Komentarze do czytań - Niedziela, V Tydzień Wielkiego Postu

komentarze Bractwa Słowa Bożego
autor: ks. Łukasz Mroczek

Pierwsze czytanie: Jr 31, 31-34

Prawda to jedno z imion naszego Boga. W Ewangelii św. Jana Pan Jezus powie o sobie: Ja jestem drogą i prawdą, i życiem (J 14,6). Bogu zależy na tym, aby ludzie żyli prawdą. W wybranym przez Kościół na dzisiejszą V. niedzielę Wielkiego Postu fragmencie Księgi Proroka Jeremiasza słyszymy, jak Pan Bóg zapowiada taki moment w historii Izraela, kiedy każdy człowiek zacznie żyć szczerym pragnieniem życia z Nim, w Nim i dla Niego. Mówi, że będzie taki czas, kiedy Prawo przestanie być tylko zewnętrzną literą, zbiorem porządkowych przepisów, a przeniknie głęboko do ludzkich serc, stając się integralną częścią ich życia.
Chociaż osadzone w określonym kontekście historycznym, słowa, które dzisiaj słyszymy, nie są tylko opowiadaniem o historii relacji Boga z jego ludem. Pokazują jednocześnie Boże pragnienia wobec każdego spośród stworzonych przez Niego ludzi - nas także. Każdemu z nas Pan Bóg chce odpuszczać grzechy i gładzić je za sprawą ofiary Chrystusa. W zamian pragnie naszych serc – poszukujących Go, oddanych Mu, gotowych do naśladowania Go, pracy dla Niego i braci, oddawania swojego życia za życie innych ludzi. Na tym polega prawdziwe przymierze z Bogiem. Tym w swej istocie jest również życie prawdą.

Psalm responsoryjny: Ps 51, 3-4. 12-15

Psalm 51 jest z całą pewnością jednym z najchętniej wybieranych do modlitwy i najczęściej komentowanych psalmów. Do dzisiejszej liturgii słowa zostały wybrane te jego fragmenty, które w bezpośredni sposób korespondują z pierwszym czytaniem. To, co u Jeremiasza jest przedstawione w formie opisu faktów, w Psalmie 51 wyrażone jest w formie pokornej i ufnej modlitwy.
W samym jej sercu słyszymy wołanie: stwórz, o Boże, we mnie serce czyste, które stanowi jednocześnie stwierdzenie faktu, że oczyszczenie z grzechów leży w mocy Boga, a zarazem jest wyrazem wiary w to, że Bogu zależy na tym, aby jego czciciele byli wolni od grzechu i aby mogli oddawać cześć Ojcu w Duchu i prawdzie (J 4,23) i służyć braciom. Spróbuj wraz z psalmistą modlić się o serce wolne od grzechu. Postaraj się wraz z nim wyznać, że chcesz zachować je takim, systematycznie oczyszczając je ofiarnym życiem, które będzie dla świata świadectwem i wezwaniem do nawrócenia.

Drugie czytanie: Hbr 5, 7-9

Trudy i cierpienia całego życia Chrystusa nie pozostały bez wpływu na losy świata. Nie należy zawężać ich jedynie do wydarzeń Wielkiego Czwartku i Wielkiego Piątku. Składają się na nie również trudy codzienności Zbawiciela, poczynając od zewnętrznych niedogodności związanych z brakiem stałego miejsca zamieszkania w czasie Jego publicznej działalności, a kończąc na samotności i niezrozumieniu Jego osoby i misji nawet przez najbliższych uczniów.
W czasie modlitwy w Ogrójcu Jezus zaczął od słów: Ojcze mój, jeśli to możliwe, niech Mnie ominie ten kielich, ale skończył: nie jak Ja chcę, ale jak Ty (Mt 26,39) i tak stał się sprawcą zbawienia wiecznego dla wszystkich, którzy Go słuchają. Również twoje ufne ofiarowywanie trudów codzienności może się przyczyniać do zbawienia innych. A zatem nie zwlekaj. Świat czeka na zbawienie od zła. Możesz mu pomóc.

Ewangelia: J 12, 20-33

Ziarno wpada w ziemię, umiera i tak powstaje nowe życie. Umieranie ma życiodajną moc. Jezus o tym wie. Wie również, że tak samo jest w życiu człowieka, a nawet Boga. Umieranie jednego daje życie drugiemu. Jego Godzina to ta, w której ofiarowuje swoje życie za zbawienie świata, całego świata. Pojawienie się Greków, pogan, w dzisiejszej Ewangelii nie jest przypadkowe. Ma zwrócić naszą uwagę na to, że Bogu nie jest obojętny los żadnego człowieka. Taka postawa Mistrza powinna zrodzić pytanie, czy mnie obchodzi los każdego człowieka i tego, który jest mi bliski, i tego, który jest daleki, obojętny, a nawet wrogi. Czy jest we mnie pragnienie oddawania swojego życia za innych? A kto by chciał Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa (J 12,26a). Czy ja naprawdę jestem uczniem Jezusa?