Komentarze do czytań - Sobota - VII tydzień wielkanocny - wspomnienie św. Jana I

komentarze Bractwa Słowa Bożego,
autor: ks. dr Leszek Rasztawicki

Pierwsze czytanie: Dz 28,16-20.30-31

Kończymy dzisiaj uroczysty obchód Okresu Wielkanocnego. Był to czas przemiany duchowej, wyrzekania się Szatana i grzechu, aby dawać czytelne świadectwo naszej przynależności do Jezusa. Przy pomocy łaski mamy zachowywać ducha Paschalnego w życiu i postępowaniu. Kościół przypomina o konieczności spowiedzi w czasie Wielkanocnym. Zachęca, byśmy się otworzyli na łaskę Chrystusa w Ofierze Paschalnej. Ta negacja staje się wielkim niezrozumieniem, a wręcz odrzuceniem miłości Chrystusowej, a w konsekwencji zamknięciem drogi zbawienia. Nie możemy być obojętni na miłość Chrystusa, bo tylko w Nim jest nasze zwycięstwo.

Święty Paweł w Rzymie dopełnia swojej misji i posłannictwa. Jego życie ziemskie zmierza ku kresowi. Była to bezgraniczna służba Ewangelii dla budowania wspólnoty Kościoła. Z całą odwagą i mocą przekonywania głosił Chrystusa. Jego świadectwo życia otwiera nową perspektywę życia Kościoła. Wraz z jego odejściem nie kończy się misja, ale rozpoczyna kolejny etap życia Kościoła, ubogaconego jego pięknym świadectwem. Misja głoszenia królestwa Bożego i nauczania o Jezusie ma swoją kontynuację w życiu i świadectwie każdego wierzącego. Nie możemy pozostać bierni i obojętni, ale stawać się kolejnym użytecznym ogniwem niesienia prawdy Ewangelii, by głosić Słowo Boże z odwagą i mocą przekonywania.

Psalm responsoryjny: Ps 11, 4.5 i 7

Psalm 11 uczy ufności wobec Boga. Ufność nie jest czymś abstrakcyjnym, ale konkretną drogą życia, które ma swe dopełnienie. Bóg, który przebywa na Syjonie, jest równocześnie Panem wszechświata. Nic nie umknie uwadze Boga. Zatem ci, którzy kochają przemoc i niesprawiedliwość, zostaną ukarani. Natomiast prawi ujrzą oblicze Boże. Zatem ufność jest zakorzeniona w Bożej sprawiedliwej zapłacie. Każdy otrzyma zapłatę sprawiedliwą według swego postępowania.

Ewangelia: J 21,20-25

Święty Jan daje czytelne świadectwo miłości Chrystusowej. Staje się kolejnym ogniwem niesienia prawdy Ewangelii. Jego życie jest kontynuacją i naśladowaniem życia Jezusa, dającym początek i łaskę Jezusa kolejnym pokoleniom. Taką misję mają rodzice i wychowawcy, wprowadzając kolejne pokolenia w prawdy wiary Chrystusowej. O, jakże istotne jest nasze świadectwo, by i inni uwierzyli w Jezusa. Umniejszanie powagi tego świadectwa, to ograniczanie działania łaski Jezusa. Bóg potrzebuje każdego z nas, tak jak potrzebował Apostołów, którzy zanieśli Jego Ewangelię aż na krańce świata. Dzisiaj jeszcze bardziej potrzeba tego świadectwa, nie tylko na krańce świata, ale u początków, tam, gdzie żyjemy i jesteśmy.