Może również to my jesteśmy tymi, do których wciąż przychodzi Pan Jezus ze swoją nauką i zaprasza, aby swoje życie konfrontować z Jego słowem.
Fot. pexels/ CC0komentarze Bractwa Słowa Bożego, autor: s. Elżbieta Zakrzewska CSC
Pierwsze czytanie: Ne 8,1-4a.5-6.7b-12
Jak czytamy we wprowadzeniu do Księgi Ezdrasza i Nehemiasza oraz komentarzu do Księgi Nehemiasza, tak uroczyste czytanie Prawa mogło mieć miejsce po powrocie kolejnej grupy repatriantów z niewoli babilońskiej. Nie ma w kraju króla, który zatroszczyłby się o jedność. Kapłan Ezdrasz i urzędnik świecki Nehemiasz przeprowadzają reformę moralną i społeczną. Ważnym elementem reformy było propagowanie znajomości Prawa wśród Izraelitów, tak by znali oni swoje obowiązki wynikające z przynależności do wspólnoty judaistycznej. Roland de Vaux w Instytucjach Starego Testamentu (Wydawnictwo Pallotinum, 2004) pisze, że w Izraelu nie było czegoś takiego jak prawo państwowe i dopiero król perski Artakserkses ustanowił prawo Boże, przyniesione przez Ezdrasza, jako prawo królewskie (Ezd 7,26). Lud słucha Prawa, to Prawo ma być żywe, a wspólnota, która tworzy się na nowo, ma budować swoją przyszłość na Prawie.
W Veritatis Splendor Jana Pawła II (Wydawnictwo Znak, 2005) czytamy, że reguły moralne, które Bóg nam dał, muszą być wiernie strzeżone i nieustanie wypełniane. To właśnie Prawo Boże jest podstawą, na której buduje się systemy prawne. Bądźmy, więc uważni, aby nie było ono przez nas zapomniane, żyjmy nim na co dzień. Jednak interpretujmy je w duchu a nie tylko zgodnie z literą.
Psalm responsoryjny: Ps 19,8-9.10-11
Nakazy Pana są radością serca (Ps 19,9). Tak brzmi refren dzisiejszego psalmu responsoryjnego, który podkreśla doskonałość prawa danego od Boga. Psalmista wychwala Pana, który daje przykazanie i poucza swoim prawem. Jezus przychodzi, aby wypełnić to prawo: nie znosi go ani nie zmienia, lecz nadaje mu właściwy sens. Wierność prawu owocuje mądrością i radością, daje pokrzepienie i właściwe spojrzenie na rzeczywistość, która nas otacza. Człowiek żyjący Bożym Prawem jest błogosławieństwem dla świata. Dziś trzeba mieć odwagę, aby żyć zgodnie z przykazaniami. Wielu doświadcza z tego powodu wykluczenia, czy też jest pociąganych do odpowiedzialności karnej za to, że ośmiela się otwarcie mówić o tym, że Prawo Boże powinno być na pierwszym miejscu, powinno być wartością nadrzędną.
Ewangelia: Łk 10,1-12
Jezus posyła swoich uczniów, aby głosili Jego naukę. Zapowiada, że nie będzie to łatwe zadanie, gdyż spotkają się z obojętnością, a nawet z odrzuceniem, że znajdą się tacy, którzy nie będą chcieli ich słuchać. Misja głoszenia Królestwa Bożego trwa nadal, możemy zobaczyć i doświadczyć dziś w Kościele różnorodności wspólnot, które głoszą Chrystusa w wielu miejscach: tam, gdzie jeszcze o Nim nie słyszano, ale również tam, gdzie Boga trzeba głosić na nowo, gdyż świat się od Niego odwrócił. Może również to my jesteśmy tymi, do których wciąż przychodzi Pan Jezus ze swoją nauką i zaprasza, aby swoje życie konfrontować z Jego słowem. Może mamy już utartą drogę naszej pobożności, którą uważamy za najbardziej odpowiednią i odrzucamy wszystko, co nie pasuje do naszego modelu bycia katolikiem w dzisiejszej rzeczywistości. Wśród wielu wspólnot w Kościele jest miejsce dla każdego, kto szuka Boga.