Jednym z chętnie odwiedzanych przez Polaków w czasie wakacyjnych podróży jest Malta. Nie tylko ze względu na plaże, piękne krajobrazy, starożytne zabytki, wspaniałe barokowe świątynie i przebogate pałace należące niegdyś do Zakonu Maltańskiego. Również – a może przede wszystkim – dlatego, że to jedno z pierwszych miejsc, dokąd dotarło chrześcijaństwo dzięki św. Pawłowi Apostołowi. Spędził on na wyspie kilka miesięcy po tym, jak statek, który transportował go jako więźnia do Rzymu, rozbił się u wybrzeży Malty.
Przez lata to małe państewko uważane było za ostoję konserwatywnego chrześcijaństwa. Odsetek katolików przekraczał tam 95 proc. obywateli, a w 2005 r. jeszcze 52 proc. Maltańczyków uczestniczyło w niedzielnej Mszy Świętej. W roku 2011 było to państwo, w którym nastąpił boom cudów za wstawiennictwem Jana Pawła II przed jego beatyfikacją, o czym mówił postulator procesu ks. Sławomir Oder. Obecnie to już tylko wspomnienie. W ciągu ostatnich kilku lat, kiedy to w 2013 r. władzę przejęła od chadeków centrolewicowa Partia Pracy, Malta stała się jednym z najbardziej liberalnych światopoglądowo członków Unii Europejskiej.
Wszystko zaczęło się w 2011 r., od referendum dotyczącego legalizacji rozwodów, które do tego czasu były na Malcie zakazane. Przy okazji referendum bp Gozo Mario Grech ostrzegał przed polityczną poprawnością, co jednak pozostało bez odzewu, gdyż mieszkańcy wyspy opowiedzieli się za rozwodami.
W roku 2014 lewicowy rząd zalegalizował związki cywilne osób tej samej płci, a dwa lata później parlament maltański – jako pierwszy w Europie (!) – przegłosował ustawę, która zabrania profesjonalnym psychoterapeutom i psychologom prowadzenia terapii dla homoseksualistów, mogącej wpłynąć na ich homoseksualną orientację. I to pod karą grzywny od 2 do 10 tys. euro i roku więzienia! Ustawa przewiduje również, że osoby nieletnie po ukończeniu 16. roku życia mogą zmieniać płeć bez zgody rodziców. W czerwcu tego roku odbyły się wybory do parlamentu i – pomimo wielu skandali finansowych i nie tylko z udziałem członków rządu – Partia Pracy znowu wygrała z chadekami dzięki silnemu poparciu środowisk LGBT. Miesiąc po wygranych wyborach parlament w Valletcie, także dzięki głosom chadeków, przegłosował małżeństwa osób tej samej płci – z tylko jednym głosem przeciw! Ustawa o tych związkach wprowadza również „przepisy antydyskryminacyjne”, czyli zabrania odmowy świadczenia usług dla homoseksualistów, a także zakazuje stosowania takich określeń jak „matka”, „ojciec”, „mąż”, „żona”, które mają być zastąpione zwrotami neutralnymi. Premier Joseph Muscat stwierdził, że była to „historyczna decyzja”.
Nietrudno sobie wyobrazić, że na przestrzeni tych kilku lat liberalizacja prawa pociągnęła za sobą rozluźnienie moralne, religijne i światopoglądowe w społeczeństwie. Władze Kościoła na Malcie podają, że w 2015 r. w niedzielnych Mszach uczestniczyło już tylko 40 proc. mieszkańców – w ciągu dziesięciu lat nastąpił spadek o 10 proc. W roku 2016 po raz pierwszy zawarto więcej małżeństw cywilnych niż kościelnych. W sprawie przyjęcia przez parlament lipcowej ustawy episkopat Malty zaprotestował, podkreślając, że małżeństwo to wyłącznie związek mężczyzny i kobiety. Ale przecież w styczniu biskupi maltańscy zadecydowali, aby dopuszczać do Komunii Świętej rozwodników żyjących w powtórnych związkach cywilnych tylko na podstawie ich decyzji sumienia.
Przypadek Malty dobitnie pokazuje, jak liberalizacja przepisów – w państwie czy w Kościele – wpływa na liberalizację życia. To są naczynia połączone, bo człowiek potrzebuje ram prawnych, w których będzie funkcjonował. Dlatego toczą się tak wielkie bitwy o ustawodawstwo, bo jest to realne narzędzie do zmiany stylu życia całych społeczeństw. Na dobre lub na złe.
Co? Gdzie? Kiedy?
