku – zastępca dyrektora generalnego ds. religii dr Roberto Herrera Mena.

Po komunii św. Ojciec Święty podziękował wszystkim obecnym, w tym delegacjom rządowym, za ich obecność i udział w tych świętych obrzędach, wygłosił krótkie rozważania przed modlitwą Anioł Pański, którą następnie odmówił z wiernymi. Zakończył Eucharystię udzieleniem wszystkim zgromadzonym błogosławieństwa apostolskiego. Po odejściu od ołtarza przy dźwiękach hymnu meksykańskiego „La Guadalupana" przez długi czas wymieniał uściski dłoni i krótko rozmawiał z kardynałami, biskupami i duchownymi przybyłymi na kanonizację. Tradycyjnie objechał sektory, entuzjastycznie witany przez pielgrzymów przybyłych na kanonizację.