Podczas gdy w Polsce trwają próby wprowadzenia obowiązkowej indoktrynacji dzieci według założeń ideologii gender, na Zachodzie indoktrynuje się dorosłych poprzez zastraszenie sankcjami karnymi. Wyedukowane seksualnie społeczeństwa zachodnie potrzebują jeszcze zmiany ogólnego myślenia w kwestii płci, nad czym pracują już nie tylko różne organizacje, ale również instytucje państwowe. Narzucane coraz silniej w Niemczech przez władze administracyjne, uniwersytety czy ministerstwa genderowe wyrażenia językowe wywołały w ostatnich tygodniach głośne protesty społeczne.
W celu przyspieszenia zmian w języku niemieckim, tak aby przestały w nim istnieć formy wskazujące na płeć męską lub żeńską albo też żeby forma męska była sztucznie zamieniana na żeńską, zostało stworzonych dwieście stanowisk profesorskich na uczelniach wyższych. Formalnie mają one za zadanie stworzenie nowej mowy, która nie będzie dyskryminować kobiet i osób o różnych orientacjach seksualnych. W praktyce, za pieniądze podatników, na tychże etatach opracowywane są kolejne teorie dotyczące zmiany tradycyjnych struktur społecznych i wychowania seksualnego.
Przeciwko tym działaniom Stowarzyszenie Języka Niemieckiego wystosowało apel pod nazwą: „Dosyć głupoty gender!”, pod którym podpisało się już ponad 50 tys. osób, w tym wielu znanych polityków, filozofów, dziennikarzy, profesorów, ludzi kultury.
Sygnatariusze chcą ocalić język niemiecki przed zagładą, jaką niesie ideologia gender również w tej dziedzinie. Apel poparła „Unia Wartości” z CDU, której przewodniczący Alexander Mitsch napisał w oświadczeniu, że „przedstawicielom ideologii gender nie tyle chodzi o całkowicie zrozumiałe uprawnienie kobiet i mężczyzn, ile o zmanipulowanie myślenia ludzi za pomocą przepisów dotyczących używania słów, a ostatecznie o ograniczenie wolności słowa”. Dlatego „Unia Wartości” uważa, że „nadszedł najwyższy czas, aby stawić temu masowy opór”. Do protestu przyłączają się również znane kobiety, jak na przykład sekretarz stanu CSU Dorothee Bär, która uważa język gender za „nienormalny”.
Że nie chodzi tu jedynie o zabawy językowe, pokazuje przypadek brytyjskiej dziennikarki Caroline Farrow, przeciwko której organy ścigania prowadzą od pięciu miesięcy śledztwo w sprawie mowy nienawiści. Z jakiego powodu? Otóż kilka miesięcy temu Farrow odniosła się – w dyskusji na Twitterze o edukacji seksualnej w szkole – do dziecka innej kobiety zaimkiem „on”, gdy tymczasem „on” jest „nią”, bo jest to osoba transgenderowa, i do tego najmłodsza w Wielkiej Brytanii, gdyż zmieniła płeć z mężczyzny na kobietę w wieku 16 lat. Za przestępstwo mowy nienawiści grozi na Wyspach do dwóch lat pozbawienia wolności. Caroline Farrow, która jest dziennikarką mediów katolickich, powiedziała kilka dni temu, że jest gotowa pójść do więzienia za swoje poglądy.
Sprawa zbiegła się w czasie z publikacją „Słownika języka angielskiego” (Oxford English Dictionary), który oficjalnie wprowadza do języka angielskiego neutralność płciową poprzez takie zaimki jak hir i zir zamiast him/his i her. Jednak na Wyspach gender-mowa nie wywołała tak głośnych protestów jakie obecnie mają miejsce w Niemczech. A przecież nietrudno zdać sobie sprawę, że w końcu indoktrynacja zawsze pociąga za sobą sankcje karne, aby były straszakiem dla wszystkich opornych wobec nowych mód. Machnięcie ręką na to, co się dzieje niepokojącego, odbije się bardzo szybko poważnymi konsekwencjami nie tylko dla nas samych, ale zaważy na życiu następnych pokoleń.
Co? Gdzie? Kiedy?
