Św. Małgorzata Maria Alacoque - apostołka Najświętszego Serca Pana Jezusa

Święta Małgorzata Alacoque urodziła się 22 lipca 1647 r. w Burgundii (Francja), w pobożnej rodzinie notariusza królewskiego.  W wieku zaledwie czterech lat złożyła ślub czystości. Jej ojciec zmarł wcześnie pozostawiając małżonkę z siedmiorgiem dzieci. Gdy Małgorzata miała osiem lat została oddana na wychowanie do klasztoru Sióstr Klarysek w Carolles, gdzie przebywała tylko dwa lata. Z powodu ciężkiej choroby musiała wrócić do domu. W 1661 r. za wstawiennictwem Matki Bożej odzyskała zdrowie. W wieku 24 lat wstąpiła do Zakonu Sióstr Nawiedzenia (wizytek) w Paray-le-Monial, gdzie w roku 1672 złożyła śluby zakonne. Wyróżniała się wielkim umiłowaniem modlitwy i konsekwentną pracą nad sobą. W latach 1684-1687 pełniła funkcję przełożonej nowicjuszek.

Po raz pierwszy Pan Jezus objawił się Małgorzacie Marii Alacoque 27 grudnia 1673 r., w uroczystość św. Jana Ewangelisty. Zakonnica klęczała przed Najświętszym Sakramentem, gdy w pewnym momencie ujrzała Jezusa, który wskazując na swoje Serce gorejące miłością, powiedział:

Moje Boskie Serce goreje tak wielką miłością ku ludziom, a zwłaszcza ku tobie, że nie może już powstrzymać w sobie płomieni tej gorącej miłości. Musi je rozlać za twoim pośrednictwem i ukazać się ludziom, by ich ubogacić drogocennymi skarbami, które ci odsłaniam, a które zawierają łaski uświęcające i zbawienne, konieczne, by ich wydobyć z przepaści zatracenia.

Św. Małgorzata potem napisała: „Ogromną łaskę wyświadczył mi Boski Oblubieniec, której ja zupełnie nie jestem godna, że pozwolił mi spoczywać na swym Sercu wraz z umiłowanym uczniem i podarował mi to Serce wraz z krzyżem swoim i swoją miłością".

Podczas drugiego objawienia Pan Jezus prosił Małgorzatę aby powiedziała ludziom, że bardzo ich kocha. Obiecał wiele łask dla czcicieli swojego Serca.

To nabożeństwo jest ostatnim wysiłkiem mojej miłości i będzie dla ludzi jedynym ratunkiem w tych ostatnich czasach

- powiedział wówczas.

Trzecie objawienie miało miejsce 2 lipca 1674 r . Zbawiciel miał pięć ran „jaśniejących jak słońce", z których wydobywały się płomienie. Wyznał wtedy mistyczce, że niewdzięczność ludzka sprawia Mu większą udrękę niż wszystkie cierpienia, których doznał w trakcie swego ziemskiego życia.

Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi, a w zamian za to otrzymuje wzgardę i zapomnienie. Ty przynajmniej staraj się mi zadośćuczynić, o ile to będzie w twojej mocy, za ich niewdzięczność.

Jezus poprosił Małgorzatę, by często przystępowała do Komunii świętej, szczególnie w pierwsze piątki miesiąca oraz odprawiała nabożeństwo Godziny świętej w każdą noc z czwartku na pierwszy piątek, by towarzyszyła Mu w Ogrójcu między godziną 23:00 a 24:00.

Podczas ostatniego objawienia 19 czerwca 1675 r. Pan Jezus zwrócił się do świętej zakonnicy z prośbą:

Żądam, żeby pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała był odtąd poświęcony jako osobne święto na uczczenie mojego Serca i na wynagrodzenie mi przez Komunię świętą i inne praktyki pobożne za zniewagi, jakich doznaję, gdy w czasie oktawy jestem wystawiony na ołtarzach. W zamian za to obiecuję ci, że Serce Moje wyleje hojne łaski na tych wszystkich, którzy w ten sposób Sercu memu oddadzą cześć lub przyczynią się do jej rozszerzenia.

W trakcie objawień Jezus Chrystus przekazał św. Małgorzacie Marii Alacoque obietnice dla czcicieli Jego Najświętszego Serca:

1. Dam im wszystkie łaski potrzebne w ich stanie.
2. Zgoda i pokój będą panowały w ich rodzinach.
3. Będę ich pocieszał we wszystkich ich strapieniach.
4. Będę ich bezpieczną ucieczką za życia, a szczególnie przy śmierci.
5. Wyleję obfite błogosławieństwa na wszystkie ich przedsięwzięcia.
6. Grzesznicy znajdą w mym Sercu źródło nieskończonego miłosierdzia.
7. Dusze oziębłe staną się gorliwymi.
8. Dusze gorliwe dojdą szybko do wysokiej doskonałości.
9. Błogosławić będę domy, w których obraz mego Serca będzie umieszczony i czczony.
10. Kapłanom dam moc kruszenia serc najzatwardzialszych.
11. Imiona tych, co rozszerzać będą to nabożeństwo, będą zapisane w mym Sercu i na zawsze w Nim pozostaną.
12. Z nadmiernego miłosierdzia mego Serca obiecuję ci, że wszechmocna miłość tego Serca wszystkim przystępującym przez dziewięć z rzędu pierwszych piątków miesiąca do Komunii św. da ostateczną łaskę pokuty tak, że nie umrą w stanie Jego niełaski ani bez sakramentów św. i że Serce moje będzie dla nich bezpieczną ucieczką w godzinę śmierci.

