Obchody stulecia bitwy warszawskiej odbiły się dużym echem w mediach zagranicznych, głównie dzięki wypromowaniu tego wydarzenia przez rząd, polskie placówki zagraniczne oraz prawicowe i katolickie media. W zagranicznych mediach katolickich podnoszono wagę tej 18. decydującej bitwy w dziejach świata, ale również jej przełomowego momentu, który został nazwany Cudem nad Wisłą. Dlatego przykro było przeczytać, jak niektóre rodzime lewicowo-liberalne media stroiły żarty z pomocy Maryi, dzięki której ta nierówna w siłach bitwa na obrzeżach stolicy została ostatecznie przez Polaków wygrana.
Podczas obchodów Święta Wojska Polskiego, które przypada 15 sierpnia, dowódca Garnizonu Białystok wskazywał na pomoc Matki Bożej przed stu laty oraz na potrzebę Jej opieki także dzisiaj, mówiąc: „Jeżeli Matka Boża nie stanie po naszej stronie, to będzie z nami krucho. Wierzę, że trzeba iść dwutorowo: szkolić się, ale bez tej pomocy, bez błogosławieństwa zwycięstwa nie będzie”. Dzień później liberalne media kpiły z jego słów, wytykając mu, że w przemówieniu za dużo nawiązywał do Maryi. Miały mu za złe, że traktował Jej pomoc i Ją samą poważnie. To nic nowego. Po stu latach powtarza się ta sama historia. Kiedy w obliczu bolszewickiego zagrożenia w 1920 r. Episkopat Polski wysłał do Benedykta XV list z prośbą o modlitwę i błogosławieństwo, papież w odpowiedzi prosił, aby Polacy 15 sierpnia odmawiali Różaniec, prosząc o wsparcie i zwycięstwo za przyczyną Maryi. Tego samego dnia socjalistyczny włoski dziennik napisał, że jeśli papież wierzy w skuteczność Matki Bożej, to ma problem, bo trzy miliony żołnierzy w bolszewickich mundurach i ich działa znaczą więcej niż wszystkie Różańce świata. Ciekawe, że nie znamy komentarza tej gazety po tym, jak właśnie dzięki Różańcom i modlitwie całego Kościoła w Polsce armia bolszewicka została pokonana.
Przez lata Polacy byli ambasadorami Maryi na świecie, dając świadectwo, że z Jej pomocą każde zwycięstwo jest możliwe. I tak spektakularne jak to w 1920 r., i te zwycięstwa mniej znane lub ukryte, odnoszone nad samym sobą, nad swoimi chorobami czy słabościami. Największymi zaś polskimi ambasadorami maryjnymi w świecie byli Jan Paweł II i Prymas Stefan Wyszyński. My możemy iść w ich ślady. A że tak jest, świadczą o tym tysiące pielgrzymów zdążających przez cały sierpień na Jasną Górę. W tym roku w reżimie sanitarnym, ale jednak idą.
Pamięć o tym, że w najtrudniejszych chwilach najlepiej zwrócić się do Maryi, przetrwała nawet na zsekularyzowanym Zachodzie. Całą Francję przemierza w sierpniu pielgrzymka „M de Marie”, której trasa formuje się na kształt litery M i obejmuje pięć sanktuariów maryjnych na trasie ponad 1500 km. Pielgrzymi są przekonani, że duchowe odrodzenie Francji odbywa się za wstawiennictwem Dziewicy Maryi. w słynnej bazylice Sacré-Coeur na Montmartre 15 sierpnia abp Michel Aupetit dokonał zawierzenia Paryża dwom Sercom – Jezusa i Maryi. Tego samego dnia abp Heiner Koch, metropolita Berlina, zawierzył stolicę Niemiec Najświętszemu Sercu Jezusa i Niepokalanemu Sercu Maryi z okazji 90-lecia istnienia archidiecezji berlińskiej. Tym samym abp Koch kontynuuje berlińską tradycję, aby w czasach kryzysu wzywać do ufności w Boga i Najświętszej Maryi Panny, a nie do fatalizmu. Wiele episkopatów z Europy i obu Ameryk zawierzyło w tym roku swoje kraje i narody Sercom Jezusa i Maryi w czasie trwającej pandemii koronawirusa, bo z własnej historii wiedzą, że Maryja nigdy nie zawodzi. To głębokie przekonanie oparte na historycznych faktach trwa, mimo że często wywołuje uśmieszki pojedynczych osób, którym tak trudno dopuścić myśl, że mogą otrzymać pomoc z góry. Może kiedyś doświadczą jej osobiście.
Co? Gdzie? Kiedy?
