Abp Gądecki: Nie wolno zaprzepaścić dziedzictwa duchowego świadków wiary

Metropolita poznański przewodniczył w poznańskiej katedrze Mszy św. z okazji dnia modlitw o kanonizację błogosławionych i beatyfikację sług Bożych pochodzących z archidiecezji poznańskiej.

Przed ołtarzem oraz na filarach bazyliki archikatedralnej widniały portrety kanonizowanych oraz świadków wiary z archidiecezji poznańskiej.

Wierni archidiecezji poznańskiej, a zwłaszcza świeccy ze środowisk, z których wywodzili się kandydaci na ołtarze, ich rodziny i wspólnoty zakonne reprezentujące dzieła, którym patronują, od trzynastu lat modlą się w pierwszą niedzielę listopada, przypadającą po uroczystości Wszystkich Świętych, w intencji wyniesienia kandydatów na ołtarze.

Modlono się także w intencji prześladowanych na świecie chrześcijan z okazji VII Dnia Solidarności z Kościołem Prześladowanym. W tym roku w szczególny sposób wspominano chrześcijan z Syrii.

W homilii przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski podkreślił, że wdowa z dzisiejszej Ewangelii jest żywym obrazem ewangelijnego zjednoczenia z Bogiem beatyfikowanych i świadków wiary pochodzących z archidiecezji poznańskiej. − Wdowa z dzisiejszej Ewangelii uczy nas, co znaczy doskonała służba Bogu, która prowadzi do życia wiecznego − podkreślił metropolita poznański.

Abp Stanisław Gądecki przypomniał życie i posługę o. Leandra Kubika, benedyktyna z Lubinia, męczennika za wiarę. Henryk Kubik urodził się 4 stycznia 1909 r. w Starym Kramsku. W 1929 r. wstąpił do seminarium we Włodzimierzu Wołyńskim, po czterech latach złożył śluby zakonne w Lubiniu i przyjął imię Leander. 6 czerwca 1937 r. przyjął święcenia kapłańskie w Pradze. Po czterech latach objął parafię w Siemowie k. Gostynia. − Dał się poznać jako gorliwy kapłan, głoszący odważne, patriotyczne kazania. Dobrocią i serdecznością zdobył serca mieszkańców parafii − zauważył metropolita poznański.

Przewodniczący KEP przypomniał, że na początku 1940 r. o. Leander objął opieką duchową i został kapelanem tajnej organizacji wojskowej „Czarny Legion”, liczącej ok. 80 młodych polskich spiskowców. Gestapo szybko wpadło na trop organizacji. O. Leander został aresztowany w Wielki Piątek 11 kwietnia 1941 r. i osadzony w więzieniu w Rawiczu. Ostatecznie został przewieziony do więzienia w Zwickau. − Tutaj o. Leander stał się duszpasterzem więźniów. Organizował wspólne modlitwy, słuchał spowiedzi, odprawiał dla nich Msze św., udzielał sakramentów świętych, wspierał duchowo, dzielił się chlebem, którego sam nie zjadał − mówił abp Gądecki.

27 marca 1942 r. zapadł wyrok. O. Leander Kubik otrzymał w procesie najwyższy wymiar kary - pięć lat ciężkiego obozu karnego. Przebywał w obozach w Darmstadt, potem w Eich i we Wronkach, gdzie w wyniku tortur i pracy ponad siły zmarł 14 października 1942 r.

− Był to człowiek wielkiego ducha, męczennik za wiarę i ojczyznę, który do końca modlił się za swoich oprawców − zaznaczył metropolita poznański.

Zwrócił uwagę, że do dziś wśród żyjących w Siemowie świadków życia o. Leandra oraz braci zakonnych uważany jest za świętego zakonnika i kapłana.

Do grona kandydatów do świętości z archidiecezji poznańskiej należy 16 męczenników, którzy ponieśli śmierć w czasie II wojny światowej, a także bł. Bogumił, bł. Edmund Bojanowski i bł. siostra Sancja Szymkowiak.

Wierni zgromadzeni w poznańskiej katedrze modlili się m.in. o wyniesienie do chwały ołtarzy kard. Augusta Hlonda, Prymasa Polski, ks. Ignacego Posadzego, o. Bernarda z Wąbrzeźna, ks. Wawrzyńca Kuźniaka, ks. Kazimierza Rolewskiego, ks. Aleksandra Żychlińskiego, ks. Stanisława Streicha, ks. Aleksandra Woźnego, o. Euzebiusza Chuchrackiego, Jadwigi z Działyńskich Zamoyskiej – założycielkę Stowarzyszenia Matki Bożej Dobrej Rady oraz dr. Kazimierza Hołogi z Nowego Tomyśla.