W dwunastej obietnicy Jezus zapowiedział wielki przywilej dla czcicieli Jego Serca, tj. dar łaski uświęcającej w chwili śmierci. Jej warunkiem jest godne przyjmowanie Komunii św. przez dziewięć kolejnych pierwszych piątków miesiąca. Jest to Wielka Obietnica, która dała ludziom nadzieję i znacznie przyczyniła się do ożywienia pobożności. Wierni gorliwie przystępowali do praktyk pierwszopiątkowych. Popularną sentencją stały się słowa: „Kto dziewięć piątków odprawi jak trzeba, nie umrze w grzechach, lecz pójdzie do nieba".

Małgorzata zmarła 17 października 1690 r. miała 43 lata. Beatyfikował ją Pius IX w 1864 r., kanonizował Benedykt XV (1920). Nazywana jest apostołką Najświętszego Serca Pana Jezusa, jak również „Świętą od Serca Jezusowego".

W ikonografii św. Małgorzata Maria przedstawiana jest w czarnym habicie wizytek, w rękach trzyma przebite serce.

Kult Najświętszego Serca Pana Jezusa został uznany oficjalnie w 1765 r. przez Klemensa XIII. Na dzień uroczystości wyznaczono – zgodnie objawieniami – piątek po oktawie Bożego Ciała. W 1856 r. papież Pius IX ustanowił Święto Serca Pana Jezusa w całym Kościele. 31 grudnia 1899 r. oddał Sercu Jezusowemu w opiekę cały Kościół.

W 1760 r. Pompeo Batoni - w oparciu o objawienia św. Małgorzaty Marii Alacoque - namalował obraz Najświętszego Serca Pana Jezusa, który znajduje się w kościele Il Gesù w Rzymie. Jest to pierwowzór dla wszystkich późniejszych dzieł przedstawiających  Serce Jezusa.

„Boskie Serce zostało mi przedstawione jak w tronie płomieni , bardziej oślepiające niż słońce i przezroczyste jak kryształ, z uroczą raną; otoczona była koroną cierniową i zwieńczona krzyżem” - tak święta wizytka opisała swoją pierwszą wizję, którą później malarz przelał na płótno.

Wielkim czcicielem Serca Jezusowego był św. Jan Paweł II, który w 1999 r. w Elblągu powiedział:

Cieszę się, że ta pobożna praktyka, aby codziennie w miesiącu czerwcu odmawiać albo śpiewać Litanię do Najświętszego Serca Pana Jezusa, jest w Polsce taka żywa i ciągle podtrzymywana.

W tym roku przypada 100. rocznica kanonizacji św. Małgorzaty Marii Alacoque oraz 100. rocznica zawierzenia losów naszej ojczyzny Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Miało to miejsce 27 lipca 1920 roku na Jasnej Górze w czasie, gdy bolszewicy stali u bram Warszawy.

Myśli Świętej Małgorzaty Alacoque:

„Wszystko z Boga – nic ze mnie! Wszystko Bogu – nic sobie! Wszystko dla Boga – nic dla siebie!”

„Cnota nie polega na czynieniu pięknych postanowień, ani na  wypowiadaniu pięknych słów, lecz na podejmowaniu dobrych przedsięwzięć i doprowadzaniu ich do skutku”.

„Dając natchnienie do dobrego, Pan Jezus udziela mocy, by je czynić”.

„We wszystkich zdarzeniach patrz zawsze na Boga, nigdy na stworzenia; to sprawi, że będziesz przyjmować z Jego świętych rąk na równi  gorycz i słodycz, umartwienia i pociechy … i za wszystko będziesz Go błogosławić”.

„Oto czas owocnych zasiewów na wieczność, po których będą obfite żniwa. Nie trać odwagi! Twe utrapienia znoszone cierpliwie znaczą tysiąc razy więcej, niż wszelkie inne umartwienie. I tego obecnie Bóg żąda od Ciebie’.

„Bóg może, gdy zechce, wyprowadzić swoją chwałę, z naszych najmniejszych czynności”.

„Wielkie łaski związane są często z tym co wydaje się nam mniej ważne”.

„Duch Boży czyni wszystko w pokoju. Z ufnością i miłością uciekajmy się do Niego”.

„We wszystkim co czynisz łącz się z Najświętszym Sercem naszego Pana Jezusa Chrystusa”.

„Nie można uczynić aktu milszego Bogu, jak oddając cześć Jego świętej Matce”.

Czytaj także:

>> Ognisko miłości

>> Film "Najświętsze Serce" wraca do kin!

Źródło:
Pamiętnik duchowy św. Małgorzaty Marii Alacoque, Perełki, Wydawnictwo WAM
brewiarz.pl, nspj.com.pl, antoni-kapucyni.pl