– Tam, gdzie jest Bóg, tam jest radość – mówił dziś Franciszek w rozważaniu poprzedzającym modlitwę Anioł Pański w uroczystość Objawienia Pańskiego. – Symbolem tego światła, które świeci na świecie i pragnie oświecić życie każdego człowieka jest gwiazda, która prowadziła Mędrców do Betlejem – przypomniał Ojciec Święty.
Zauważył, że “w naszym życiu istnieją różne gwiazdy”, wskazujące drogę i od nas “zależy, za którą z nich pójdziemy”. – Na przykład istnieją światła migoczące, które przychodzą i odchodzą, jak małe przyjemności życia: choć dobre, nie są wystarczające, ponieważ krótko trwają i nie pozostawiają pokoju, którego szukamy. Następnie są olśniewające światła rampy, pieniędzy i sukcesu, obiecujące wszystko naraz: są kuszące, ale swoją siłą oślepiają i sprawiają, że przechodzimy od marzeń o chwale, do najgłębszej ciemności. Natomiast Mędrcy zachęcają do pójścia za światłem stabilnym i za światłem łagodnym, które nie gaśnie, bo nie jest z tego świata: pochodzi z nieba i jaśnieje w sercu – zaznaczył Franciszek.
Podkreślił, że to “światło prawdziwe jest światłem Pana, a raczej, jest samym Panem”. On jest “naszym światłem: światłem, które nie oślepia, ale towarzyszy i daje wyjątkową radość”, bo “tam, gdzie jest Bóg, tam jest radość”.
Jak jednak znaleźć to boskie światło? – pytał papież. – Idźmy za przykładem Trzech Króli – odpowiedział – których Ewangelia opisuje jako ludzi zawsze w ruchu. Bowiem ci, którzy pragną światła wychodzą ze swoich ograniczeń i poszukują: nie pozostają w zamknięciu, nieruchomo patrząc co dzieje się wokół, ale ryzykują własnym życiem.
Według Franciszka życie chrześcijańskie “jest ciągłym pielgrzymowaniem, składającym się z nadziei i poszukiwania”; jest “pielgrzymką, która podobnie jak pielgrzymka Mędrców, trwa także wtedy, gdy gwiazda znika na chwilę z pola widzenia”.
Papież przestrzegł przed pułapkami, których należy unikać. Są to: “powierzchowna i przyziemna paplanina, która spowalnia krok; paraliżujące kaprysy egoizmu; doły pesymizmu, który pochwyca nadzieję w pułapkę”.
– Te przeszkody zablokowały uczonych w Piśmie, o których mówi dzisiejsza Ewangelia. Wiedzieli, gdzie było światło, lecz się nie poruszyli. Kiedy Herod pytał, gdzie ma się narodzić Mesjasz, odpowiedzieli: w Betlejem. Wiedzieli, gdzie. Ale się nie ruszyli. Ich wiedza była próżna: wiedzieli wiele, ale niczemu to nie służyło. Wszystko było próżne. Nie wystarczy wiedzieć, że Bóg się narodził, jeśli nie dokona się wraz z Nim Bożego Narodzenia w sercu. Bóg się narodził, to prawda, ale czy narodził się w Twoim sercu, czy narodził się w moim sercu, w naszym sercu? W ten sposób Go odnajdziemy, tak jak Mędrcy, razem z Maryją i Józefem w żłóbku – wskazał Franciszek.
Zwrócił uwagę, że Mędrcy nie spojrzeli jedynie na Dzieciątko, “nie odmówili jedynie okolicznościowej modlitwy, by zaraz sobie pójść, ale adorowali: weszli w osobową komunię miłości z Jezusem”. – Następnie ofiarowali Mu złoto, kadzidło i mirrę, czyli ich najcenniejsze dobra. Nauczymy się od Mędrców, by nie poświęcić Jezusowi tylko resztek czasu i niekiedy jakiejś myśli, gdyż w przeciwnym razie nie będziemy mieli Jego światła – powiedział papież.
Po zakończeniu modlitwy maryjnej jej uczestnikom rozdano na placu św. Piotra egzemplarze książeczki “Ikony miłosierdzia” w formacie kieszonkowym. Jest ona jednym z owoców niedawno zakończonego Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia. Zawiera refleksje i modlitwy związane z “nieskończonym miłosierdziem Bożym”, poinformował Urząd Dobroczynności Apostolskiej (Elemosineria Apostolica). Postać Jezusa Miłosiernego została w książeczce ukazana za pośrednictwem sześciu epizodów ewangelicznych, opowiadających o doświadczeniu osób przekształconych Jego miłością: grzesznicy, Zacheusza, celnika Mateusza, Samarytanki, Dobrego Łotra i Piotra Apostoła – sześciu “ikon miłosierdzia”. 50 tys. egzemplarzy książeczki rozdali na placu ubodzy, bezdomni i uchodźcy, wraz z wolontariuszami i osobami konsekrowanymi. Następnie grupa ponad 300 potrzebujących otrzymała od papieża Franciszka kanapki i napoje.
Co? Gdzie? Kiedy?
