Zazwyczaj trzeba czasu, by obraz stał się jasny i klarowny. Czasem wystarczą drobne z pozoru zdarzenia, słowa rzucone gdzieś na marginesie, wypowiedziane bez przywiązania do nich specjalnej wagi. Ostatnie dni przyniosły kilka takich „cichych doprecyzowań”.
Zacznijmy od wypowiedzi byłego dowódcy generalnego rodzajów sił zbrojnych, a więc człowieka pełniącego w przeszłości kluczową funkcję w polskim systemie obronnym. Otóż zdaniem gen. Mirosława Różańskiego, stałe bazy amerykańskie w Polsce będą oznaczały wzrost zagrożenia Polski. Dlaczego? Ponieważ byłoby to „przełamaniem zapisów” porozumienia NATO-Rosja z Paryża z 1997 r. Co z kolei „zwolni Rosję z przestrzegania przedmiotowego dokumentu, a to już potęguje zagrożenie naszego bezpieczeństwa”. Jest to wypowiedź nie tyle nawet kuriozalna, co wręcz infantylna. Czy po rosyjskiej agresji przeciwko Ukrainie, po dziesiątkach przykładów działań hybrydowych przeciwko i najbliższemu otoczeniu, i Zachodowi w ogóle, można na serio traktować porozumienia Rosja-NATO sprzed ponad 20 lat jako dokument wart podtrzymywania? Tym bardziej, że był to dokument podpisany przez wielkich ponad naszymi głowami. W polskim interesie jest jak najszybsze odejście od tej umowy o niejasnym statusie, spychającej nasz region do roli „gorszego NATO”. Jeśli gen. Różański rzeczywiście tak myśli, jak mówi – bo teoretycznie można założyć, że poniosły go polityczne emocje i chęć bycia „na nie” za wszelką cenę – to konflikty personalne w wojsku, jakie obserwowaliśmy po 2015 r., stają się wreszcie zrozumiałe. Staje się też jasne, że decyzje podejmowane przez nowe władze były w pełni uzasadnione.
Czytaj dalej w e-wydaniu lub wydaniu papierowym
Idziemy nr 39 (677), 30 września 2018 r.
Artykuł w całości ukaże się na stronie po 15 października 2018 r.
Co? Gdzie? Kiedy?
