Nury Turkel podkreślił, że „powinniśmy rozważyć publiczne traktowanie prześladowania religijnego jako zagrożenia dla bezpieczeństwa narodowego. Jeżeli bowiem nie zostanie to zrobione, skończymy, zmagając się z zbrodniami wojennymi, ludobójstwami i kryzysami humanitarnymi”. Wskazał, że bardzo niepokojące jest tolerowanie prześladowań u partnerów handlowych oraz nadużywanie technologii. Przestrzegł, że niektóre kraje już rozwinęły systemy służące inwigilacji i nękaniu wspólnot religijnych. Zaznaczył, że trzeba przeciwdziałać również propagandzie sugerującej, że religia jest zła.
W naszym wysiłku, by rozszerzać i bronić wolności religijnej, powinny być podejmowane konkretne działania, jak i symboliczne gesty. Zwłaszcza gdy mamy do czynienia z autorytarnymi przywódcami i zniewolonymi społeczeństwami, symboliczne gesty są ważniejsze niż konkretne działania. Ponieważ symboliczne gesty czasami stają się mocnym przesłaniem, niosącym nadzieję tym, którzy doświadczyli prześladowania i którym mówiono, że nie mają głosu, że nikogo nie obchodzi ich życie. Ostatnie wizyty papieża osiągnęły ten cel. Nie wiem, jak wyglądał zakulisowy dialog w kwestiach konkretnych i negocjacje, lecz publiczny znak, który został dany, może być bardzo potężny. Nieżyjący już senator John McCain miał zwyczaj mówić: „nadzieja jest najlepszą bronią przeciwko opresji”.
Co? Gdzie? Kiedy?
