Beatyfikacja 19-letniego Joana Roiga y Diggle - obrońcy Najświętszego Sakramentu

Ostatnie słowa, które męczennik skierował do swych oprawców brzmiały „Niech Bóg wam wybaczy, tak jak ja wam wybaczam”.

Konsekrowane hostie powierzył mu pewien kapłan, który musiał się ukrywać przed siejącymi terror wrogami Kościoła. Nastolatek, który był aktywnie zaangażowany w Federację Młodych Chrześcijan Katalonii miał udzielić Komunii św. swoim najbliższym, a także przyjaciołom i sąsiadom. Gdy nocą do drzwi jego domu zapukali komunistyczni bojówkarze spożył cały Najświętszy Sakrament, by nie został sprofanowany. Wychodząc z domu powiedział do matki „Bóg jest ze mną”. Zaprowadzono go na cmentarz, gdzie został rozstrzelany. Jeden ze świadków egzekucji opowiada, że w drodze na miejsce kaźni dzielił się z oprawcami swą wiarą w Jezusa.

Przyszli po niego, ponieważ mimo zakazów dalej chodził do kościoła i świadczył przed innymi o swej wierze katolickiej.

Mszę beatyfikacyjną koncelebrowali m.in. arcybiskup-senior kard. Lluís Martínez Sistach i nuncjusz apostolski w Hiszpanii abp Bernardito Auza. Obecni byli także krewni nowego błogosławionego, przedstawiciele władz państwowych i miejskich oraz członkowie Stowarzyszenia Przyjaciół Joana Roiga, które ponad 30 lat temu rozpoczęło jego proces beatyfikacyjny.

Beatyfikacji Joana Roiga y Diggle poświęcił swój najnowszy cotygodniowy list (z 1 listopada) kard. Omella. Przedstawił w nim pokrótce życiorys sługi Bożego, rozstrzelanego tylko dlatego, że był chrześcijaninem, żyjącym „sercem i czynami w głębokiej przyjaźni z Jezusem, którą rozsiewał wśród wszystkich, którzy go otaczali“. Przypomniawszy okoliczności śmierci młodego męczennika, stwierdził, że przykład jego życia był „jak skarb dobroci i świętości”, zaznaczając przy tym, że nie jest to ktoś, kto żył w odległej przeszłości. „Jego sposób bycia i działania przemawia do naszych czasów, złożonych i trudnych, gdy panuje wyniszczająca pandemia koronawirusa, przysparzająca cierpień i samotności oraz wywołująca śmierć tysięcy ludzi, w większości starszych“.

Metropolita barceloński zwrócił uwagę na „głęboką więź łączącą Jana z Bogiem, sprawiającą, że był on świadom trudności społecznych i gospodarczych tego okresu i chciał włączyć się aktywnie w szukanie rozwiązań“. A w chwili śmierci miał zaledwie 19 lat, pracował i studiował, był człowiekiem mocnej kultury i niestrudzonym czytelnikiem dokumentów papieskich, w których był w stanie dostrzec i przekazać innym ogromną wartość społecznej myśli Kościoła. Zdaniem purpurata sytuacja, w której żył kandydat na ołtarze, „jest pod pewnymi względami podobna do obecnego kryzysu“, toteż jego życie wskazuje na „istnienie pragnienia sprawiedliwości społecznej“ w społeczeństwie, ostrzegając jednocześnie przed ryzykiem szukania spełnienia tego marzenie na drodze przemocy. Błogosławiony Jan Roig będzie bronił „jedynej i prawdziwej sprawiedliwości społecznej“, która wypływa z Ewangelii Chrystusowej – podkreślił autor listu.
papież

Na zakończenie wyraził pragnienie, aby ten młody człowiek, „który żył miłością przez całe życie, pomógł nam odkryć na nowo nasze prawdziwe powołanie do oddania się Bogu, kochającej służby braciom oraz być dobrym nasieniem, które przemieni i będzie ewangelizowało cały świat“. Przypomniał dawną mądrość, że „krew męczenników jest nasieniem nowych chrześcijan“. I niech to nasienie „zasiane przez Jana wyda obfite owoce“ – życzył kardynał. Zachęcił do modlitw do nowego błogosławionego, aby za jego wstawiennictwem odkrywać „Boga, mieszkającego w nas i abyśmy byli zdolni do przyjmowania i naśladowania inspiracji od tego młodego męczennika“.

***

Jan (Joan) Roig i Diggle urodził się 12 maja 1917 w Barcelonie w rodzinie katalońsko-angielskiej. Naukę podstawową zdobywał najpierw u sióstr zakonnych, potem u braci szkolnych, a następnie poszedł do szkoły średniej, prowadzonej przez pijarów. Gdy w 1934 ojciec stracił pracę, cała rodzina przeniosła się do pobliskiego El Masnou i tam przyszły błogosławiony kontynuował naukę, jednocześnie pracując. W tym też czasie wstąpił do Federacji Młodych Chrześcijan Katalonii, dochodząc wkrótce do stanowiska wiceprzewodniczącego jej rady gminnej. Według świadectw współczesnych mu Jan wyróżniał się zarówno głęboką wiarą, jak i dużymi zdolnościami umysłowymi oraz umiejętnościami przywódczymi.

Tymczasem w Hiszpanii wybuchła wojna domowa, której główne ostrze zwrócone było przeciw Kościołowi. Zaczęły się brutalne ataki i zabójstwa katolików, duchownych i świeckich. W takiej atmosferze, będąc aktywnym i zaangażowanym wiernym, szybko stał się celem wrogości lewicowych milicjantów. I w nocy z 11 na 12 września 1936 uzbrojona grupa wdarła się do jego mieszkania i na oczach matki wywlokła młodego człowieka z domu. Wkrótce potem zabito go pięcioma strzałami w serce i kark w miejscowości Santa Coloma de Gramanet. Jego doczesne szczątki spoczywają w kościele św. Piotra w El Masnou.

Fala prześladowań Kościoła katolickiego w Hiszpanii w latach 30. XX wieku, włączając okres wojny domowej, pociągnęła za sobą liczne ofiary. W okresie tym zamordowano 12 biskupów, 4194 księży, 2365 zakonników, 283 zakonnice i setki tysięcy wiernych, a zniszczeniu uległo ponad 2000 świątyń.