Kto uczestniczył w Światowych Dniach Młodzieży w Krakowie jako dziennikarz, mógł mieć wrażenie, że równocześnie odbywają się dwie imprezy: realna, którą przeżywało się na miejscu, oraz wirtualna, kreowana przez media. Każda z nich miała inny punkt ciężkości.
W zasadzie jeszcze przed przyjazdem papieża do Krakowa można się było spodziewać, że media mainstreamowe w Polsce i za granicą czekają jedynie na naganę Franciszka wobec polskiego rządu i Kościoła w sprawie uchodźców. I nie rozczarowały w tym względzie swoich czytelników. Każde słowo papieża przesiały przez drobne sito, aby z kilku długich i obfitych w tematy przemówień papieskich wyłuskać potwierdzenie swojej z góry przyjętej tezy. Zachodnie media skupiły się na dwóch zdaniach, w których Franciszek mówi o okazywaniu miłosierdzia cierpiącym na duszy i ciele, w tym przybyszom. Trudno o nich nie wspomnieć w kontekście kryzysu imigracyjnego, jaki przeżywa Europa. Trzeba byłoby naprawdę być oderwanym od rzeczywistości, aby przy okazji tematu miłosierdzia w ogóle o tym problemie nie wspomnieć. Natomiast całe fragmenty przemówień, w których papież chwali duchowe dziedzictwo polskiego Kościoła, gdzie nawołuje młodych do zaufania Chrystusowi, pozostały niezauważone. „Papież gani Polskę”, „Papież upomina polski Kościół”… W końcu rzecznik prasowy Watykanu o. Lombardi musiał sprostować, że nie chodziło o żadne upominanie Polski.
Cóż, zaufanie obywateli do mediów i tak bardzo poszło w dół po serii zamachów we Francji i w Niemczech, gdzie doniesienia medialne są przerażająco zmanipulowane. Także prawdziwy obraz spotkania młodych, a co za tym idzie Polaków i polskiego Kościoła, poniosą w świat dopiero sami uczestnicy. To oni będą opowiadać swoim znajomym w różnych zakątkach świata o gościnności Polaków wobec obcokrajowców, o ich otwartości na odmienne kultury i sposoby wyrażania wiary. Jeden z niemieckich pielgrzymów mówił mi, że nigdy w życiu nie zjadł tyle tak dobrych rzeczy, jak te, które przygotowała dla niego goszcząca go polska rodzina z okolic Krakowa.
Moi koledzy dziennikarze z Niemiec byli natomiast zachwyceni Krakowem, jego skarbami kulturowymi i duchowymi. Wszyscy, z którymi rozmawiałem, podziwiali zaangażowanie policji i wojska w bezpieczny przebieg spotkania młodych, co po masowych spotkaniach w Niemczech, bardzo słabo chronionych przez funkcjonariuszy, przez co doszło do wielu niebezpiecznych incydentów, nie dla wszystkich było sprawą oczywistą. Podczas konferencji prasowej zorganizowanej przez niemiecki episkopat w konsulacie w Krakowie na zakończenie ŚDM bp Ulrich Neymeyr, odpowiedzialny za duszpasterstwo młodzieży, stwierdził, że niemieccy pielgrzymi są zachwyceni Polską i Polakami oraz panującą tu atmosferą i różnorodnością duchowości.
Pośród uczestników, młodych i starszych, świeckich i konsekrowanych, jakoś nie słychać było debat o politycznej wymowie przemówień Franciszka. Była za to radość ze wspólnego przebywania, wspólnej modlitwy, odkrywania miejsc związanych ze św. Janem Pawłem II i św. Faustyną. Tuż przed rozpoczęciem spotkania w Krakowie znajoma Niemka zauważyła, że gdyby tegoroczne Światowe Dni Młodzieży odbywały się w Paryżu lub Kolonii, jak to miało miejsce kilkanaście lat temu, to by tam swoich dzieci nie puściła. Natomiast z Krakowem nie miała żadnych problemów.
To w końcu jedno z najbezpieczniejszych obecnie miejsc w Europie, do tego pozostające pod szczególną opieką wielu świętych patronów, jego dawnych mieszkańców. Co w tych szczególnych dniach można było naprawdę poczuć.
 |
Stefan Meetschen |
